|
Post by admin. on Jul 7, 2007 19:14:48 GMT 2
"Daar gaat het me niet om, Manuel" zei Chantal, al klonk haar stem een stuk kalmer dan ze zich werkelijk voelde. "Ik wou alleen maar zeggen dat het me speet, alles wat ik gezegt heb. Maar als jij daar geen zin in hebt, bekijk je het maar". Ze zuchtte, draaide zich om en liep richting de trap.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 7, 2007 19:18:22 GMT 2
''Daar gaat het wel om, Chantal'' Zei hij en keek naar zjin kastje. Hij klonk nog steeds vaag. ''Nee, daar heb ik inderdaad geen zin in nee, en weet je waarom niet. Omdat als ik wat tegen je zeg. Je het toch weer verpest met wat dan ook. Ik kan niet een een normaal gesprek met je aan. ik kan niet eens normaal praten, of jij ligt alweer languit op de grond omdat je viel. Ik wou onze 'Relatie' speciaal maken, maar toen viel jij weer 3 keer en had je het verpest. En inderdaad daar maak ik me druk om. Omdat ik van je hou. Maar jij bent zo dom en blond dat je nog niet eens kan blijven staan als ik je al aankijk.'' Zei hij, heel bot en hij draaide zich om naar haar, ze stond bij de trap. Hij wachtte af.
|
|
|
Post by admin. on Jul 7, 2007 19:22:05 GMT 2
Kwaad, zeg zelfs maar woedend, draaide Chantal zich om, terwijl ze gebalde vuisten langs haar lichaam hingen. "Ten eerste ging het daar níét om, Manuel. Als jij het zo opvat doe je dat maar lekker. Ten tweede kan ik het niet helpen dat ik struikelde, dat had jou ook kunnen gebeuren. En als je gaat zeggen dat ík dom ben, kan je beter even mijn cijferlijsten natrekken. Dan praat ik wel verder" zei ze kil, waarna ze zich weer omdraaide.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 7, 2007 19:26:59 GMT 2
Hij keek haar met een Sneep gezicht aan terwijl hij gromde. ''Ik wou je wat laten voelen, maar dat is blijkbaar niet gelukt'' Zei hij terwijl hij nog steeds met een Sneep gezicht naar haar keek. ''Weet je wat, zoek het dan maar uit. Want hier worden we niet wijzer van. Maar elke keer als er een moment was geberude er iets waarin jij viel of iets anders. Met dat kettingkje bedoelde ik dat we bij elkaar bleven, dat we onzze liefde konden verbinden. Misschien kon het wel de eerste zoen zijn. Maar nee hoor, het werd een stuntelige truc waari k niet op gerekend had. Ik had gerekend op een droom. En helaas leven we hier niet in dromen, ik wil altijd alles het beste. Maar aangezien dat niet kan met jou moeten we elkaar maar vergeten. Sorry, het spijt me, maar ik kan niet verder zo'' Zei hij terwijl hij acheruit in zijn bed viel terwijl hij naar het plafon van zijn bed staarde.
|
|
|
Post by admin. on Jul 7, 2007 19:29:26 GMT 2
"Als jij altijd het beste zoekt, in wat dan ook, kan je beter verder zoeken. Volgens jou ben ik niet slim genoeg, niet goed genoeg, en geloof ik niet genoeg. Als je echt om me gaf, had je me geaccepteerd zoals ik ben. Heb ík ooit geklaagd over het feit dat jij telkens over God begon? Heb ik ooit geklaagd over de dingen die je zei, de dingen die je deed?" zei ze kil, zonder zich om te draaien.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 7, 2007 19:32:51 GMT 2
HIj bleef stil en lsuiterde naar haar. ''Je hebt gelijk'' Zei hij na een lange stilte. Daarna zweeg hij weer. HIj had het allemaal gedaan, hij. ''INderdaad, ik heb het gedaan ja, inderdaad. Maar jij nam me ook niet serieus over God. Waarom vloekte je dan altijd zo?'' Zei hij terwijl hij weer naar haar keek. Hij had de neging om zichzelf met Avada Kadavra te doden. Hij wist geen oplossing meer. ''Maar laat maar, ik heb het gedaan, ik nam je niet serieus nee. Ik heb je nooit geaccpeteerd zoals je was, omdat ik altijd al in een droom wou leven'' Hij gaf het toe, het was zo. Ze had gelijk en nu geen geklaag meer.
|
|
|
Post by admin. on Jul 7, 2007 19:36:33 GMT 2
Chantal zuchtte opgelucht. Hij begreep het, alles wat ze had willen zeggen. Maar waarom voelde het dan zo slecht?
"Ik geloof zelf niet in God, Manuel. Dat is één van de reden waarom ik je er niet zo serieus over nam. Maar heb ik je er ooit over uitgelachen? Heb ik je er ooit mee gepest? Nee. Ik liet je zoals je was, Manuel, ik wou je niet veranderen. Ik-" ze haalde diep adem "-Hield van je zoals je was, en probeerde niets aan je te veranderen".
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 7, 2007 19:38:35 GMT 2
Hij zweeg en draaide zijn hoofd naar het raam waarna hij naar buiten keek. ''Ik heb het verpest'' Zei hij zacht, haast onhoorbaar. Het was te moeilijk. ''Ik heb het gewoon gedaan Chatnal. Ik wil in mijn eigen droom leven, maar het kan niet'' zei hij, hij deed zijn haar achter zijn oor terwijl hij nu naar de grond keek en zich naar voelde.
|
|
|
Post by admin. on Jul 7, 2007 19:40:28 GMT 2
Chantal liep aarzelend op hem af, en legde haar hand op zijn schouder. "Het maakt niet uit, Manuel, het is gegaan zoals het is gedaan, en daar verander je niks meer aan. Het verleden is onveranderbaar, hoe jammer het ook mag zijn" zei ze, half fluisterend.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 7, 2007 19:42:00 GMT 2
Hij keek even naar haar hand en toen weer naar buiten. Onhoorbaar zuchte hij. ''IK weet het niet meer'' Zei hij terwijl hij zich iets meer op zijn gemak voelde. Hij legde zijn eigen hand op de haarre maar keek haar niet aan.
|
|