|
|
Post by » Aline. on Jun 1, 2007 17:12:18 GMT 2
Rebecca lachte even verlegen en keek opzij naar beneden. Ze keek naar de twee ruziënde mensen, zodat ze Vic niet hoefde aan te kijken, ze had het idee dat Vic dan zo kon zien hoe onzeker en verlegen ze was. Ze zag hoe Madame Rosmerta de twee boos haar café uit stuurde, en twee wegliepen, terwijl ze elkaar af en toe in de haren vlogen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 1, 2007 17:19:56 GMT 2
Vic grinnikte even toen de 2 het café uitwerden gezet. Je moest Rosmerta nu zeker niks flikken, dat had hij wel vaker gezien. Hij keek even terug naar zijn boterbier en na een slok genomen te hebben keek hij naar Rebecca. Het viel op dat ze vaak nouja, wegkeek. 'Is de grond mooi?' vroeg hij, niet om stom tegenover haar over tekomen maar het floepte er gewoon uit. Een typische jongensopmerking, eerst doen dan denken.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 1, 2007 18:01:28 GMT 2
Rebecca schrok. Al bedoelde Vic het niet zo, Rebecca dacht dat hij bedoelde dat hij het stom vond dat ze naar de grond keek. Ze keek hem heel kort aan, en wendde haar blik daarna weer af. Ze kuchte even en schudde haar hoofd.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 1, 2007 19:11:24 GMT 2
Vic kon zichzelf wel slaan, wat was dat nou weer voor een stomme opmerking geweest. Nou dat waren er dan al 2 in amper een uur. 'Is er echt niets?' vroeg hij. Het klonk vragend, nieuwsgierig wat er was maar ook een beetje hulpbiedend. Hij verschoof wat op zijn stoel, wilde weer wat drinken maar besloot vlak voordat hij het bier naar binnen wilde gieten om het weer terug te zitten. Hij probeerde Rebecca recht aan te kijken.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 2, 2007 11:09:57 GMT 2
Rebecca probeerde uit alle macht weer een glimlach op haar gezicht te toveren, wat maar half lukte. 'Nee, niets,' zei ze, terwijl ze haar hoofd schudde. Ook zij kon zichzelf wel slaan. Waarom deed ze nou zo idioot? Waarom durfde ze hem niet gewoon aan te kijken? Waarom was ze altijd zo verlegen?
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 2, 2007 18:10:31 GMT 2
Vic bleef Rebecca nog steeds recht aankijken, het maakte niet uit of ze nu wel of niet terugkeek. Hij voelde gewoon dat er iets was. Hij wist alleen niet wat. Terwijl hij nog steeds probeerde oogcontact te maken nam hij een slok boterbier.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 3, 2007 10:58:01 GMT 2
Rebecca voelde even de neiging om Vic te vertellen waarom ze zo stil was, haar verlegenheid, de woorden lagen al op het puntje van haar tong, maar ze slikte ze weer in, samen met een slok boterbier. Na een tijdje vond ze de stilte ondraaglijk worden, en zei: 'Ehm, heb je nog iets te vertellen?'
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 3, 2007 14:40:45 GMT 2
Vic keek even naar de tafel, naar zijn boterbier en weer terug. Hij wist gewoon echt even helemaal niks, maar in plaats van op te springen en als een gek een rondje door het cafe te rennen bleef hij zitten. Even grinnikte hij en zei:'Zie ons nou, we zitten hier nu een tijdje en weten beide gewoon helemaal niks om over te praten.' Daarna keek hij Rebecca weer aan, haar ogen glommen mooi in het beetje zonlicht dat door de ramen scheen.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 5, 2007 17:51:29 GMT 2
Rebecca lachte even. 'Ja...' mompelde ze. Ze nam nog een grote slok van het boterbier, om tot de ontdekking te komen dat dat nu op was. Ze staarde even in de lege kroes en zette die vervolgens op de tafel neer. Ze keek even naar Vic. 'Zullen we zometeen naar de fopshop, of Zacharinus?' stelde ze vragend voor. Terwijl ze het antwoord afwachte zakte ze onderuit op de niet erg comfortabele stoel. Ze keek Vic nog steeds aan. Daar zat ze dan, tegenover de jongen van haar dromen, en ze wist niets beters te zeggen dan 'jij nog iets te vertellen' en te vragen waar ze zometeen heen gingen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 5, 2007 18:01:33 GMT 2
'Echt waar.' zei hij terwijl Vic even met zijn hoofd knikte. Hij schoof zijn lege kroes naar het midden van de tafel en bleef deze vasthouden met een hand. De 3 Bezemstelen lag er weer rustig bij en hij zei:' Is goed, ik heb trek gekregen van het boterbier, Zacharinus?' Hij keek haar even aan toen hij praatte maar staarde toen even naar zijn hand die nog steeds de kroes vasthield.
|
|
