Breakfast and a little fight. (open/voor iedereen)

[Flegmatisch Dinkske°-]

Illias keek een beetje beschaamd op bij het zien van het Spaanse meisje. Hij was zo druk geweest met Sawyer, Kyra en Shirie om haar op te merken. Hij hoopte maar dat de dame niet erg beledigd zou zijn. Hij stapte op het Spaanse meisje af en gaf haar een stralende glimlach voordat hij eerbiedig boog. "Buenosdias Señorita." sprak hij in wat gebrekkig Spaans. Hij kende misschien 5 woordjes en daarmee stopte het dan ook. Langzaam rechtte hij zijn rug weer en zag hoe de meisjes mekaar omhelsden en begroetten. "Illias Psyva Witherspoon is de naam maar u mag me noemen zoals u dat wenst." glimlachtte de Engelsman daarop. Hij voelde zich een beetje gewoontjes tussen de exotische meisjes maar daar liet hij niets van merkten.
Toch was er iets anders waardoor hij zijn charmes niet volledig gebruikte om Tatyanna zoals ieder ander meisje mee te behagen. Hij was weer overalert voor Sawyer en Kyra. Hoewel hij nooit echt mee had gedaan aan de eeuwige vetes tussen Zwadderich en de anderen voelde hij nu ook een algemene haat tegenover de afdeling. Maar Kaitlin zou daaorp een uitzondering blijven. "U heeft dan ook een smoel om dingen tegenaan te gooien, Sir." klonk zijn droge, serieuse commentaar bij het horen van de hele history met de zeep. "Daarbij vroeg u er om. Maar als u nu met uw gewillige en onzedelijke metgezel zou willen weggaan zou ik dat ten zeertste op prijs stellen." Hij plakte er een smerige glimlach achter die meer kon worden geïnterpreteerd als een grijns.

[Ridje]

Tim keek wat verbaasd van Kyra's actie maar grijnsde dan. Toen hij Tatyanna hoorde was hij eerst van plan om haar eens goed te vervloeken en geen normale spreuk die ze bij Verweer leerde of bij Bezweringen, maar eentje die hij van zijn oom had gelleerd en dat was een pijnlijke had hij gehoord. Maar toen hij naar Kyra keek bedacht hij zich en pakte haar arm en probeerde haar op de plaats naast zich te zetten. "Wacht maar we krijgen ze nog wel een keer terug." grijnsde hij dan waarna hij even om keek naar Shirie. "Well missy Bitch, dat kan wel zo zijn maar waar denk je dat de andere helft van de school staat? En vergeet niet dat wij niks met regels doen." zei Sawyer en hij grijnsde kort.

Toen hij Illias' eerste paar zinnen hoorde grijnsde hij "In dat geval noemt ze je vast hondje, slaaf, Annoying, kwal of slijmbal." zei sawyer dan waarna hij weer naar Kyra keek. Toen hij Illias weer hoorde werdt hij wat kwaad maar bleef toch rustig terwijl hij het Raafje aankeek. "Dat kan best zijn maar dat wil nog niet zeggen dat jij of die knul van gister, flur..floir.. ach Oliver Twist, er iets tegen aan mogen gooien. En ik vroeg er niet om, hij viel me gewoon aan, terwijl ik jou je rommel teruggaf. En nu je het erover hebt, ik wou hetzelfde vragen, dit is onze afdelingstafel dus gaan jullie maar weg. En nog iets Metro, ik zou maar niet meer zo asociaal doen tegen Zwadderaars. Jij of je vriendinnetjes zouden nog wel eens gewond kunnen raken." zei Sawyer en hij onderzocht de 3 even waarna hij zich weer terug draaide naar zijn bord waarna hij even grijnsde naar Kyra. Hij was van plan om zijn aandacht nu even op zijn ontbijt en aan Kyra te richtte en niet aan modderbloedjes, halfbloedjes of bloedverraders. (sorry voor het lange gepraat maar hij bleef maar door praten ik kon hem niet meer stoppen)

[\\ Jess']

Een zacht gelach klonk terwijl ze naar de twee keek. De andere had ze niet meer in de gaten. "Illias, gaan we zo daar zitten?" Ze wees naar hun afdelingstafel. Maar voordat ze daarheen kon maakte Shirie een paar opmerkingen. "Twee Spaanse Beauty's, en eentje daarvan is nog vrij. Zoals ikke" Grinnikte ze terwijl ze uitdagend nar Illias keek. "Maar nu even niet, geen zin nog..."
"Kom laten we allemaal verdergaan met leven.' Zei ze terwijl ze wat arrogant keek. "Sommige die wel een leven hebben tenminste" Zei ze, heel benadrukkelijk. Ze rolde met haar ogen en was toen zeker van plan om weg te lopen voor haar ontbijt. Ze liet zich met een plof zakken op de bank en begon dingen te pakken om te eten. Ze had veels te veel hongen om zich nog druk te maken met zwadjes.

[greenlightning]

Shirie kreeg een lachstuip van Illias zijn overgang en moest zich aan haar vriendin voereind houden.
'Pas maar op voor deze heer, tat, hij windt je om zijn vinger, dat kan je je niet voorstellen. Ik heb een vriend en ben vrij kieskeurig en zelfs mij laat hij blozen. dat is knap.'
Ze grijnsde opgewekt naar Illias. Ze zag hem als een vriend, zelfs al zou hij misschien heel wat meer hadden kunnen zijn als ze neit zo veel voor Tom voelde. Verbaasd keek ze van Illias naar Tim en moest op haar lip bijten om neit te lachen.
'Je bent verwond door een... Zeepje.' De woorden kwamen en stotterend uit, omdat ze bij elke ademnhaling tegen de volgende lachsalvo moest lachen. 'Oh wat ben jij een stoere vent. Ik denk dat er maar altijd iemand mee moet gaan naar de badkamer, want stel je voor dat je opnieuw wordt aangevallen door een zeepje.'
Ditmaal wist ze eht niet in te houden. Ze leit zich op een van banken zakken, waardoor een nogal verwarde zwadjongen haar aanstaarde. Ze leit zich met haar rug tegen de tafel zakken en staarde naar Tim, terwijl ze hem vol in zijn gezicht uitlachte. Door te zitten en naar hem op te kijken, toonde ze ook nog eens dat ze absoluut geen vrees voor hem had. Op dit moment vond ze hem alleen maar buitengewoon lachwekkend.

Kyra trilde van woede en staarde razend van Illias naar Shirie. Ze wist neit tegen wie van de twee ze moest schelden, maar koos toch voor Illia. Shirie was een gevaarlijke vijand en daarbij, ruzien emt haar was niet leuk. met Illias wel. Terwijl ze de haat voor hem voelde, voelde ze opnieuw die vreemde kriebels. Ze kon een glimalch niet odnerdrukken, maar haar ogen schoten vuur.
'Dus zo val jij je tegenstanders aan? Ben jij een dreuzel of een tovenaar? Als je ook maar iets van magie of eer had, dan had je hem wel aangevallen zoals een volbleod dat doet. Wij vechten met stok en niet met handen.'
Ze liet zich met haar rug tegen Tim aan vallen. Ze was licht en stond maar een paar centimeter van hem af, dus dat maakte weinig verschil, behalve de trotse en uitdagende blik in haar ogen. Vervolgens richtte ze zich tot Tatyanna, maar snoof enkel, voor ze arrogant haar hoofd weer wegdraaide. Zij was haar aandacht neit waard.

Shirie grijnsde breed. 'Missy bitch weet dat er een kwart van de school bij de zwadjes zitten. Dus dat zal jouw kant wel zijn dan. De andere kwart zal ook wel bij mij komen. Ik bedoel, ik ben bevriend emt de halve school, en die helft heeft ook weer vrienden. Maar mij maakt het weinig uit. Ik versla je ook wel alleen. Ik hoop maar dat mensne me die lol gunnen.'
Kyra snoof en haar ogen schoten vuur.
'dan meot je eerst langs mij en mijn familie.'
Shirie grinnikte.
'Gen zogen, kleine Park, ik heb betere dingen te doen dan me bezig te houden met jouw soort zwadjes. Daarbij, zie ik geen reden om met hem te vechten. Hij verwond zich zelf wel, bij zijn volgede bezoek aan de badruimtes of wc's...' Opnieuw barstte ze in lachen uit.

[Flegmatisch Dinkske°-]

Illias trok zijn wenkbrauwen zachtjes omhoog bij het horen van Shiries opmerking. "U geeft me te veel eer, mejuffrouw Ashinta." mompelde hij daarop. Voor de rest liet hij Shirie maar voor wat ze was. Ze leek te druk bezig met haar lachsalvo om verder op hem te letten. Illias koos daarop zijn volgende doelwit uit, Sawyer. "Denkt u nu werkelijk grappig te zijn? Beleefdheid is iets anders dan slavernij. Maar u kan dat onmogelijk weten gezien u nog niet eens een beleefdheidsregel kent. Dat, jongeheer Ford, noemt men ook wel 'Etiquetten'.. Ooit van gehoord? Waarschijnlijk niet." zei hij op een snerende en spottende manier voordat hij zijn hoofd ruw richting Kyra draaide en haar vol walging aankeek. Hij kneep zijn handen samen tot zijn knokels wit wegtrokken. "Correctie, Mejuffrouw Park. Ik zal het eerlijk spelen met u. Ik ben noch een Dreuzel noch een Tovenaar. Ik ben een halfbloed. Daarbij was ík niet degene die gooide met de zeep maar deed Florian dat. En om dit gesprek mee af te sluiten vecht ik nooit met mijn handen. Ik ben tegen fysiek geweld om mijn persoonlijke redenen." gromde de jonge Ravenklauwer op een bijna beestachtige manier voordat hij scherp inhaleerde. Zijn blik liet hij nogmaals rond de personen gaan en kalmeerde alweer wat toen hij Tatyanna en Shirie zag. Hij sloot zijn ogen even om zijn ademhaling weer te hernemen en draaide zich met een ruk om zodat hij met zijn rug naar de Zwadderaars stond. "Well, Miss Beauty.." zei hij met zijn normale glimlach. "Ik vind dat u groot gelijk heeft." Hij draaide zich een kwartslag om zodat hij weer naar Kyra en Sawyer keek. "Arme mensen zonder levenswaardig bestaan. Ik heb meelij met jullie." zei hij op een trieste toon. Hij keek eventjes naar beneden alsof hij het écht meende dat hij medelijden had en keerde zich dan weer naar Tatyanna.
Illias bleef echter na een paar passen weer staan en keek van Shirie naar Tatyanna. Hoe moest hij dit oplossen? Hij kon Shirie onmogelijk alleen achterlaten bij Park en Ford maar langs de andere kant wou hij wel naar Tatyanna gaan om kennis te maken. Hij grijnsde echter smerig na het commentaar van Shirie dat hij had gehoord. "Misschien, Miss Park. Moet u uw toekomstig speeltje begeleiden naar de badkamer. Of hij zou nog wel eens gillend naar buiten kunnen rennen bij de aanblik van... Zeep!" Hij trok er een waanzinnige blik bij en maakte met zijn handen klauwende bewegingen voordat hij zijn hoofd in zijn nek gooide. "Dit is me te veel. Stel je voor. 'De Wraak van de Zeep!'" grinnikte hij zachtjes.
Toen de jonge Engelsman was uitgelachen kuchtte hij eventjes door de aandoening aan zijn longen en wuifde daarop naar Tatyanna voordat hij een teken maakte naar haar. 'Ik kom zo wle bij je.' was wat het teken inhield voordat hij even van Shirie naar Kyra en Sawyer wees om het plaatje volledig te maken.

[Ridje]

Geiriteerd en verbaasd keek Sawyer Tatyanna na maar zuchtte dan waarna hij naar Kyra keek en even glimlachte om haar acties. Toen hij hoorde dat Shirie tegen hem aan het praten was draaide hij zich verbaasd naar haar en hoorde nog net het gelach om het zeepje. Wat rustiger maar toch even duidelijk lachte Sawyer dan mee. "Ja inderdaad, echt een zeepje he. Nooit verwacht dat ze zo gevaarlijk waren. Maar goed ik heb wel gelijk een stel vervloekte brieven laten bezorgen bij die knul dus het zal me niks verbazen als die Florian vandaag niet komt eten. En anders moet ik wat beter mijn best doen morgen." blufte Sawyer dan terwijl hij net deed of hij enorm moe was van het lachen. Hij wou wel eens weten hoe dit Grifje zou reageren op een opmerking zoals dat.

Met een zucht keek Sawyer om naar Illias en grijnsde dan. "Nou jou halfbloed 'Etiquetten' zijn anders dan mijn volbloed Etiquetten. Want ik weet welke mensen het waardig zijn. Jullie halfjes en modderbloedjes gebruiken ze voor iedereen die hoi zegt tegen je." zei Sawyer dan waarna hij weer even naar Kyra keek nadat ze zich tegen hem aan had laten vallen. "Heb je je post al gehad?" vroeg Sawyer aan haar met een vriendelijke glimlach, hij negeerde de 3 irritantjes om hen heen even. Hij vroeg dit met een reden 1 die hij nu waarschijnlijk niet ging vertellen waar Illias, Shirie en Tatyanna bij waren. Nadat hij dit gevraagd had pakte hij een appel waarna hij bukte om het stuk fruit in zijn tas te doen die op de grond lag.

Maar nadat hij bij zijn tas was pakte hij zijn toverstok en richtte die op de appel en mompelde onhoorbaar iets waarna de appel langzaam veranderde in een redelijk dikke spin. Met een grijns liet Tim het dier op de grond los en keek het beest na die langzaam richtting Shirie haar benen kroop. Sawyer grijnsde weer terwijl hij weer boven tafel kwam en keek weer naar Kyra. Hij had verwacht dat niemand zijn kleine actie had gezien. "Ik denk dat je je oren maar beter kan bedekken." zei Sawyer dan met een lichtte grijns. Snel keek hij nog even naar Illias. "Nouja er is dan in ieder geval iemand die mij wil begeleiden, ik denk niet dat jij iemand mee krijgt naar de wc. Zelfs niet als je ze vraat om te helpen zoeken naar rotzooi wat je kwijt raakt." mompelde Sawyer dan, hij raakte behoorlijk geiriteerd door de 2.

[greenlightning]

Tot haar eigen verbazing en die van Kyra, barstte Shirie in lachen uit.
'Bravo, goed gekozen hoor Post versturen... had een stunt van mij kunnen zijn. Ik ben odner de indruk. Maar pas op wie je een modderbloedje noemt. Ik mag me dan niet zo meelijwekkend gedragen als de meeste zwadjes, ik ben toch echt een volbloed heks, zelfs met nog wat extra's. '
Ze glimalchte naar Illias, aangezien hij wist dat ze een weerwolf was. Ze rekte zich uit en glimalchte naar de jongen naast haar, die wat verward terug glimlachte, en stond toen op. Ze vond het eigenlijk alleen maar grappig. Ze zou een hekel aan Tim kunnen hebben, maar eigenlijk viel dat reuze mee. Hij was een vrij doorsnee Zwadje en daar had ze in de loop der jaren mee leren leven. Ze legde een ahnd op Illias en knipoogde naar hem.
'Ik ga wel met je mee hoor, als je bang bent om alleen naar de wc te gaan, al vrees ik dat ik niet de leuke dingen met je ga doen die Kleine Park met je kan doen.'
Ze wierp een opgewekte grijns naar Kyra.

Het zwad meisje grimaste, maar herstelde zich snel.
'Tja,' zei ze emt een slijmerige glimlach,' sommige meisjes zijn neit zo preuts. Niet bang dat ze nooit een jongen zullen vinden die van ze houdt. Ik weet dat ik die niet vindt, dus geniet ik van mijn schoonheid. Waarom verspil jij de jouwe?'
Ze schudde haar korte haren naar achter en keek toen achterom naar Tim.
'Mijn post? Nee, eignelijk niet. Hoezo? Je zou mij toch nooit iets erg sturen?' Ze keek naar hem op een leive manier en pakte toen zacht zijn hand.
'Nou, ik ga wel met je mee naar de badkamer. Gewoon, om de gemene zeepjes af te maken.' Ze wierp een blik op Illias, die duidelijk toonde dat ze het niet over de zeepjes ahd, en dat afmaken erg letterlijk opgevat mocht worden. Ze vond het leven van elk ander dat geen zwadje of familie was onwaardig. Die mochten wel sterven.
Vervolgens richtte ze zich volledig tot Illais en stapte op hem af, terwijl ze Tims ahdn weer losliet. Ze ging zo dicht bij hem staan, dat Shirie vberbijsterd haar wenkbrouwen optrok, nieuwsgierig naar wat ze ging doen.
Kyra glimalchte leifjes naar de jongen. 'Misschien moet ik ook maar eens met jou meegaan. Volgens mij zou het je goed doen. Ik bedoel, je bent onwaardig en een halfbloedje, maar als je wordt geaccepteerd door een volbloed als ik, misschien wordt je zielige leventje dan weer wat waard.'

[Flegmatisch Dinkske°-]

Illias grijnsde eventjes naar Shirie en had haar 'dubbelzinnigheid' door. Ze was een volbloed én een weerwolf. Meer dan Illias ooit zou kunnen worden sowieso. "Goed, Mister Sawyer. Leuk om te weten dat uw 'Etiquetten' anders zijn dan die van mij. Zal ik zeker onthouden." Voor de rest negeerde hij de zwadderaars. Hij rolde ongeïnteresseerd met zijn ogen en keerde zich af van de menigte tot hij Ford weer hoorde spreken. "Moet je trots op zijn. Ik ben tenminste niet zulk een egoïst als uzelf. Mijn problemen zijn die van mezelf en die los ik liever alleen op." ging de jonge Ravenklauwer in de verdediging.
Toen hij Shirie echter hoorde en zag knipogen kon hij niet glimlachen. Zijn bovenlip trok zichzelf automatisch op in pure walging en voelde hoe zijn nekhaartjes overeind gingen staan. Maar dat was nog niets vergeleken met de reactie die hij kreeg toen Kyra opeens vlak voor zijn neus stond. Hij stapte vertwijfelend achteruit en wilde het meisje niet aanraken. "Wilt u zo vriendelijk zijn, Mister Ford om uw hitsig keffertje terug te sleuren aan haar riem? Ze wordt nogal hevig en onhandelbaar hier." zei hij nog steeds met een smerige grijns om zijn lippen hoewel hij moeite moest doen om nog overtuigd te klinken. Kyra was een pure nachtmerrie voor Illias en dat wist ze allang. "Miss Park. Hoezeer ik uw aanbod ook op prijs stel ben ik gedwongen om het af te slaan. Ik doe niet aan zulke praktijken..." zei hij daarop en moest zichzelf sterk houden.

Nog iemand anders had echter gezien dat er een lichte drukte ontstond bij de Zwadderaartafel en zoals altijd vond deze persoon dat die er ook bij moest zijn. Het meisje stond op vanaf de tafel van Huffelpuff en liep op haar dooie gemakje tot aan het rumoer. Ze wilde net vragen wat er aan de hand was tot ze het gesprek zo her en der opving. Zaharia grijnsde breed en streek haar lange, bruine haren uit haar gezicht voordat ze tot net achter Kyra liep en ineens met haar vlakke hand op diens kont sloeg. "Hey baby... Als hij je aanbod afslaat denk ik dat ik het zeker mag overnemen, niet poesje?" grijnsde het meisje alsof ze een jongen was. Ze trok haar wenkbrauwen enkele keren omhoog en ging daarop aan de schouders van Kyra hangen en streek met haar vinger langs diens wang.
Hoewel Cyvix hetero was vond ze het nog altijd kostelijk om meisjes te irriteren zoals ze vroeger vaker had gedaan in Beauxbatons. "Sawyer! Goede vriend van me! So this is the little piece of tail you're allways talking about?" grijnsde ze daarop en liet Kyra voor wat ze was. Ze duwde zichzelf af van het meisje en trippelde richting Sawyer. "Geen wonder dat je haar niet wilt delen. Maar zolang ik jou nog kan hebben blijf ik wel tevreden." zei ze al knipoogend terwijl ze duidelijk de aandacht weerom op haarzelf wilde hebben.

[Ridje]

Verbaasd keek Sawyer naar Shirie toen ze begon te lachen en raakte in de war door het gedrag. Ze was nogal onvoorspelbaar. "Extra's?" mompelde Sawyer zacht en bijna onhoorbaar. Wat nieuwsgierig keek hij haar aan. 'Wat zou ze daar mee bedoelen.' vroeg hij zich dan af. Toen hij Shirie bij Illias zag grijnsde hij. "Zo te zien heeft Romeo zijn Julia gevonden." zei Sawyer dan. Toen hij Kyra hoorde voelde Tim zich opeens wat ongemakelijk. 'Ze weet dat ze die niet vindt? Zou ze dan niks doorhebben?' dacht Sawyer terwijl hij naar het plafond van de grote zaal keek en naar de ramen. "Waar blijft dat beest?" zei hij dan heel zacht. Toen Kyra zijn hand pakte en zei dat ze wel mee zou gaan tegen zeepjes glimlachte hij naar haar en hij vergat zijn twijfels.

"Nou dat is maar goed ook toch, 2 van jou zou echt een ramp zijn." zei Sawyer richting Illias waarna hij gemeen grijnsde toen hij zijn volgende zin hoorde. "Waarom zou ik? Mijn 'hitsige keffertje' zoals jij haar noemt. Mag zich best vermaken. Hellemaal als ze jou er mee irriteerd." zei Sawyer met een grijns het laatste zei hij wat zachter dan de rest.

Hij had Cyvix niet zien aankomen en toen hij haar hoorde schrok hij en nu was het de beurt aan zijn nekhaartjes om overeind te gaan staan. Wat geiriteerd en nog steeds wat van slag dat uitgerekend van al de mensen Cyvix precies naar hun moest komen. Toen hij haar actie's zag bij Kyra zowel de klap op haar kont als het gehang op haar schouder en het strijken over haar wang probeerde hij wat opzij te gaan om bij beide dames weg te komen, of eigenlijk dame en gek, hij kon Cyvix geen dame noemen. Hij verwachtte zeer zeker een oorlog. Toen Cyvix echter richting hem kwam zuchtte hij even waarna hij een excuus zocht om weg te kunnen gaan, een excuus vond hij echter niet waardoor hij zich alleen maar meer rot begon te voelen. "Dan moet ik je teleurstellen, ik ben volledig buiten jou bereik. Jammer voor jou." zei Sawyer waarna hij opstond en wat weg stapte van Cyvix waarbij hij op de spin ging staan die hij net had gemaakt. Snel keek hij even naar Kyra maar besloot dan dat hij haar niet om hulp kon vragen vanwege het feit dat hij haar dan in gevaar bracht. Hij wist niet wat Cyvix zou doen maar dat mes van haar vond hij te gevaarlijk om bij Kyra in de buurt te zien.

[greenlightning]

Shirie sloeg hen eigenlijk alleen maar gade. Ze was wel wat verward toen ze Cyvix zag. Ze herkende haar vaag, maar wist neit meer waarvan. Ze haatte het als haar geheugen haar in de steek liet. Bij Tims opmerking over Romeo en Juliet lachte ze alleen maar.
'Inderdaad. Oh Illias, wees toch mijn Romeo, dan zal ik jouw Juliet zijn.' Ze maakte maar een grapje, aangezien ze te trouw was om haar vriend te bedriegen en ze hoopte dat Illias dat ook wel wist. Ze ging er vanuit van wel. Hij was slim genoeg. Toch?
Uiteindelijk trok Cyvix gedrag haar aandacht. Ze staarde totaal in shock naar het meisje, waardoor ze bijna Kyra's actie van daarvoor vergat. Ze had Kyra wel kunnenslaan om haar irritante gedrag, maar wist zich op dit moment werkelijk geen houdinge te geven. Deze mensen waren vreemd, zelfs voor haar, dus zweeg ze maar en deed een stap achteruit. Haar blik bleef opeens hangen op het dode beest dat onder Tims voet vandaan kwam. Een rilling gleed over haar lichaam, van haar kruin tot haar tenen. De poten maaten nog hun laatste stuiptrekkingen en ze had het gevoel alsof ze flauw kon vallen. Dat was geen alledaagse huisspin...

Kyra had alleen maar gegrijnsd om Illias. Ze kon zijn angst bijna voelde en genoot, zoals ze de eerste keer had genoten. Opnieuw maakte hij die gevoelens bij haar los. Die sterke drang om dichter bij hem te zijn... Liefde en haat lagen vaak dicht bij elkaar. Was dit wat ze bedoelden? Ze deed nog een stapje dichterbij en glimalchte liefjes.
'Je weet niet wat je mist. Ik zou je alles kunnen laten beleven waar je zelfs nooit van had gedroomt,' fluisterde ze op een toon, waar ze menig jongen spontaan een eractie mee had bezorgd, voor ze lachend achteruit stapte.
'Maar ik vrees dat ik dat toch niet aan jou wil besteden. Misschien dat ik me nog bedenk. Wie weet.' Ze rekte zich uit, maar haar gezicht betrok bij de scheldnaam die Illias voor haar bedacht. dat was nog ergerlijker dan toen hij haar een hoer noemde... Ze voelde zich warm worden toen Tim het voor haar opnam en moest moeite doen om zich niet tegen hem aan te vleien. Ze schrok toen ze opeens een klap op haar bil kreeg. Ze wist dat tim nooit zoiets zou doen. Boos draaide ze zich om, in de verwachting dat eht een jongen was die haar leuk vond, maar was emt stomheid geslagen toen het een meisje bleek te zijn. Ze wist van verbijstering geen woord uit te brengen toen het meisje haar op die maneir aanraakte. Het voelde op zoveel maneiren belachelijk dat ze alleen maar walgend naar het meisje staarde.
'Mens, zoek alsjeblieft een jongen om te vervelen,' mompelde ze, tot Cyvix inderdaad haar raad op leek de te volgen en op Tim af stapte. Ze voelde haar bloed koken, haar vuisten ballen en haar lippen krulden om tot een halve grom. Het duurde echter maar een seconde, voor ze zichzelf weer in de hand had. Ze stapte naar voren, stapte haar voorbij, legde zacht een hand op Cyvix borst en gaf haar vervolgens een genadeloze duw richting Illias en Shirie.
'Ga je einge soort lastig vallen, wil je. Je verspilt kostbare tijd. Namelijk die van Tim en mij. Ga een minderwaardige jongen neuken, wil je.'
Ze lette absoluut neit meer op haar taalgebruik. Ze was furieus. Niemand mocht aan haar jongen komen, al, bestefte ze, was Tim dat natuurlijk niet. Ze boelde een lichte blos op haar wangen.
'Sorry,' mompelde ze zacht tegen hem.