|
|
Post by Ridje on May 17, 2008 16:38:10 GMT 2
Het was een mooie ochtend en de zon scheen rustig de Grote Zaal in door het plafond dat net als altijd de buitenlucht liet zien. Er was geen wolk aan de lucht en hetwas helder blauw. Het was al best druk in de Grote Zaal en overal werdt druk gepraat en gegeten. De post uilen vlogen af en aan en lieten hun pakjes en brieven vallen bij degeen voor wie ze bestemd waren. Sawyer zat rustig aan de Zwadderich tafel en at wat terwijl hij een nieuw boek las. "Sawyer!" riep een stem vanachter Sawyer en verbaasd keek hij om waarna hij meteen de lucht in werdt gebracht door een 'levicorpus' spreuk. Verbaasd en kwaad keek Sawyer naar de Griffoendor die hem omhoog hield. "Hey what ya doing, Zorro. Let me down." gromde Sawyer kwaad waarna hij zijn toverstok pakte en de tegenspreuk mompelde. Voordat Sawyer dat echter kon doen had het Grifje al "Liberacorpus" uitgesproken en met een klap viel Sawyer op de bank van de Zwadderich ontbijt tafel. Met gevloek en gekreun kwam Sawyer overeind waarna hij naar de jongen keek. "Expelliarmus" gromde Sawyer waarbij de griffoendor weg werdt geblazen. Kwaad voelde Sawyer aan zijn neus waar wat bloed uit stroomde en keek dan naar het Grifje. "Wat is er met jou knul. Te weinig aandacht in je eigen afdeling?" vroeg Sawyer pissig. "Geef het terug Sawyer, het kettinkje. Ik zag je gister weg lopen op de plek waar ik het had laten vallen." zei het Grifje pissig terwijl hij opstond en weer richting Sawyer liep. Sawyer keek de jongen verbaasd aan. "Kettinkje? Ik heb hellemaal geen kettinkje. En ookal zou ik het hebben, dan zou ik het nog niet terug geven als je me aanvalt, zoals net." gromde Sawyer kwaad. Hij zag dat enkele leraren al op hadden gemerkt dat er iets aan de hand was. "Dus zoek nog maar eens goed modderbloedje voordat je me weer beschuldigt en aanvalt." zei Sawyer dan waarna hij weer ging zitten aan de ontbijt tafel en een zakdoek tegen zijn neus hield die nog steeds bloedde. Het Grifje zag in dat hij nu niks meer kon doen vanwege de leraren en verdween weer naar zijn eigen ontbijt tafel. Stil keek Sawyer rond de tafel en voelde dat zijn neus nog steeds bloedde dus hield hij de zakdoek wat steviger tegen zijn neus. "Stomme Grifjes." mompelde Sawyer nog. (ik hoop dat jullie hier iets mee kunnen mensen maar ik had opeens een inspiboost  ) |
|
|
|
Post by greenlightning on May 17, 2008 16:53:18 GMT 2
'Grote bek, voor zo'n zwadje.'
Met haar armen over elkaar, een boze en zelfverzekerde blik op haar gezicht, stond Shirie opeens voor hem. Ze had de jongen met frustratie bekeken, maar dat het zwadje zo agressief reageerde irriteerde haar. Ze kende deze jongen niet, maar het grifje was wel een bekende. Haar haren wapperde licht in de tocht die door de open ramen kwam. Ze was zich bewust van haar schoonheid en blikken van de jongens, maar ze negeerde die. haar ogen lagen vast op die enkele jongen voor haar, die ze het liefst een rotschop zou geven.
Maar zo was ze niet.
De vlinders waren Heftiger dan ooit. Waarom had ze deze gevoelens voor hem? Ze werd niet verliefd... dat werd ze gewoon niet! Ze speelde met jongens, maakte hen verliefd en liet ze dan vallen, zodat ze hen kon uitlachen en zich weer op de vorige stortte. Maar dit was anders. Ze droomde over hem, en haar blik werd constant door hem aangetrokken. Soms dwwarrelde ze om hem heen en andere momenten rende ze van hem weg. Ze kon haar gevoelens niet plaatsen. Het was alsof ze koorts had. Een gevoel dat zowel slecht als goed voelde.
Haar hart brak topen de grif hem aanviel, maar ze alchte goedkeurend toen Tim hem terug pakte. Hij was zo leuk... Kyra slaakte een verliefde zuicht, zonder het in de gaten te hebben.
Het duurde even voor ze Shirie opmerkte. Kwaad sprong ze op en stapte kwaad op haar en Tim af. Dat was haar jongen!
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 17, 2008 17:11:24 GMT 2
Kalm en relaxed wandelde Illias de Grote Zaal binnen. Hij had honger en was benieuwd of hij nog brieven had ontvangen van bij zijn thuis. Voor een keer had hij eens geen nachtmerries gehad of was wakkergebleven voor de rest van de nacht. Hij voelde zich dan ook helemaal uitgerust en klaar voor een nieuwe dag school.
Lang duurde dat opgeluchte gevoel echter niet. Hij wandelde nog maar net de Grote Zaal binnen en hij zag al een persoon langs hem af suizen en in volle vaart tegen de muur knallen. Waarschijnlijk ten gevolgen van een Expelliarmus spreuk. Diep zuchtend haalde Illias zijn toverstok uit zijn gewaad en richtte die op de persoon. "Episkey" sprak hij uit en voegde er de desbetreffende beweging bij om de eventuele verwondingen van het gevalletje te genezen. "Zo vroeg al vechten... Met de dag worden ze hier meer en meer barbaars." verzuchtte de ravenklauwer voordat hij zich een weg baande naar zijn eigen afdelingstafel. Hij werd echter weerom verstoord door een ander beeld. Het was Sawyer met een bloedneus. Illias perstte zijn lippen samen om niet in lachen uit te barsten. De koele zwadderaar had een tik op zijn neus gehad en dat vond Illias natuurlijk grappig. Vooral sinds de grap die Sawyer met hem had uitgehaald in de toilettes de vorige avond.
Hij liet zijn blik weer wegglijden en viel toen op Shirie. Hij zag haar staan voor Sawyer en meteen verscheen zijn serieuse blik weer. Hij stapte tot vlak langs haar en begroette haar weer met een buiging, zoals gewoonlijk. "Mylady." fluisterde hij beleefd voordat hij zich weer rechtte. "Hebben we problemen met deze barbaar?" Hij keek met een duidelijk, walgende blik naar Sawyer voordat hij weer vriendelijk keek naar het meisje dat hij als zijn soulmate beschouwde. Ze hadden zoveel dingen gemeen gehad dat het eigenlijk eng was. Maar Illias vond het goed zo. Hij had eindelijk iemand die hem kon begrijpen en verstaan zoals enkel hij dat kon.
|
|
|
|
Post by Ridje on May 17, 2008 18:04:53 GMT 2
Geiriteerd keek Sawyer om naar Shirie. "Veel te dom, voor zo'n Grifje" sprak Sawyer dan pissig. "Niet kwaad worden, Didn't you notice? He attacked me first little lady." zei Sawyer dan naar Shirie terwijl hij haar aankeek. Toen hij even omkeek zag hij dat Kyra eraan kwam, maar hij besloot haar maar niet enthousiast te begroeten ookal wou hij wel omdat hij nu even op Shirie moest letten voor het geval zij hem ook wou aanvallen. Dus hij glimlachte kort naar Kyra en richtte dan zijn blik weer op Shirie. "Moeten jullie Grifjes niet wat anders gaan doen? Slijmen bij Perkamentus bijvoorbeeld?" vroeg Sawyer dan.
Toen hij Illias zag rolde hij eens met zijn ogen waarna hij geiriteerd zuchtte. "Barbaar? Ik geef je je kapotte stuk rotzooi terug zonder er iets voor terug te vragen en nu noem je me al Barbaar." zei Sawyer wat verveeld waarna hij de blik zag die Illias op hem wierp. "Kijk niet zo Casanova of wil je ook een ritje maken in de Grote Zaal ontdekkings achtbaan?" vroeg Sawyer dan doelend op de vlucht die hij het Grifje had gegeven een paar seconden terug. Hij legde de zakdoek neer nadat hij doorhad dat zijn neus niet meer bloedden en hield zijn toverstok steviger vast.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 17, 2008 18:17:45 GMT 2
Tatyanna had de hele toestand bekeken. En liep er nu met goede moed eropaf. Ze duwde een paar mensen aan de kant om dan ahar gezicht te laten zien. "Kunnen we er eens geen toestand van maken" Ze wringde zich nu door de mensen en stond nu naast Shirie. Ze grinnikte een keer. "Heey Shir.. En de andere die ik niet ken, hoi ik ben Tatyanna" Kwam ze maar even binnenvallen. Ze kende de jongen die naast haar stond wel, hij zat in dezelfde afdeling. De andere twee kende ze niet, maar zo te zien was dat niet echt iets goeds om hun te kennen. Ze waren nogal agressief. Maar toch, het was grappig.
"En moeten we niet eten, want kijk. Mensen in Afrika die hebben het niet eens" Begon ze toen maar. Ze was in een bui om bijdehand te doen. Ze deed haar armen over elkaar en keek van Shirie, naar Illias, door naar Kyra en Tim. Ze beet nu zachtjes op haar onderlip. Want zo te zien zou hier iets wat niet goed was uitkomen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 18, 2008 20:31:19 GMT 2
Shirie had enkl hjaar wenkbrauw opgetrokken op Tims antwoord, maar toen ze Illias ontdekte glimalchte ze opgetogen.
'Wie hebben we daar? Hoe gaat het met jou?'
Ze vergat Tims bestaan, of deed alsof ze dat deed. Het grifje was niet belangrijk genoeg en het onbekende zwadje al helemaal niet. Ze zwaaide even haar haren naar achter en streek een dwarse pluk uit haar gezicht.
'Nee geen problemen. Alsof iemand me problemen kan bezorgen. daar zijn weinig mensen goed genoeg voor. Ik kan eerder hen problemen bezorgen.' Ze zei het met een brede, welgemeende grijns. Het kon haar niet schelen of ze mensen dwars zat, sterker nog, ze deed niks liever. Haar blik gleed even over de rest van de tafel en ze merkte Kyra op. Ze grimaste. Ze had geen zin in ruzie tussen haar en Illias.
Kyra ahd echte r geen oog voor het raafje. Zodra Shirie zich omdraaide, vreog ze zich af waarom ze uberhaupt was gekomen. Waarom was ze opgestaan? Nu was ze dichtbij! Ze wilde niks leivcer dan bij hem zijn, maar nu ze naast hem stond...
Een lichte blos kleurde haar wangen en een verlegen glimlach krulde haar lippen.
'Hey, Timmy. Last van het uitschot van de school? Niemand die je het kwalijk neemt als je ze iets aandoet hoor. Al heeft het wel iets dat je zo'n heer speelt.'
Ze veranderde de verlegenheid in een speelse glimlach, maar haar ahrt klopte in haar keel.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 18, 2008 20:42:13 GMT 2
Illias keek opgelucht naar Shirie toen hij hoorde dat er geen prolemen waren en knikte daarop. Hij vergat Sawyer nog echter niet en al zéker Kyra niet. Ze was gewoon een nachtmerrie voor hem geworden. Hoe dat kwam wist hij niet maar het kind leek het kwaad zelve te zijn in zijn ogen. "Goed om dat te horen. Mister Sawyer is echter niet zomaar de eerste de beste. U moet maar voorzichtig zijn. Het zou zonde zijn om zulk een wezen als uzelf te verwonden." sprak hij weerom op zijn beleefde toon en schonk het Cubaanse meisje weerom een glimlach voordat hij naar Sawyer keek vanuit zijn ooghoeken. Hij vertrouwde niets in de zwadderaar. En hij deed samen met Kyra hun afdeling eer aan als ze afgestempeld werden als gemeen. Kaitlin daarintegen deed tenminste nog vriendelijk tegen hem. Hij kon het niet geloven dat zij en Kyra zussen waren.
|
|
|
|
Post by Ridje on May 18, 2008 21:05:46 GMT 2
Verbaasd keek Sawyer naar Tatyanna en luisterde naar het in zijn oren, rare gebazel. "Jullie zeggen ook niet veel zinnigs." zei hij dan waarna hij naar Shirie keek die hem leek te negeren. Hij was net van plan haar eens goed te vervloeken vanwege het feit dat ze hem negeerde, iets wat hij haatte, toen hij Kyra hoorde. Nog even viel zijn blik op Illias en met een gemene grijns op zijn gelaat mompelde hij "Ratman." voordat hij zich naar Kyra draaide en haar aankeek. Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij haar zag. "Hey there Sweetheart. Yep het uitschot van heel Zweinstein valt me lastig, maar de schoonheid van Zweinstein maakt dat weer goed." zei Tim dan en hij probeerde het te laten lijken op een compliment ookal bedoelde hij er iets heel anders mee, iets in de richting van geflirt.
Toen hij even door zijn haar streek voelde hij het wondje van gisteravond weer, van een harde klomp zeep die naar zijn hoofd was gegooid. "Nu je het over uitschot hebt, ik heb de laatste tijd behoorlijk problemen met ze. Je zou bijna denken dat ze me niet aardig vinden. Gister gooide een mafkees ookal een stuk zeep naar mijn hoofd." zei Sawyer waarna hij zijn toverstok onder zijn neus hield en het bloed weg toverde dat er nog van zijn bloedneus zat. Hij glimlachtte nog eens naar Kyra en ging dan weer zitten terwijl hij Kyra aan bleef kijken. "En hoe verloopt jou dag tot nu?" vroeg hij dan alsof hij net hellemaal geen ruzie had gehad.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 18, 2008 22:15:22 GMT 2
Tatyanna werd dus helemaal niet opgemerkt. Niet dat ze het erg vond. Maarja, ze stond er immers wel. Een zacht gegrinniks begon over de opmerking van Sawyer. "En dat zeg jij, ga jij nou maar naar die hoer toe" Ze wees naar Kyra en het maakte haar niks uit of ij nou boos zou worden. Een glimlach ging naar Shirie terwijl ze geen oog meer voor de Zwadjes had.
Ze hadden ook geen oog voor haar, maar dat maakte nog steeds nks uit. Ze tikte Shirie even op haar schouder maar zag dat die tveel bezig was met Illias. Ze kende hem een beetje, hij zat bij haar in de afdeling.
Ze kon hier beter weggaan, voordat er ruzie kwam.
(Sorry voor flutpost, kan niet veel aangezien ze niet gezien word ^^)
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 18, 2008 23:08:16 GMT 2
{sorry XD}
Shirie lachte even en keek vragend om door eht getik op haar schouder. Ze grijnsde breed naar Tatyanna.
'Hey, Beauty! Jou heb ik al lang neit gezien!' In de opwelling van vreugde sloeg ze haar armen om haar vriendin heen, maar leit haar al snel weer los. Ze richtte zich weer tot Illias, aangezien ze Tatyanna's woorden en die van de zwadjes had gemist.
'Het is eerder dat deze Cubaanse Bitch hen zou verwonden. Maak je maar geen illusies, Illias, ze maken geen schijn van kans. Als het al niet was dat ik vijf zwarte bbanden heb en kanpieon ben in duelleren, dan is eht wel omdat ik de halve school aan mijn kant heb staan.'
Ze grijnsde breed.
'Oh, ken je Tat al? Mijn spaanse vriendinnetje.'
Ze glimalchte naar Tatyanna.
Kyra ahd eht gevoel dat ze kon vleigen na het compliment en gunde hem haar liefste en oprechtste glimlach. 'Tja, uitschot verveelt zich snel,' mompelde ze, maar toen viel haar opeens het wondje op. Ze keek ernaar, alsof eht een dodelijke wond was en haar gezicht betrok. Wie heeft dat gedaan?'vroeg ze, maar voor hij antwoord kon geven, gaf ze er een kusje op.
'dan wordt eht snel beter,' glimalchte ze. Ze ahd Tatyanna emt reden genegeerd, maar bij het woord hoer, ging er een rilling door haar heen. Ze beet op haar lip en balde haar vuisten. Ze wilde graag leif zijn waar Tim bij was, maar vreesde dat ze een ongeluk zou begaan als ze zich nu naar tatyanna om zou draaien, dus bleef ze staan. Woede raasde door haar lichaam.
|
|
)
