|
|
Post by Ridje on Jul 9, 2008 1:41:20 GMT 2
Tim lachte kort en keek naar Mara, hij had eerst wat rust gewild maar hij waardeerde Mara's gezelschap wel. "Je doet net alsof alle jongens kunnen dansen. Ik ben natuurlijk een wereldwonder als het op dansen aankomt, geen enkele meid die niet met mij wil dansen." zei Sawyer en hij lachte nog eens. Hij was zeer zeker geen goede danser, hij kon wel wat, maar hij was zeker geen professionele danser. Hij kon net genoeg om op gala's en dergelijke feesten op Zweinstein met zijn date te dansen. Na haar opmerking sloeg hij zich een keer voor zijn hoofd en keek Mara dan met een uitdagende grijns aan. Toen ze zei dat hij een kans maakte bij Kyra glimlachte hij dankbaar naar haar voor haar antwoord. "Je vertelt me toch wel de waarheid he?" vroeg hij dan, hij wist zeer zeker dat Mara niet tegen hem zou liegen maar hij maakte dan ook gewoon een grapje. "Anders moet ik je toch echt verdrinken in dit water." zei Tim dan. Hij glimlachte nog steeds aangezien hij nogal vrolijk was door haar woorden.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 9, 2008 19:50:26 GMT 2
Mara had hem met een grijns bekeken. Zijn reacties maakte haar alleen maar vrolijker. Of hij het echt doorhad betwijfelde ze, maar wat maakte dat nu weer uit? "Heel eerlijk, ik dans liever met Thomas. En natuurlijk kunnen alle jongens goed dansen. Nouja, als ze met meiden dansen tenminste." Haar blik stond uitdagend terwijl ze de grijns van haar gezicht haalde.
Ze liet zich onder water glijden en zwom naar Tim toe. Vlak voor hem kwam ze weer boven waardoor ze hooguit tien centimeter van hem af stond. "Jij, mij verdrinken? En dat moet ik geloven? En trouwens, liever hier dan in een vieze sloot." zei ze. Hij had haar gewoon te melig gemaakt. Het was zelden dat ze meer energie kreeg tijdens een bad, normaal gesproken werd ze alleen maar slaperig door het warme water. Maar ja, normaal gesproken badderde ze ook niet echt met vrienden.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jul 10, 2008 11:55:51 GMT 2
Tim lachte om haar opmerking en sloot zijn ogen even en haalde een keer diep adem waarna hij weer naar Mara keek die opeens heel dicht voor hem stond. Hij deed net of hij schrok van haar plotselinge verschijning maar grijnsde dan en keek haar aan. "Ik dacht dat je liever Thomas had dan mij." zei hij dan en hij keek naar het water tussen hen in. "Nou je weet nooit wie er allemaal in dit water heeft gezeten voor ons. Het kunnen wel heel vieze eerstejaars zijn geweest die in de modder hebben liggen rollen." lachte Tim en hij plaatste zijn handen rond Mara's middel, tilde haar een stukje op en gooide haar een stukje naar achter het water in. "Dan gooi ik je wel alleen weg, verdrinken is ook wel saai." zei hij dan voordat hij onderwater verdween.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 11, 2008 22:28:35 GMT 2
"Hoe kom je erbij dat ik dat niet heb dan? Of voel je je soms bedreigd als ik zo dichtbij sta?" vroeg ze speels. De enige reden dat ze zich zo gedroeg was omdat ze wist dat Tim en zij goed genoeg bevriend waren om te begrijpen dat het niet meer dan een grapje was.
Om op zijn opmerking over modderige eerstejaars te reageren kreeg ze de kans niet eens. Voordat ze doorhad wat er gebeurde belandde ze een eindje verderop in het water. Na helemaal onderwater te verdwenen zijn kwam ze proestend van de lach weer boven. "Gek." zei ze lachend bij gebrek aan een beter woord. Veel meer kon ze ook niet zeggen aangezien de lachbui was overgegaan in hoesten toen ze water had binnen gekregen.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jul 11, 2008 23:28:57 GMT 2
"Bedreigd? Nee. Ongemakkelijk. Ja. Knappe meiden doen dat nooit zo snel dus dat is eng. Je weet nooit wat ze van plan zijn." Zei Tim alsof hij enorm bang was voor Meiden. Wat natuurlijk enorme onzin was. "Gek? Hoezo dat? Bang voor wat water?" Met een grijns keek hij naar Mara voordat hij nogmaals onder water dook en dit keer was hij het die vlak voor Mara weer boven water kwam. Hij keek haar aan met een gemaakte flirterige blik. "En jij, voel jij je nu bedreigd?" vroeg hij dan alleen. Hij vertrouwde Mara, net zoals zij hem waarschijnlijk vertrouwde dus ze wisten allebei dat dit nooit te ver zou kunnen gaan. Mara zou bij Thomas blijven en Tim zou zijn kansen wagen bij Kyra, dit was gewoon een vriendschappelijk spelletje.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 12, 2008 10:07:11 GMT 2
Nadat Mara was uitgehoest keek ze hem hoofdschuddend aan. "Nee, waarom zou ik bang voor water zijn?" vroeg ze grijnzend. Toen hij plotseling onderwater verdween vroeg ze zich af wat hij nu weer van plan was. Met haar blik probeerde ze hem onder water te vinden, maar door al het schuim ging dat niet. Dat vond ze dan wel weer irritant.
Toen hij voor haar neus weer opdook keek ze hem aan met een blik die wilde zeggen 'verzin eens wat origineels'. "Nee, en ook niet ongemakkelijk." zei ze glimlachend. Ze zette een stap naar voren waardoor ze al helemaal dicht bij elkaar waren. Ineens moest ze eraan denken hoe fout dat er wel niet uit moest zien voor iemand die zomaar binnen moest komen. Een tweede lachbui voelde ze aan komen maar die onderdrukte ze. In plaats daarvan sloeg ze haar armen om hem heen en trok hem mee onderwater.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jul 12, 2008 15:21:41 GMT 2
Toen Mara nog dichter bij hem ging staan grijnsde Tim en keek haar kort aan waarna hij zijn blik op de deur richtte. "Zal ik die deur toch maar dicht doen voor het geval er anderen komen? Ookal zou dit niks zijn dan nog zouden mensen verkeerd over ons kunnen gaan denken." zei Tim dan met een uitdagende grijns. "Zeg me dan eens waar jij je wel ongemakkelijk bij gaat voelen. Dan kan ik daar voor zorgen." zei hij dan maar voordat hij verder kon gaan trok ze hem mee onderwater. Dit keer was hij het die proestend boven water kwam aangezien hij dit niet had zien aankomen. "Als je nou gewoon een knuffel wil dan moet je het gewoon zeggen." zei Tim dan terwijl hij wat water uit spuwde dat hij binnen had gekregen en hij hoeste nog eens voordat hij naar Mara keek. "En dan noem je mij gek, ik weet wel iemand anders die gekker is, jij bijvoorbeeld." lachte hij dan.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 12, 2008 16:41:41 GMT 2
Mara kwam rustig weer boven voordat ze ook maar op iets reageerde van wat hij zei. "Sinds wanneer maakt het uit wat andere mensen denken? Degenen waarbij het iets uit zou kunnen maken kennen ons goed genoeg om te weten dat het niets betekent." zei ze grijnzend. Ze keek hem nadenkend aan. Tja, waar voelde zij zich ongemakkelijk bij? "Dat zou je wel willen weten. Nou nee, ik denk toch maar niet dat ik dat ga vertellen."
Ze liet zich achterover in het water vallen en zonk langzaam naar de bodem van het bad. De laatste woorden van Tim had ze niet opgevangen, waarschijnlijk maar beter ook. Voor hem dan. Na een poosje onder water te hebben gezijn kwam ze toch maar weer boven, anders werd het zo moeilijk om te blijven leven.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jul 12, 2008 18:12:46 GMT 2
Wat ongeinteresseerd haalde Tim zijn schouders op en liet zich naar achter zakken en leunde op de rand van het bad. "Je hoeft het niet te zeggen, het is niet verplicht hoor." grijnsde hij dan en hij pakte zijn toverstok die nog steeds bij de rand van het bad lag en hield daarna zijn rechterhand onder water om gelijk weer naar boven te komen met wat water in de kom van zijn hand. Met een glimlach wees Tim op het water met zijn toverstok en mompelde wat waarna hij een paar bewegingen maakte. Het water kwam omhoog en veranderde in een klein paardje van water. Met een grijns zette hij het kleine beestje op het water waar het gewoon op bleef staan en na even rond te hebben gekeken naar zijn omgeving zette het paardje het op een lopen en gallopeerde rustig over het water voordat het bij Mara bleef staan. "Wat zouden we toch moeten zonder Transfiguratie." lachte Tim dan kort. Hij zakte onderuit en dacht aan Kyra.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 19, 2008 15:17:39 GMT 2
Mara was niet eens van plan geweest om het te zeggen. Zo vond ze het wel goed. Vooral omdat ze even niet op het antwoord kon komen. Rustig zakte ze weer onderwater totdat ze op haar knieën zat waardoor ze nog net met haar hoofd boven water was. Het warme water dat haar hele lichaam nu zowat omringde was een aangename afwisseling. Het gaf haar het gevoel alsof ze gewoon helemaal weg was gedoken onder haar deken. Om dit beeld in haar hoofd moest ze lachen. Hoe ze nu weer op die vergelijking was gekomen wist ze niet.
Haar blik was rustig op het paardje gericht. Toen deze echter steeds dichterbij kwam, kwam Mara ook weer om hoog. "Schattig hoor. En zonder transfiguratie zouden we ons behoorlijk vervelen geloof ik." Terwijl ze het zei realiseerde ze zich dat dat complete onzin was. Hoe ze er überhaupt op was gekomen snapte ze niet. Een zucht ontsnapte aan haar lippen terwijl ze op haar rug ging drijven en naar het plafond keek.
|
|
