|
|
Post by Ridje on Jul 20, 2008 21:13:52 GMT 2
Tim grijnsde naar Mara waarna hij rustig af wachte. De stilte die was gevallen was vervelend maar niet naar of iets dergelijks, Tim wist dat het gewoon een gebrek van gespreksstof was. Hij keek weer naar het plafond en dacht weer na. Het paardje keek naar Mara en schudde even met zijn manen die van water waren waarna hij even steigerde om vervolgens weer te verdwijnen in het water waar hij ook uit was ontstaan nadat Tim zijn toverstok weer weg had gelegd. "Ik denk dat waarzegen beter kan worden stop gezet in plaats van Transfiguratie. Dat vak slaat hellemaal nergens op. Een beetje in een oude kerstbal kijken met de hoop dat je je eigen dood in de bal ziet." zei hij dan waarna hij een lach niet kon onderdrukken.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 22, 2008 16:04:53 GMT 2
Mara keek met gemaakte fascinatie naar het paardje. Het was niet de eerste keer dat ze dat zag, maar het was elke keer weer grappig. Toen het paardje weer veranderde in het badwater zonder vorm dat het al was geweest keek ze Tim met een pruillipje aan. Bij het horen van zijn commentaar moest ze echter lachen, alhoewel ze het voor het grootste deel onderdrukte verscheen er toch wel een lach op haar gezicht die ze snel genoeg weer weg veegde. "Je moet niet spotten met waarzeggerij. Al helemaal niet als het waterpaardje van daarnet gelijk had." zei ze met gespeelde verbijstering. Ze was het helemaal met hem eens, maar ze was te melig om dat gewoon te zeggen.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jul 23, 2008 15:13:53 GMT 2
Nog steeds in de gedachten keek hij naar het raam in de muur, de zeemeermin was weg maar daar leek Tim ook niet in geintereseerd. Hij keek gewoon naar de lucht achter het raam. Toen hij weer naar Mara keek en zag dat ze een pruillipje opzetten lachte hij kort. "Je bent echt zot." grijnsde hij dan waarna hij haar woorden in zich op nam. "Ik spot niet alleen met waarzeggerij ik doe nog veel meer dan dat. En sinds wanneer praat jij met waterpaardjes?" vroeg hij dan verbaasd waarna hij wat sop weg blies van zijn hand.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 23, 2008 15:26:06 GMT 2
"Wie noem je hier nou gek?!" vroeg Mara verbaasd. Ze verdween onderwater en zwom naar hem toe. Eenmaal weer boven water ging ze vrolijk op Tim's schoot zitten. "Bedoel je dat jij soms niet met waterpaardjes praat? Nouja. Dat had ik echt nooit verwacht." Alsof ze beledigd was stond ze weer op en zette een paar stappen bij hem vandaan. De meligheid was te erg om normaal te doen.
In plaats van met haar rug naar hem toe te blijven staan draaide ze zich lachend om. Terwijl ze zich opnieuw achterover liet vallen in het water spetterde ze hetzelfde water naar hem toe.
|
|
