|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2008 0:09:54 GMT 2
Roc trok een wenkbrauw op. "Als ik dat zou zeggen zou het toch geen verrassing meer zijn? Maar helaas mijn lief. Ik heb nog meer voor je in petto. Want je hebt nu niet alleen de sleutel van mijn hart-" Hij grinnikte en lachte dat het onzettend zoetsappig was. "-maar ook nog de sleutel van iets anders. Maar daar kom je nog wel achter." Hij hield ervan om Elvira te verrassen/ Het maakte hem niets uit hoe hij dat dan wel niet moest doen. Als het maar lukte.
"Jou verassing kan niet klein zijn. Want... Let op weer zoetsappig... een dag met jou is altijd een verrassing." Hij lachte en zijn wangen kleurde een beetje rood. Het waren allemaal zinnen die June en Lena voor hem voorgelegt hadden. Hij vond het zelf een beetje te, maar nu het zover was waren ze toch wel wat verleidelijker.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 5, 2008 12:25:04 GMT 2
Elvira keek hem verbaasd aan. Niet om het feit dat hij nog een verrassing had, maar eerder om het feit dat hij zo zoetsappig was. De neiging om hem te knuffelen bleef niet bij alleen maar een neiging. "Ok, en sinds wanneer is meneer zo zoetsappig?" vroeg ze glimlachend. Het was niet erg, maar het was.... raar. Haar ogen lieten hem niet los. Hij was gewoon te lief, en van haar. "Ik ben een beetje druk geloof ik..." mompelde ze toen er een opwelling van gespring in haar naar boven kwam die ze net aan kon onderdrukken.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2008 19:03:05 GMT 2
"Btrapt." Grinnikte Roc en streek over haar wang. "Lena en June besloten me te vertellen wat ik allemaal tegen je moet zeggen. Eerst was ik van plan om er niet aan toe te geven en het dus niet te doen. Ik heb maar half naar ze geluistert, maar blijkbaar heeft mijn onderbewustzijn het wel opgepikt. Al die zinnne komen namelijk naar boven en floepen mijn mond uit." Hij gaf haar een kus. "Maar nu is het niet meer erg, want eerst vond ik het alleen maar belachelijk. Maar nu lijkt het heel normaal." Hij gaf haar nog een kus. Allemaal heel rustig, misschien dat het op haar over zou gaan.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 5, 2008 19:13:47 GMT 2
Elvira wilde eerst niet antwoordden, maar deed het toen toch. "Aaahw, wat lief." zei ze zachtjes. Ze beantwoordde elke kus, maar werd toch wel een beetje ongeduldig. In plaats van iets te zeggen drukte ze haar lippen zachtjes op de zijne. Dat was nog steeds hetgene wat ze het liefste deed. Een dag die nooit te vergeten valt.. Ze moest gewoon glimlachen bij de gedachte, maar mooi niet dat ze Roc zou los laten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2008 20:46:00 GMT 2
Roc zou lachen als hij het had gekunt en had gewilt. Dit was natuurlijk ook een manier om energie kwijt te raken.
Hij sloeg zijn armen om haar middel en trok haar tegen zich aan en tilde haar haarbij een beetje op. Zijn lippen leken haast aan de hare geplakt en dat kwam niet alleen door hem. Hij vioelde dat Elvia niet van plan was om hem zomaar los te laten. En dat gaf hem een fijn en warm gevoel van binnen. En dan moest hij nog bedenken dat dit pas na een verrassing was.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 5, 2008 22:10:38 GMT 2
Elvira legde haar handen in zijn nek. Ze moest weer aan hun eerste kus denken. Op het zoveelste gala, maar het zou altijd speciaal voor haar blijven. De vlinders waren neit alleen maar in haar buik, nee ze waren nu overal in haar lichaam. Net zoals de eerste keer weer. Ze kriebelde hem in zijn nek. Van ruimte tussen hen in kon amper nog sprake zijn.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2008 22:28:46 GMT 2
Ook Roc moest denken aan die avond van het gala. Alleen was bij hem het eerst wat bij hem naar binnen schoot zijn eigen hond. Glove die hen de stuipen op het lijf jaagde. Hij wist nogsteeds niet hooe hij uiteindelijk ui de jongensslaapzaal ontsnapt was. Het was ook niet echt belangrijk nu, maar toch moest hij eraan denken.
Hij vroeg zich vervolgens af hoelang ze dit gingen volhouden.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 6, 2008 12:14:30 GMT 2
Elvira legde haar handen in zijn nek. Ze konden dit onmogelijk de hele tijd volhouden, toch? De vlinders weerhielden haar ervan om normaal na te denken, erg vond ze het niet. Het was tenslotte Roc, degene die al een jaar lang haar hart bezat.
Na een tijdje verbrak ze de kus wel, maar ze verplaatste zich niet. "Toch wel raar dat het al een jaar geleden is.." zei ze met een glimlachje.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 7, 2008 22:01:55 GMT 2
Roc wilde bijna gaan lachen door de kriebels in zijn buik die veroorzaakt werden door de herrinnering aan hun eerste kus. Hij opende zijn ogen toen ze de kus verbrak. Hij bewoog zijn hoofd zodat zijn neus langs die van haar aaide.
"Ja, beetje wel. Maar wel op een positieve manier. Ik moet er niet aandenken dat het geen jaar zou zijn geweest." Hij glimlachte terwijl hij sprak.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 8, 2008 20:15:32 GMT 2
"Ik moet er niet aan denken dat de tijd altijd zo snel gaat." reageerde Elvira rustig. Ze keek hem met een liefdevolle blik aan. Om echter zo te blijven staan had ze veel te veel energie. Weinig slaap resulteerd meestal in weinig energie, toch? Waarom heb ik er dan nu zo veel van??? Die vraag hield haar maar even bezig. Roc was veel belangrijker, en interessanter. "Wat nu?" vroeg ze uiteindelijk maar. Ze moest zichzelf al beheersen om niet op en neer te springen van hyperheid, blijheid en verliefdheid.
|
|
