|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 0:26:43 GMT 2
Roc bleeef heel even stil staan. "Ow, laat met daar even over nadenken.... Nope, dat mag je niet." Lachte hij en liep toen weer verder, het had geen nut om stil te blijvenstaan als je op een missie was.
"Als een echte slechterik zal ik mijn gemene plan aan het knappe, gegijzelde meisje verslappen. Ik ben van plan om jou, zonder me wat van wie dan ook aan te trekken, mee te nemen naar de leerlingenkamer en dan naar de slaapzaal van mijn afdeling. Daar zullen wij samen die verrassing van jou ervaren... wat het dan ook mogen zijn." Hij keek even half over zijn schouder. "En als er een leraar komt die me tegen wilt houden, dan zeg ik gewoon de waarheid en dat ik me netjes zal gedragen."
|
|
|
|
Post by melien on Aug 17, 2008 9:37:55 GMT 2
Een zucht ontsnapte aan Elvira's lippen. Ze legde zich er maar gewoon bij neer, aangezien ze er blijkbaar toch erg weinig tegen in te brengen had. "Je bent gek jij, maar een slechterik ben je niet." zei ze met een glimlach. Eigenlijk kon het haar niet zo heel veel schelen wat hij allemaal uitvoerde, als hij maar bij haar was. En toch, ergens hoopte ze geen leraren tegen te komen. Ondertussen nam ze de omgeving op, tenslotte moest ze iets doen terwijl Roc haar zo ongeveer ontvoerde.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 12:08:01 GMT 2
"Tuurlijk ben ik dat wel. Alleen slechterikken halen het in hun hoofd en zo'n mooi meisje te ontvoeren en naar hun duistere hol te brengen." Hij probeerde boosaardig te lachen, het leek er in de verte wel een beetje op, maar da kwam omdat hij ook normaal moest lachen.
Hij kwam ook tot de conclusie dat hij als kind misschien net iets te veel de stripboeken van zijn broers had gepakt.
"Maar ik kan wel een iets minder slechterik zijn als je me een hint heeft van wat er op mij te wachten staat." Grijnste hij en wierp weer een schuine blik over zijn schouder.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 19, 2008 12:59:55 GMT 2
"Je bent geen slechterik. Forget it." zei Elvira met een grijns. Haar blik ging even naar voren, maar dat zat alleen maar ongemakkelijk dus gaf ze dat ook vrij snel weer op. "Je moet er zelf achterkomen. Ik verklap helemaal niks." zei ze rustig. Ondertussen bedacht ze iets wat ze kon gaan doen op de weg naar de slaapzaal.
Haar lange haar viel steeds weer in haar gezicht, maar op een gegeven moment was ze het zat. Haar hand ging haar mouw in om haar toverstaf te pakken. Met haar toverstaf raakte ze haar haar aan terwijl ze een toverspreuk mompelde. Binnen enkele seconden was haar lange haar veranderd in kort haar dat tot net boven haar schouder kwam.
|
|
