|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2008 23:43:51 GMT 2
Ditmaal zonder twee bekvechtende vriendinnen bij zich leunde Roc tegen de want van de gang en keek glimlachent voor zich uit. Onder zijn ogen waren licht wat wallen te zienm. Maar dat is niet gek als je midden in de nacht brieven met je vriendin aan het uitwisselen bent. Maar hij vond dat het het wel waard was. Ze waren niet voor niets nu een jaar samen.
Hij vond het een hele stap op de een of andere manier. Maar wat hem eigenlijk opviel was dat ze echt nog nooit ruzie hadden gehad. |Het was niet dat hij daar niet blij om was, het viel hem gewoon op.
Zijn hand in zijn jas zak speelde met een koortje van een van de cadeautjes die hij bij zich had.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 2, 2008 18:07:21 GMT 2
Elvira liep rustig richting de geheime gang. Ze had niet meer kunnen slapen nadat ze eenmaal wakker was. Ze had de rest van de nacht naar buiten zitten staren vanuit de uilenvleugel. Het was alweer een jaar geleden. Wat ging de tijd af en toe toch snel.
Ze liet haar blik over de omgeving gaan, en merkte plotseling dat ze er bijna was. Een dromerige glimlach verscheen op haar gezicht. In de ingang van de geheime gang bleef ze staan. "Lekker geslapen?" vroeg ze met een grijns aan Roc. Ze liep naar hem toe en gaf hem een kus. "Hey."
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2008 11:03:01 GMT 2
Roc hoorde haar voetstappen al van verre aankomen en glimlachte. Hij voelde kriebels in zijn buik die hij al een tijd niet meer had gehad, tenminste niet zo erg.
Hij bleef op zijn gemak staan waar hij stond en keek pas op toen zijn oren het genot kregen om haar stem nog een keer te horen. Hii opende zijn ogen en keek naar Elvira. "Niet bepaalt. De gedachte aan vandaag." Hij beantwoorde haar kus en hij glimlachte vrolijk. "En je weet dat je normaal gesproken eerst hoi-zegt voor je iets anders zegt?" Vroeg hij speels. "Des ondanks, heey."
|
|
|
|
Post by melien on Jul 4, 2008 15:18:18 GMT 2
"Ow sorry, ik wist niet dat ik normaal moest doen." Elvira was vrolijk, ookal had ze maar kort geslapen. "Ik wil best nog een keer weg gaan en dan over een uurtje of zo terug komen om normaal te doen hoor." Ze zei het wel, maar niets was minder waar. Het laatste wat ze wilde was weg gaan van Roc. Op naar het volgende jaar...
Zachtjes leunde ze tegen hem aan. Een gelukzalige glimlach op haar gezicht. Het was bijna niet te geloven dat een jaar zo snel voorbij was gegaan. Het voelde vreemd, maar tegelijkertijd ook fijn.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2008 15:57:46 GMT 2
"Euhm, even denken... Nee niet echt. Blijf maar lekker hier en wees niet normaal." Hij kuste zacht haar wangen en hals terwijl hij zijn armen om haar heen sloeg. "Sluit je ogen en ik heb een verrassing." Fluisterde hij in haar oor terwijl hij haar met een arm los liet. Hij ging met zijn hand inj zijn zak en viste er het koort uit. Hij glimlachte erom en sloot hem toen in zijn hand eromheem.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 4, 2008 16:32:19 GMT 2
"Een verassing? Daarvoor zul jij toch echt wel terug moeten naar de slaapzaal van ravenklauw." zei Elvira met een grijns. Ze gaf hem een kus maar sloot toen toch haar ogen. Alhoewel dat niet al te lang duurde. Ze opende een oog en keek hem aan. "Het is toch niets engs hè?" vroeg ze voor de zekerheid. Daarna sloot ze echter alletwee haar ogen weer. Wachten op een antwoord deed ze niet, ze vertrouwde Roc. Meer dan zichzelf af en toe.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2008 17:02:04 GMT 2
"Wat bedoel je daar nou weer mee? Nou ja, pech voor je. Ik ben eerst aan de beurt, al ben ik wel nieuwsgierig." Hij grijnste en gaf een zachte kus op haar neus. Vervolgens hief hij zijn hand op met de ketting erin. Hij opende zijn hand de ketting viel eruit, maar viel niet op de grond. Want hij had het koort om zijn vinger zitten. "Open je ogen maar lieverd." Hij hield zijn hand zo dat de hanger, een met rode diamantjes belegte sleuteltje, hij zat vast met een draaislotje.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 4, 2008 17:58:14 GMT 2
"Wat ik daarmee bedoel zul je toch echt wel zelf moeten.." Terwijl ze sprak opende ze haar ogen. Toen Elvira de ketting zag maakte ze haar zin niet eens meer af. "Dat had je niet hoeven doen." zei ze uiteindelijk. Haar hand ging als vanzelf naar het hangertje toe. Ze keek er alleen maar naar, zonder te weten wat ze moest zeggen. Haar blik werd uiteindelijk toch weer naar Roc geplaatst. Ze gaf hem een kus. Dat was wel het minste wat hij verdiend had.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2008 18:41:12 GMT 2
Roc lachte. "Nou, laat hem me omdoen zou ik zeggen." Nadat hij haar kus beantwoord had. Hij haalde het koord over haar hoofd en keek toe hoe hoe haar stond. "Hij staat beeldig." Zei hij, vrolijk door haar sprakeloosheid en omdat hij wist waar het sleuteltje voor was. "Dit had ik inderdaad niet moeten doen, maar ik wildehet wel." Glimlachte hij.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 4, 2008 22:38:15 GMT 2
Elvira bleef rustig stil staan toen hij de ketting bij haar om deed. Met een vinger ging ze langs het sleuteltje. "Je hebt toch niet nog ene verrassing hè? Anders is mijn verrassing ineens zo.... klein." zei ze lachend. Ze wist zelf niet zeker of ze het serieus meende of niet. In ieder geval kon haar dag door niets meer verpest worden. Ze had het gevoel alsof dit nooit voorbij zou gaan, en dat maakte haar vrolijker dan wat dan ook.
|
|
