|
|
Post by Krista - on Sept 16, 2008 16:59:07 GMT 2
Thomas zag vaag iemand de slaapzaal binnenkomen, en herkende de contouren van een meisje. Welk meisje het was, dat wist hij niet. Hij zuchtte. Het zou nog een heel lange, slapeloze nacht, kunnen worden. Hij wreef nog een keer in zijn ogen maar zonder resultaat. Pas toen hij Draconic hoorde kletsen over zijn ervaring met Rachanna trok hij een raar gezicht en concentreerde zich op zijn kussen. Het was trouwens zijn kussen niet, ontdekte hij met een schok. Want hij zat op het bed van iemand anders. Wiens bed, dat was hij al weer vergeten.
Hij wreef over zijn gezicht in een poging wakker te blijven en keek grijnzend naar Benjamin. Hij trok een gezicht als reactie op zijn laatste opmerking en schudde zijn hoofd "Jij, Rachanna, Cameron en.. Rose" - hij was haar naam even kwijt - "Tegelijk? Dat lijkt me niet echt handig. Ik denk dat je dan ook een groot aantal vrienden kwijt raakt". Hij grinnikte even en streek verstrooid over zijn haar.
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 16, 2008 23:39:53 GMT 2
Haar woorden en de armen die ze om hem heen sloeg verlichte de pijn voor een groot deel. Hij legde zijn hand op haar arm, die nog steeds om hem heen was geslagen, en keek haar aan. "Bedankt." mompelde hij dan zacht en glimlachte flauwtjes. Plots sloeg de slaap op hem toe en hij liet zijn oogleden, die plots heel zwaar waren, wat zakken. Hij grijnsde liefjes naar haar en stond dan weer rustig op waarna hij zijn kussen weer naar zijn bed gooide en kort naar Kyra keek. Toen hij haar nachtkleding zag grijnsde hij lichtjes en dacht weer aan hoeveel hij om haar gaf, zijn familie was dan wel gewikkeld in behoorlijke problemen Kyra was 1 persoon in zijn leven waar niemand iets tegen kon doen. Daar zou hij voor zorgen. Als zouden ze hem hellemaal kapot maken, hij zou haar blijven beschermen, liefhebben en nog heel veel meer. Met het laatste beetje kracht wat hij had tilde hij Kyra op en liep rustig naar zijn bed waar hij haar rustig oplegde. Daarna liep hij kort even terug om zijn toverstok en de brief van zijn oom te pakken en liep dan weer naar zijn bed om eens een goede, en korte, nachtrust te nemen, samen met degeen die hij liefhad.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 17, 2008 19:54:46 GMT 2
Draconic haalde wat geergerd zijn schouders op, voor hij zich naar Ben toe draaide.
'Hoe moest ik nou weten dat Rose zo neit was? Ik bedoel, hoe goed ken ik haar nou? maar ja, hij heeft inderdaad wel de meisjes voor het oprapen gehad, als het om seks ging. Vreemd. Eindelijk eens een meisje waar hij gevoelens voor heeft in zijn bed. Maakt het een stuk minder... Nee, het blijft lawaaiig.'
Hij nam zijn kussen en legde het op zijn hoofd. Zo bleef hij liggen, gewoon verlamd, tot hij Kyra hoorde binnenkomen. Hij kwam overeind, waardoor zijn kussen van zijn gezicht afviel en hij gromde.
'Nee, niet nog meer geneuk!'
Topen draaide hij zich om naar Thomas en trok zijn wenkbrauw op. 'Doe eens niet zo gemeen, Thomás, alsof je eht me niet zou gunnen.' Hij grijnsde breed naar zijn vriend.
Kyra draaide zich pissig om naar Draconic en wierp hem haar vuilste blik toe. Ze verwaardigde het om geen antwoord te geven. Ze wendde zich weer tot Tim en glimalchte lief. Hij stond op en ze leit zich door hem overeind helpen. Ze volgde hem als vanzelf sprekend en wachtte tot hij in bed lag, voor ze erbij kroop. Zachtjes liet ze haar hoofd op haar buik zakken e sloeg haar arm om hem heen. Ze gaf hem zachte kusjes op zijn buik, in de hoop hem wat te ontspannen, teriwjl ze genoot van zijn warmte. Ze zou kunnne slapen. Ze hoefde enkel ahar ogen te sluiten, maar eerst wilde ze dat hij sliep. Hij had rust nodig. Zij kon wel een anchtje zonder. Ze wilde zeker weten dat hij veilig was. Desnoods bleef ze de hele ancht wakker, zo liggend. Als hem maar niks overkwam...
Cameron ademde langzaam uit, toen hij Zijn hoogtepunt had bereikt. Hij had haar genot een hoogtepunt voelen bereiekn en niet lang daarna zijn eigen. Het was een wonder dat hij het had volgehouden tot dan, want alles aan haar had het extremer gemaakt dat het ooit was geweest. Het voelde zo warm....
Lagnzaam creeerde hij weer afstand tussen hen en trok de condoom af, om die vervolgens te laten verbranden. Hij keek haar aan, terwijl hij zich weer liet zakken. Hij bleef haar aankijken, alsof ze zou verdwijnen als hij zijn blik zou afwenden. Hij glimalchte, zoals hij enkel naar haar kon glimlachen. Hij was neit boos meer. Dat kon hij niet zijn. Daarbij, ze had haar excuses toch al aangeboden? Hij zuchtte diep en begon toen zacht te zingen.
'I never opened myself this way
Life is ours, we live it our way
All these words I don't just say
And nothing else matters
Trust I seek and I find in you
Every day for us something new
Open mind for a different view
and nothing else matters
Never cared for what they do
Never cared for what they know
but I know'
Hij zong zo zacht, dat iekand anders dan hij het zou kunnen horen. Hij iwlde eht hele liedje zingen, want dit was maar ene kelin stukje van wat hij had geschreven. Maar daar ging het nu niet om. Hij voelde een schuldgevoel in zijn binnenste borrelen. Misschien dat dit nooit was gebeurd, als hij eerder zijn gevoelens ahd getoond. Of eigenlijk, uitgesproken.
Hij streelde zacht haar wang.
'Ik ben je nog een antwoord schuldig.' Hij zweeg. Het leekuren lang, voor hij de woorden uitsprak. Hij had ze nooit uigesproken, behalve tegen Draconic in een dronken bui, puur vriendschappelijk natuurlijk, en tegen Reena om haar te troosten, en zijn ouders, maar dat kon ook neit anders. Maar nooit eerder tegen een meisje en zelfs nu... zelfs nu kwamen de woorden en niet precies uit. 'Ik ook van jou.'
|
|
|
|
Post by melien on Sept 17, 2008 21:27:34 GMT 2
Benjamin had niet eens gemerkt dat Kyra in de slaapzaal was. Pas toen Draconic er commentaar op gaf keek hij naar het tweetal. "Als jullie het maar laten!" riep hij naar het tweetal. Het was wel als grapje bedoeld, maar ook weer niet. Hij had behoefte aan slaap, en die was toch al moeilijk te vinden die nacht. "Van Rose had je het niet kunnen weten nee, maar van Cameron wel." bromde hij ondertussen tegen Draconic.
Hij was toch wel blij toen de 'herrie' op hield. "Ha!" riep hij uit. Iets harder dan hij had bedoeld. "Nou kan ik eindelijk weer gaan slapen." Even dacht hij na. "Tenzij die twee nog een keer bezig gaan." zei hij er gewoon achteraan. Hij pakte zijn kussen op en wilde opstaan toen hij zich realiseerde dat hij nog niet op Thomas had gereageerd. "Het zou nog mooier worden als jij Mara er ook nog eens bij haalt. Maar heel eerlijk, wacht alsjeblieft tot kerst Drake. Dan zorg ik wel dat iedereen geluidsdichte gordijnen krijgt. Kan ik tenminste doorslapen." zei hij met een lichte grijns.
Rose had haar hoogte punt aan voelen komen. Het was zo anders met Cameron. Het was gewoon alles wat ze.. ze nooit had gehad. Het geklets van de jongens was de hele tijd niet tot haar doorgedrongen, ook al had ze het wel gehoord. Nu seipelde het langzamerhand naar binnen. Ze negeerde het echter als nog. Wat deed het er toe? Ze lag bij Cameron, het zou vast wel goed komen. Niets kon haar daar van afleiden.
Als nog kroop ze zachtjes tegen Cameron aan. Het voelde gewoon goed om hem zo dichtbij te voelen. In stilte luisterde ze naar de woorden die hij zong. De woorden raakten haar. Elk woord. Ze keek hem aan en luisterde gewoon.
Toen hij stopte en iets zei, keek ze hem vragend aan. Waar had hij het over? Pas toen hij uitgesproken was wist ze het. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Het was fijn om het te horen. Vooral omdat ze wist dat Cameron het niet echt zei. Zachtjes gaf ze hem een liefdevolle kus. Wat ze moest zeggen wist ze niet.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 17, 2008 21:32:57 GMT 2
Thomas trok een raar gezicht naar Draconic "Ik gun het je ook vast wel, als je het in stilte doet tenminste". Bij de opmerking van Benjamin lachtte hij schaapachtig als een boer met kiespijn, en deed er het zwijgen op. Op de een of andere manier voelde hij zich plotseling vrij ongemakkelijk, maar dat kwam ook door het feit dat Cameron en Rose iedereen hadden laten meegenieten van hun nachtelijke avontuurtje. Iets wat hij niet echt kon waarderen, eigenlijk.
"Ik ben kapot" mompelde hij gesmoord terwijl hij een poging deed zijn ogen nog open te houden. Hij moest rechtop blijven zitten, anders viel hij zo weer in slaap. "Ik kan niet wachten tot die geluidsdichte gordijnen, kan je niet wat meer opschieten? Dan zijn we ook voorbereid op morgen, overmorgen en de dagen daarna"
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 17, 2008 22:45:01 GMT 2
Tim keek kort naar Camerons bed toen hun pleziertje waarschijnlijk op hield. "Geen tweede ronde alstublieft." gromde hij dan zacht en grijnsde naar Kyra voordat zijn blik naar de andere jongens ging. Hij grijnsde naar Benjamin. "Wat? Jaloers mischien Benjamin?" zei dan plagend. hij wist dat Benjamin niet jaloers was maar hij vond het redelijk om zich naar hem te wenden in plaats van Draco of Thomas. Draco en Rachanna hadden nou niet echt veel 'activiteit' in hun relatie de laatste dagen, en Thomas en Mara hadden natuurlijk ruzie. "Geen zorgen Drake, ik ben te moe." zei hij dan naar zijn vriend en grijnsde waarna hij weer naar Kyra keek. "Vind je niet erg hoop ik?" lachte hij dan zacht en sloeg zijn arm om haar heen terwijl ze naast hem lag, zijn andere hand legde hij over de dekens heen en op haar hand. Zacht streelde hij met zijn vingers over haar wang en keek haar aan terwijl hij voelde hoe zijn ogen zwaarder werden en hoe hij verdween in een diepe slaap.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 20, 2008 19:17:25 GMT 2
'rach en ik make gene lawaai. Althans, ik heb nooit iets gehoord.' Hij grijsnde alleen maar en haalde vervolgens zijn schouders op. 'Ik zal wel zorgen dat we stil zijn,. als het uberhaupt als gebeurd, of dat jullie al slapen en er niet wakker van wordenl. het was neit de bedoeling dat iedereen wakker zou worden. Als Cameron neit zo chagrijnig was geworden...'
Maar hij kon eht niet laten om te glimalchen., Hij kwam overeind en keek Benjmain aan.
'Nu is eht tijd om te slapen, dus jij' - hij gaf zijn vriend een duw, in de hoop dat hij van het bed af zou vallen- 'gaat maar weer lekker terug naar je eigen bed.'
Op dat moment sprong Snake op het bed, vervolgens op het hoofdkussen en rolde zich daar op tot een bolletje. Draconic tilde het katje op en legde die naast eht kussen, zoals elke avond en kroop onder de dekens. Hij negeerde Benjamin verder en mompelde nog slaap lekekr tegen Thomas. Hij besloot zijn vriend maar te sparen wat het onderwerp seks besloot en Tim op zijn woord te geloven.
'Slaap dan en doe eht stil,' mompelde Draconic voor hij van de wereld weggleed. Hij was gewend geraakt aan de herrie die Tim maakte en vroeg zich daadwerkelijk af, die laatste seconde voor hij wegdreef, of hij er uberhaupt waker van zou worden.
Kyra schudde enkel haar hoofd op zijn vraag en glimlachte. Ze vleidde zich zacht tegen hem aan en bleef hem kusjes geven, gewoon omdat eht fijn voelde. Ze deed het zacht en zonder geluid, omdat ze geen zin had dat de jongens er opmerkingen over zouden maken. Ze ahd zich voorgenomen om wakker te blijven, maar zodra zijn adenhaling vertraagde, voele ze haar ogen dichtvallen. Ze wilde wakker blijven en gewoon te luisteren naar alle geluiden, maar elk geluid deed haar verder wegzakken. Dit was het veiligste dat ze ooit ahd meegemaakt. Dit was zoals liggen tussen Kaitlin en Kelian in toenz e nog klein waren. Dit was als op schoot zitten bij haar vader, maar dan nog veel fijnen. Veel warmer. Veel meer... Tim. Glimalchend zakte ze weg in een diepe slaap.
Cameron negeerde de jongens compleet. Ze waren eena ndere wereld, want dit was een plek voor alleen hen twee. De gordijnen waren de enige scheidslaan, maar het was voldoende. Ze lag zo warm naast hem en hij wist zeker dat ze wist dat hij haar had vergeven. Hij vliedde zich iets tegen ahar aan en trok haar lijf dicht tegen het zijne. Zacht zoende hij haar, vervolgens nog een keer en sloot zijn ogen. Hij wist niet of hij wilde slapen, of juist wakker wilde blijven emt haar. Beiden klonken zo prettig. Beiden klonken zo...
Zijn lichama leek voor hem te kiezen. Hij had die nacht nog auwelijks slaap gehad en de dag was vermoeiend geweest. hij voelde langzaam hoe hij wegzakte en vreesde dat, als zij hem neit wakker hield, hij werkelijk in slaap zou zakken.
|
|
|
|
Post by melien on Oct 29, 2008 21:35:02 GMT 2
"Ze laten het maar. En anders ben ik in de leerlingenkamer in plaats van hier." zei hij tegen Thomas. Benjamin viel bijna letterlijk in slaap waar hij zat. Maar daar had hij niet echt zin in. Op het moment dat Draconic hem duwde was hij al van plan geweest om op te staan. "Ja ja, rustig maar Drake. Ik ben al weg." mompelde hij terwijl hij zachtjes terug liep naar zijn eigen bed. Daar aangekomen liet hij zich erop vallen en mompelde iets onverstaanbaars tegen Tim voordat hij onder zijn eigen deken kroop en zachtjes weg gleed in een diepe slaap. Zonder opnieuw wakker gemaakt te worden hopelijk.
De warmte van zijn lichaam deed haar alleen maar meer glimlachen. Rose wist instinctief dat het allemaal goed was. Het mocht dan wel midden in de nacht zijn, en ze mocht dan nog zo weinig geslapen hebben, ze was wel klaar wakker. Ze beantwoordde zijn zoenen dan wel, maar ze hield hem niet wakker. Hij was moe, dat had ze vanzelf wel door. Rustig luisterde ze naar zijn ademhaling terwijl ze in het donker keek. Langzaam voelde ook zij de vermoeidheid naar boven komen, maar ze weigerde om in slaap te vallen. Wakker zijn was veel leuker dan slapen op dat moment.
|
|
