[James]What's this?[Mike]

[» Jasmijn «]

[/b] Dacht hij, meer per ongeluk dan expres, hardop. Mike was nu al meer dan een uur aan het zoeken naar een boek dat hij zo onderhand wel weer moest terug geven. Een tijdje geleden had hij een boek geleend. Nou ja...geleend kon je het niet noemen. In de leerlingenkamer had hij een voor hem wel heel interessant boek zien liggen, dus hij had het mee genomen zonder dat diegene van wie het boek was wist wie het had meegenomen. Nu had hij het boek wel lang genoeg achter gehouden en was het tijd het weer terug te geven, maar nu was het nergens meer te vinden. Hij had overal al gezocht. In de leerlingenkamer, onder de banken, onder de stoelen, in alle kastjes en zelfs in de schooltassen van andere Zwadderaars. En nu was hij in de jongensslaapzaal. Hij had al onder alle bedden gekeken en bovenop het rails van de gordijntjes maar zelfs daar had hij het niet gevonden. Uit frustratie schopte hij tegen het dichstbijzijnde bed. "Godverdomme." Vloekte hij binnensmonds. Door de vloek had hij echter niet gehoord dat er iets op de grond viel.[/ul]

[lizzie]

James kwam kleddernat de trap van de jongens slaapkamer oplopen. Met een pijnlijk gezicht wreef hij over zijn opgezwollen knokkel. Hij haalde een hand door zijn kleddernatte haar en kuchte even. Toen viel het hem ineens op dat er bloed op zijn jas zijn. Verdomme, da's mijn lievelings jas. vloekte hij. Hij trok de jas uit en vouwde het op tot een bolletje. Hij liep verder de trap op en deed de deur van de slaapkamer open. Hé Mike! begroette hij Mike. Maar Mike had duidelijk zijn aandacht bij iets anders. Hij leek iets te zoeken. Net toen James naar de leerlingenkamer wilde lopen, hoorde hij iets vallen. Hij liep er naar toe en pakte het voorwerp op. Het was een boek. Mike, zoek je dit soms? vroeg hij aan hem. Hij bekeek het kleine boekje dat donkerrood van de buitenkant was. Het was een vreemd boek. Er stond geen titel op en de buitenkant was versleten en stonk. Wat zou er in staan? vroeg James zich af. Maar hij besloot er maar niet in te kijken. Als het van Mike was, kon je de gekste dingen verwachten, dus hij speelde het liever op safe door er niet in te kijken.

[» Jasmijn «]

[/b] Zei hij en ging weer verder met zoeken. Hij keek nogmaals onder alle bedden en ook er bovenop. "Verdomme!" Vloekte hij weer alleen nu wat harder. Pas heel laat kreeg Mike door dat James wat aan hem vroeg. "Hè?" Vroeg hij een beetje sloom. "Ohw, nee ik zoek een ander boek, maar deze lijkt me ook wel interessant." Zei hij. Hij liep naar James toe, nam het boekje uit zijn handen en plofte op het dichtstbijzijnde bed neer. Hij sloeg het boekje open en begon een stukje te lezen. "Wow!" Riep hij uit. "Hier staan allemaal vervloekingen in! Moet je eens zien. Hier kun je leuke grappen mee uithalen!" Zei hij enthousiast. Hij was het andere boek alweer vergeten. "Weet jij van wie deze is?" Vroeg hij terwijl hij James aankeek. Hij bladerde het boekje verder door. Wow, hier kon je echt heel veel mee.[/ul]

[lizzie]

Het boekje leek behoorlijk interessant. Toen pakte Mike het ineens. Hé Mike, gast, wat doe je nou? zei hij snel. Hij probeerde te bedenken wat hij ookal weer deed in de kamer. Oh ja, jas verstoppen! bedacht hij ineens weer. Hij tilde het matras van zijn bed omhoog en stopte de jas eronder. Die was ik later wel uit. Eerst maar even een normale temperatuur krijgen.dacht James. Vervloekingen? Cool man! Kunnen we wat Grifjes te pakken nemen. zei James. Hij liep naar het bed bij Mike en plofte erop. Daar trekte hij snel zijn vieze schoenen uit en zijn drijfnatte sokken. De sokken waren zo nat dat hij ze gewoon uit kon wringen. Dit deed hij dan ook. En nog wel boven het bed dat (suprise) niet van hem was. Hij grinnikte even en legde een deken er over heen. Hé Mike, laat mij ook eens zien gast! riep hij naar Mike, terwijl hij met zijn andere kleddernatte sok naar hem uitzwaaide.
(sorry weinig inspi)

[» Jasmijn «]

[/b] Zei hij nogal enthousiast. "Dit zijn leuke spreuken om die Grifjes voor schut te zetten." Zei hij terwijl hij hij een paar bladzijden terug bladerde. Op die bladzijde stonden een paar flauwe spreuken, maar ook die kon je leuk gebruiken. Colloportus Stond bijvoorbeeld op die pagina. En ik de kantlijn stond Leuk om Grifjes op te sluiten. En bij Confundo stond Een modderbloedje laten geloven dat hij/zij een Zwadje is en dan een ander modderbloedje laten pesten. Mike wees naar dat laatste. "Die kunnen we wel een keer uitvoeren." Zei hij en keek James aan. "Dat wordt vast lachen, man." Zei hij en met die gedachte kon hij ook niet voorkomen dat hij moest lachen. Hij schoof het boek al lachend op James' schoot. "Zeg, hou die sok is bij je." Zei hij en duwde de natte sok weg. "Wat heb je eigenlijk gedaan dat je zo nat bent?" Vroeg Mike aan hem. Het was hem nu pas opgevallen dat James helemaal nat was. Hij keek door het raam naar buiten en zag dat het regende. Hij lachte schaapachtig naar James. "Laat maar." Zei hij.[/ul]

[lizzie]

James pakte het boek aan en bladerde erdoor. Haha vet man! Hier staan echte coole grappen in. zei hij lachend. Door zijn natte haar drupte hij het hele boek onder. Die spreuk moeten we inderdaad eens uitproberen. Wordt echt lachen. Dan moeten we het eigenlijk doen wanneer er een leraar in de buurt is. Krijgt het Grifje ook nog problemen erdoor. Haha, ik kan niet wachten! grinnikte hij. Hij gooide de natte sok over Mike's hoofd naar de hoek van de kamer. Oeps, sorry zei hij pestend. Hij kon het gewoon niet laten om af en toe Mike even te pesten. Hij wist wel dat hij dat nie te vaak achter elkaar moest doen, want dan zou hij een dreun krijgen. Daar zat hij niet echt op te wachten.

Hij wreef even over zijn handen om die warm te maken. Ineens voelde hij een steek door zijnj vuist gaan. Hij herinnerde zich weer dat hij zijn vuist had pijn gedaan. Toen schoot hem ook weer te boven dat hij zijn jas nog moest wassen. Hoe moet je eigenlijk was vroeg James zichzelf af. Hé Mike, weet jij hoe je moet wassen? vroeg hij aan Mike. Dit moest vast heel vreemd in Mike's oren klinken.

[» Jasmijn «]

[/b] Zei hij lachend. "Ik wil dat gezicht van dat Grifje dan wel eens zien. Die zal dan wel niet weten wat hem overkomt." Hij kon zijn lachen niet inhouden. De natte sok die net over zijn hoofd vloog vond hij iets minder leuk. Maar daar had hij wel een leuke oplossing voor. Hij pakte zijn stok, richte zijn stok ok de natte sok achter hem en mompelde Wingardium Leviosa. De sok bleef stil hangen in de lucht, maar niet voor lang. Binnen één seconde hing de sok boven James zijn hoofd. Niet dat dat veel uitmaakte, want hij was toch al nat, maar dat kon Mike niet zo veel schelen. Langzaam liet hij de sok zakken tot net boven James' hoofd. Daarna liet hij de sok op James' schoot vallen. Hij had geen zin in ruzie met James. "Je hebt geluk, maat. Voor hetzelfde geld had ik de sok in je mond gepropt." Mike lachend.

Mike keek verbaast op ui het boekje. "Hoe je moet wassen?" Vroeg hij verbaast. Die vraag had hij niet helemaal verwacht. En eerlijk gezegt had hij nog nooit ook maar iets gewassen. "Hoe moet ik dat nou weten? Dat kan je beter aan een huiself over laten denk ik zo." Zei hij nogsteeds verbaast. "Maar wat moet jij wassen dan?" Vroeg Mike nogal nieuwsgierig.
[/ul]

[lizzie]

Haha inderdaad. lachte James. Hij zag het gezicht van het Grifje al voor zich. Dat zou zo lachen worden. Vooral als het Grifje straf kreeg. Hopelijk is dan net Anderling ofzo in de buurt. Dan krijgt dat Grifje echt zo'n straf! Anderling flipt volgens mij als ze zoiets zou zien. lachte James. James keek naar de sok die boven hem hing, maar zat nog steeds een beetje na te lachen. Hij was toch al nat, dus zoveel maakte de sok hem niet uit. Hij pakte de sok van zijn schoot en rook eraan. Shit! Modder, regen en zweet is geen lekker ruikende combinatie. lachte hij. De sok stonk echt een uur in de wind.

James vloekte even toen hij hoorde dat Mike ook niet kon wassen. De enige die hij kon vertrouwen en die waarschijnlijk kon wassen, was Shirie. Maar die kon hij het ook moeilijk vragen. Uhm...noujah ik stond buiten dus in de regen, te wachten op een of andere klojo die wat stuff wilde. Bleek dat die gast helemaal geen geld had. Dus toen heb ik hem in elkaar moeten trappen en vervolgens mijn geld moeten opeisen. Ik heb m'n geld gekregen, maar nu zit er een bloedvlek in mijn lievelings jas. Ik weet niet of het zo slim is om het naar de huiselfen te sturen voor het geval dat er zo'n wantrouwig geniepig klein mormel tussen zit. Ik word nog steeds in de gaten gehouden of ik niks illegaals doe vanwege mijn verleden. Het leek me dus slimmer om het zelf te wassen, maarja. legde James uit.

[» Jasmijn «]

[/b] Zei hij. Hij kreeg al een beetje buikpijn van het lachen. De gedachte alleen al maakte hem aan het lachen, laat staan als het ook nog echt zou gebeuren. Dan zou hij over de grond rollen van het lachen.
"Dan moet je al helemaal blij zijn dat ik het niet in je mond heb gestopt." Zei hij.

Onder het verhaal dat James aan het vertellen was knikte Mike een paar keer begrijpend. Het is inderdaad nogal kut als iemand je niet wil betalen voor iets dat je hem verkoopt. Mike zou hem ook in elkaar getrapt hebben als iemand hem dat zou flikken. Hij begreep het verhaal van James dus goed.
"Ik heb mijn moeder wel eens horen zeggen hoe je bloed ergens uit moet wassen alleen....Ik kan het me niet meer herinneren. Sorry man. Maar misschien staat er in dit boek wel een spreuk voor ofzo." Zei hij behulpzaam zoekend naar een oplossing. Hij bladerde het boekje door totdat hij een spreuk had gevonden die misschien wel zou werken. Hygiëna stond er. "Hey, misschien werkt deze." Zei hij. "Waar ligt je jasje?" Vroeg hij aan James.
[/ul]

[lizzie]

James zat ook nog steeds te lachen en hield zijn buik vast van het lachen. Zijn buik deed altijd wat meer pijn bij het lachen dan bij iemand anders. Hij miste een groot deel van een darm en zijn blindedarm door een gevecht. Zijn buik was daarna nog een hele tijd ontstoken geweest. Sindsdien had hij er last van en het was nooit echt verbeterd. Haha, inderdaad. Oh man dat is zooo lachen! Die grap moeten we echt eens uithalen! gierde James. Hij rolde bijna van het bed van lachen. Ja dat zou ranzig zijn geweest. Niet dat ik echt het toe zou laten. zei James.

James liep naar zijn bed en gooide het matras er vanaf. Toen pakte hij de jas en gaf die aan Mike. Ik hoop dat het werkt, want dit is mijn lievelings jas. Door die vuile klojo is ie nu smerig. zei James grof. Hij had nooit echt op zijn woorden gelet. Dat was vaak de reden tot ruzies geweest met zijn vader. Hij haatte het om zich in te moeten houden. Als hij ergens een pesthekel aan had dan wilde hij zich ook zo uitdrukken. Waarom zou hij het anders zeggen dan hoe hij het voelde?