{skip}..trying to find him.. {Cameron&&Rose}

[melien]

Uiteindelijk was het haar gelukt om de weg terug te vinden naar de uitgang van de Zwijnskop. En uiteindelijk ook naar Zweinstein. Door de alcohol verliep het echter allemaal wat langezamer dan gedacht. Het was ergens midden in de nacht, en de paar leerlingen die je aantrof op school waren aan het slapen of gewoon niet dronken.
Rose was echter zo dronken dat het amper erger kon. Had ze niet met Shirie gezoend en had James haar niet aan Cameron doen denken dan was ze gewoon vrolijk door gegaan met drinken en was ze uiteindelijk nog in het ziekenhuis beland ook. Niet echt handig. De avond verliep echter wel zo als dat hij was verlopen.
De alcohol walm van de Zwijnskop hing nog steeds in haar neus gaten. Haar kleding vertoonde al enkele natte plekken aangezien ze tussen door even was gaan zitten op het natte gras. Nou ja, eerder was gevallen doordat ze haar evenwicht was kwijt geraakt. Cameron was ze inmiddels weer vergeten, al helemaal toen ze bij het meer aankwam.
De maan liet het gladde oppervlak van het meer glinsteren, en dit hield Rose in haar ban. Haar weg leidde vanzelf naar het water toe. Aan de rand bleef ze echter staan. "Oeeh.. Water." zei ze lachend. Het klonk alsof ze nog nooit water had gezien.
Voordat ze überhaupt kon proberen om na te denken - wat sowieso niet zou lukken - was ze al bezig om haar kleding te verwijderen. Plotseling had ze zin gekregen om te zwemmen. Hoe ze er met haar dronken hoofd bij kwam wist ze ook niet. Al haar kleding - op ondergoed na - lag inmiddels aan de waterkant. Even later volgde er een plons en was Rose nergens meer te bekennen. Die zwom onderhand onder water en kwam even later toch boven om adem te halen.

[greenlightning]

Slapen was geen optie. Als hij hier kwam, zo midden in de nacht, dan voelde hij zich tot rust komen. Hij had geen behoefte om alleen te zijn, maar de persoon die hij iwlde sprkeen, was dan ook geen mens. Niet echt althans. Hij sloot zijn ogen en riep hem op, maar het bleef stil. Het was alsof hij wist dat er iemand anders was, want hoe hard Cameron ook dacht en smeekte, hij kwam niet.
Met een diepe zucht liet Cameron zich met zijn rug tegen de boom aan zakken. Hij had een flesje boterbier in zijn hand en dronk het laatste restje op. Hij was neit dronken, aangezien dit was de tweede was. Hij was wel van plan om flink aangeschoten te worden. Drake was Rachanna ana eht opzoeken, Tim was bij Kyra, Benjamin met Myra en de rest met andere koppeltjes. Hij had geen behoefte om anderen te zoeken. Hij zat hier wel prima. Snake was zijn ogen, Anray zijn oren en Falcon al het andere, terwijl hij rustig zat en genoot. Het water was zo heerlijk kalm...
hij hield Rose niet in de gaten. Dat ahd hij zich afgeleerd. Want hij iwlde neit weten wat zij met andere jongens deed, als ze iets met hen deed. Dat was iets wat hij zichzelf bespaarde. Als ze vreedmging was dat prima, zolang hij er maar niet achter kwam.

Plotseling hoorde hij het geluid van een stem en toen hij langs de stam heen keek, sperde hij zijn ogen verbijsterd open. Was zij niet.. heel ergens anders? Hij had haar wel zien vertrekken, samen met Draconic. Niet tegeleikjtijd, of althans neit samen, maar ze was vertrokken. Wat deed ze hier? Wat deed ze?
Met open mond keek hij toe hoe ze zich uitkleedde. Zijn blik lag op haar, terwijl ze nog mooier leek in eht maanlicht dan ze met normaal licht al deed. Hij voelde hoe er iets actief werd in zijn broek, maar kreeg de kans niet om erop te reaergen .Zijn ogen volgden haar, teriwjl ze het watre in dook. Zijn blik bleef daa rhangen, tot ze weer boven kwam. Hij dronk de laatste druppels uit de fles en woerp die weg, voor hij opstond. Hij verleit zijn veilige schuilplaats in denschaduw van de boom en bleef voor eht water staan.
'Hebben wij toestemming om zo beeldschoon te zijn en ons uit te kelden, war wildvreemde mannen ons kunnen zien?' Hij glimalchte, ondanks het ongemakkelijke gevoel beneden.

[melien]

Spetteren met water bleef leuk. Vooral als je dronken was. Wat ze allemaal uit zou kunnen spoken, wist Rose zelf niet eens. Cameron was alweer compleet vergeten. Nu zat de kus met Shirie in haar hoofd. Eigenlijk best wel raar. Erover gedacht, nee. Maar toch had het goed gevoeld. Met een grijns verdween ze weer onder water. Cameron had ze nog niet opgemerkt. De koelte van het water drong niet eens tot haar door.
Terwijl ze onder water haar gedachten de gang liet gaan begreep ze ineens de woorden die Cameron had gezegd. Vlug kwam ze weer boven water. Haar ogen zochten Cameron. Toen ze hem had gevonden zwom ze naar hem toe. Maar ze kwam het water niet uit. Niet direct tenminste. Ze spetterde water zijn kant op. "Ha! Wat doe jij nou hier?" vroeg ze verbaasd. Aan haar stem was maar al te goed te horen dat ze nogal dronken was.

Voor haar leek het net een eeuwigheid, maar dat was het dus absoluut niet. Rustig - zodat ze niet zou vallen - liep ze alsnog het water uit. "Heb je er dan problemen mee?" vroeg ze met een uitdagende blik in haar ogen. In haar lingerie voor zijn neus te staan was niet raar. Het rare was dat het haar helemaal niet uitmaakte dat het buiten bij het meer was.
Ze legde haar hoofd schuin en keek hem aan. Haar gedachten speelden met een idee. De vraag was alleen of Cameron het wel leuk zou vinden. Ze pakte zijn hand vast met de bedoeling om hem mee het water in te trekken. Toen ze echter naar achteren wilde lopen viel ze bijna in plaats van hem mee het water in te trekken.

[greenlightning]

cameron grinnikte alleen amar om haar. Het kon hem niet schelen dat ze wat ophad. Zelf dronk hij ook vaak genoeg en was vaker van de wereld geweest dan hij zich kon herineren. Wat ergerlijk was, omdat er hele avonden uit zijn geheugen waren gewist, maar dronken mensn4e zien was grappig. Zij was ook leuk en zodra ze het water uit kwam, begon het benden pijnlijk te kloppen. Hij keek naar haar en glimalchte.
'Ik ben hier zomaar, maar ik kan wel zijn wat jij heir doet.'
Hij stapte naar haar toe en legde zijn armen om haar heupen, om haar vervolgens een zachte kus te geven.
'Nee, geen problemen mee, terker nog, als ik je elke dag zo mag zien, maak je me ook heel gelukkig. Je zou zelfs alles uit mogen doen, dan ben ik zielsge;lukkig.'
Hij grijsnde naar haar en liet zich half meetrekken, tot ze haar evenwicht leek te verliezen. Hij trokj haar dicht tegen zich aan, haar natte lijf tegen het zijne en vroeg zich af of haar ehrsens nog goed genoeg wertkten om te beseffen wat dat stekende ding in zijn broek moest zijn. Zonder haar toestemming zou ze niks doen. Niet als ze dronken was. Of eigenlijk, zeker niet als ze dronekn was, hoewel hi jbij elk adner meisje er waarschijnlijk wel misbruik van zou hebben gemaakt. Maar zij was neit zomaar een meisje. Ze was van hem, en lief en mooi en buitengewoon sexy... en nogal bezopen. Hij glimalchte om haar.

[melien]

Toen Rose niet viel keek ze voor een fractie van een seconde verbaasd, maar toen merkte ze Cameron's armen op. "Je ontkomt er toch niet aan." zei ze grinnikend terwijl ze een tweede poging deed hem mee het water in te trekken. Of ze hem mee het water introk wist ze niet precies, maar uiteindelijk belandde ze zonder te vallen zelf toch wel weer in het water. Eventjes kopje onder, maar toen ze weer boven kwam keek ze om zich heen en kwam tot de ontdekking dat haar poging toch gelukt was.
Rustig zwom ze naar hem toe. Niet dat het lang duurde, maar daar ging het niet om. "Weet je. Er is iemand die beter kan zoenen dan jij." meldde ze met een grijns toen ze weer vlak bij hem was. Ze was te dronken om te beseffen hoe fout de woord keuze was. Dat hij de hele zoen met Shirie had gemist wist ze niet eens echt. Het ontging haar sowieso allemaal een beetje wie waar bij was geweest. Het enige wat ze zeker wist was dat Shirie bij de zoen was geweest. En zij zelf natuurlijk.
Voor enkele seconden verdween ze weer onder water. Zo doende ook wat voor reactie dan ook van Cameron ontwijkend. Ze zwom om hem heen om vervolgens van achter haar armen om hem heen te slaan. Zich van geen enkel kwaad bewust.

[greenlightning]

Cameron glimlachtte en besloot haar maar haar zin te geven, dus toen ze hem meetrok, liet hij zich gewillig het water in vallen. Zijn armen zochten haar, maar ze ontweek hem en dat spelletje wond hem alleen amar meer op. Hij kwam langzaam bovenwater en volge de donerke schim. Hij keek toe hoe ze naar boven kwam en weer onder dook. Hij glimalchte en genoot van haar en het koude water. Hih hield van koud, zeker als hij weer warm zou worden, want hij twijfelde er neit ana dat de alcohol bij haar hetzelfde los zou maken als bij hem. Althans, hij zou erg ongelukkig worden als dat niet het geval bleek te zijn. Hij volgde haar met zijn ogen en toen ze opnieuw omhoog wkam, glimaclhte hij. Tot haar woorden. Ze kwamen harder aan dan ze ahddden mogen doen. Hij slikte een moemnt en het voelde alsof er een klomp ijs in zijn maag viel. Hij staarde haar aan en zag har opniew verdwijnen. Hij kon zich neit bewegen. Hij starade naar haar en toen ze weer omhoog kwam, zei hij zacht, maar verstaanbaar: 'Als je vreemdgaat, dan heb ik liever dat je me dat niet verteld en als hij beter zoent dan ik... is dat niet betaald ene fijne mededeling. Ik maar denken dat ik goed zoende.'
Hij maakte er een grapje avan, alsof eht hem niks deed, maar hij was plotseling erg misselijk en had het bovendien stervenskoud. Haar armen voelden onprettig om zijn schouders, maar hij kon haar neit wegsturen, ondakns dat hij het liefste eht water uit ging en vertrok, om dit moment te vergeten.

[melien]

Een verbaasde uitdrukking verscheen op Rose' gezicht. Waar had hij het nou weer over? Ze liet hem los zodat ze weer om hem heen kon zwemmen om hem aan te kijken. Eigenlijk wilde ze voor hem gaan staan en haar handen in haar zij doen, maar dat ging niet. De grond was iets verder weg dan dat deze had moeten zijn. "Wie had het nou weer over een hij?" vroeg ze. Er was een voordeel aan het alcohol. Ze kon absoluut niet liegen. Wat voor rare situaties kon zorgen. Zoals nu.

Ze spetterde vrolijk water in zijn gezicht. Nog steeds was ze zich van geen enkel kwaad bewust. "Ik had het over Shirie hoor. En jij kan het ook best goed. Voor een jongen dan." brabbelde ze vrolijk verder. De warmte van de alcohol hief de kou van het meer op. En toch had ze het vreselijk warm. Opnieuw wilde ze eigenlijk gaan staan, maar daardoor verdween ze even onder water. Toen ze weer boven kwam was het op een iets ondieper stuk waardoor ze alsnog kon staan. Met fonkelende ogen en een triomfantelijke grijns - omdat ze eindelijk kon staan - keek ze Cameron weer aan.

[greenlightning]

De warmte die hij voelde en de zware alst die van zijn schouders viel, deed hem alchen. het was ook grappig, maar dat deed hem niet alchen. Ze was neit vreemd gegaan.. althans, neit echt. Hij had er geen problemen mee als ze wilde zoenen emt een meisje, maar als het kon wel waar hij bij was. Dat zou erg... leuk zijn. Hij glimalchte en draaide zich toen ploteseling om. Hij keek haar aan en zwom vervolgens wat boos op haar af.
'Okeej, wacht. Je hebt met Shirie gezoend, en buiten het feit dat ze beter zoent dan ik.. zoen ik best goed? PArdon? En... hoe haal je het in je hoofd...?' Riep hij tegen haar, voor hij haar tegen zich aantrok en uitdagend grijnsde. '...te zoenen emt een emsije zonder dat ik daarbij ben? En nog wel emt Shirie... Ze zoent dus erg goed? Hbe het me altijd afgevraagd...'
Hij zoende haar, niet om haar t bewijzen dat ze goed zoendne, maar om haar terug te pakken. Toen hij haar weer losliet, likte hij langs zijn lippen en glimalchte.
'Ja, volgens mij smaakt ze ook wle lekker. Heb ik eignelijk ook met Shirie gezoend. Kan ik mee leven.'
Hij keek haar aan, wachten dop haar reactie, uitdagend en ploteseling weer vol vrolijkheid en verleifdheid.

[melien]

Behalve dat het water haar afkoelde gaf het haar ook een veilig gevoel. Als ze zou vallen, zou ze zacht vallen. Behalve overmatige vrolijkheid maakte zich nu ook een ander gevoel zich breed. Eentje die alles te maken had met Cameron. Echt snel nam ze stemmingswisselen van anderen weliswaar niet waar, maar de boosheid op Cameron's gezicht, en de boosheid in haar stem lieten haar behoorlijk schrikken. Met grote ogen keken ze hem aan.
De grijns die op zijn gezicht verscheen stelde haar weliswaar min of meer gerust, maar ze was te geschokt om te kunnen antwoorden voordat hij haar zoende. Wat er daarna zou komen kon ze weliswaar niet voorspellen, maar de zoen maakte wel heel wat anders in haar los. En de alcohol versterkte het verlangen alleen maar.
Toen hij de zoen verbrak wachtte ze geduldig totdat hij uitgesproken was voordat ze op zijn commentaar van net kon reageren. "Best ja. Als ik het me goed herinner was Pierre namelijk net iets beter.. En wees blij dat je het überhaupt kan." zei ze met een grijns. Niet eens meer beseffend wat ze allemaal zei of dacht.
Vlak nadat ze dat had gezegd realiseerde ze zich echter ineens wat Cameron had gezegd na de zoen. Ze verkocht hem een speelse klap, die meer op een aai leek aangezien ze niet echt heel veel kracht bezat om hem te slaan. "Wacht even. Ik mag niet met andere jongens zoenen, maar jij gaat wel gewoon even met Shirie zoenen?! Daar ben ik het niet mee eens!" protesteerde ze. Op welke manier hij het had bedoeld dat hij met Shirie had gezoend ging compleet aan haar voorbij. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek hem koppig aan. Alsof ze een twee jarig kind was en hij zojuist haar teddybeer had afgepakt.

[greenlightning]

Cameron kon zijn lachen niet bedwingen en moest zich aan haar overeind houden toen ze beledigd reageerde over zijn grapje. Ze was zover van de wereld dat ze hem neit begreep en eigenlijk vond hij dta alleen amar leuk. Laat haar maar lekker dronken zijn. Hij vond het geweldig. Hij vond haar geweldig, maar dat was een bijzaak. Hij zoende haar opnieuw, zacht en liefdevol.
'Dan moet ik maar veel oefenen. Ik wil tenslotte niet minder goed zijn dan je... wat was dat ookalweer, je ontmaagdins partner?' Hij had de nama nooit gehoord, maar ahd zo wel zijn ideeen erover. Het was geen jongen die heir op school zat, dat wist hij zeker en dat zei hem genoeg. met wat geluk zou ze eht ook bekennen. Het maakt ehem neit uit met wie ze wat dan ook gedaan ahd voor hem. nu was ze van hem. Helemaal van hem, maar als hij haar een avondje aan Shiri moest uitlenen, vond hij dat prima. Eigenlijk vond hij elk mooi meisje wel prima. Dat zou een erg leuke droom worden vannacht.. misschien dat hij Rose zelfs wist over te halen om een trio met ene tweede meisje te doen op deze manier...
Hij werd steeds vrolijker en leit haar maar op haar antwoord wachten. Hij wilde haar op deze maneir wkellen, terwijl het verlangen emt de seconde groeide en hij haar steeds dichter tegen zich aantrok.
'Als jij mij leert om te zoenen zoals die jongen deed, of eingelijk, op de maneir die jij het lekkerste vind, dan zal ik neit meer met Shriie zoenen. Tot jij dat weer doet.' Hij knipoogde, wetend dat ze hem waarshcijnlijk toch niet begreep.