|
|
Post by melien on Sept 19, 2008 21:54:00 GMT 2
Het gelach dat haar reactie bij Cameron opriep irriteerde haar alleen maar meer. Blijkbaar had ze een grapje gemist en dat vond ze al helemaal niet leuk. Eigenlijk was het de bedoeling om hem van zich af te duwen zodat hij achterover in het water zou vallen, maar ze verloor haar evenwicht waardoor ze vrolijk meeviel. Dit maakte haar echter gewoon aan het lachen. Boos kon ze niet blijven, niet als ze dronken was. Wacht maar.. Ik krijg je nog wel.
Proestend - aangezien ze water had binnen gekregen - kwam ze weer boven water. "Jij gaat helemaal niet zoenen met Shirie! Daar ben ik het niet mee eens." protesteerde ze nog. Ze meende het wel degelijk, maar het kwam er niet zo uit. Of het de alcohol was, de situatie of het feit dat ze weer bijna naakt bij Cameron was, het maakte niet uit. Denken was het moeilijkste wat je nu van haar kon vragen.
Daarnet had ze nog zowat tegen hem aangestaan, en de nabijheid miste ze nu wel. Ze ging naar hem toe en ging tegen hem aan staan. Even leek het erop of ze hem wilde zoenen, maar op het moment dat het niet echt veel scheelde stopte ze en keek hem uitdagend aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 19, 2008 21:58:09 GMT 2
Cameron viel half achterover, maar bleef wel overind ditmaal. Hij hield haar in zijn armen en grijnsde alleen maar.
'Ik zou niet durven om met haar te zoenen, maar als jij met haar zoent, en ik zoen jou daarna.. dan is dat wel eht dichtste dat ik er ooit bij zal komen. Dus...'
Hij knipoogde opneiwu anar haar, tilde haar op, haar plagen negerend, en probeerde haar op de kant te zetten. Ze was zo dronken, mara wel zo vreselijk lief. Hij kon alleen maar naar haar kijken en glimaclhen. Hij wilde haar wel zeggen dat hij noit een ander zou zoenen, maar hij deed het niet. Ze had hem te erg laten schrikken en daar moest en zou ze voor boeten. Hij had het gevoel gehad alsof zijn hart aan stukjes was gescherud en dat kon ze neit ongestraft doen, hoe dronken ze ook was. Daarbij ,haar plagen was leuk. Hij zou een zwad blijven, altijd. Hoeveel dit meisje ook voor hem betekende.
Langzaam gleed zijn blik over de het lege grasveld en gl;imaclhte. Waar zou idereen zijn op dit tijdstip?
{hoezo inspiloosheid?}
|
|
|
|
Post by melien on Sept 19, 2008 22:08:20 GMT 2
Rose begreep het nog niet. Het was raar om het niet te begrijpen. Verward keek ze Cameron aan. Waar had hij het toch over? Dat hij haar op kant zette had ze pas door toen ze er al zat. Boos keek ze hem aan. Ze wilde helemaal niet uit het water. Binnen enkele seconden was ze opgesprongen, maar niet om het water in te duiken, nee. Ze liep naar het grasveld achter haar. Nou ja, wat je lopen noemde.
Zo'n beetje midden op het veld draaide ze zich naar hem om. Wat ze wilde wist ze niet echt. Ergens ook weer wel. Ze wilde hem, maar niet nu. Of wel? Ze kon niet kiezen. Bedenkelijk keek ze naar Cameron in het water. Wat wilde ze nou eigenlijk?
De waterdruppels op haar lichaam glinsterden in het licht van de maan. En het drong nog steeds niet tot haar door dat ze midden op het grasveld stond. Oftewel daar waar iedereen haar zou kunnen zien. Het was een raar soort zelfvertrouwen dat haar dingen liet doen die ze nooit zou doen.
"Wat sta je daar nou te kijken?" vroeg ze aan Cameron. Ze daagde hem uit. Mensen uit dagen was altijd leuk. Zolang ze zelf dronken was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 20, 2008 18:46:09 GMT 2
Cameron liep eht laatste stukje naar de kant en legde zijn armen op het gras, om er met zijn kin op te steunen. Hij keek naar haar, zag haar wankelen en verborg zijn brede grijns in zijn armen, voor hij weer opkeek. Hij kon neit helpen dat hij de kriebeles voelde. Dit was meer dan verlangen, maar dat wist hij al. Ze was neit voor neits zijn vriendin. Ze was dornken en gek, ze was uitdagend en pesterig en stond halfnaakt voor hem. Ze daagde hemuit, treiterde hem en hij vond het heerlijk, alsof ze precies wist wat hij wilde in ene meisje.
Zij nblik bleef op haar ahngen en lachte om haar vraag.
'Als er schoonheid in lingerie voor je staat, drijfnat, wat meot een man anders dan kijekn/ Ik zou je kunnen nemen, hier en nu. Ik zou je kunnen nemen zoals elke andere man, of de leifde met je bedrijven zoals alleen wij dat kunnen. het is maar wat jij wil, maar ik ga niet stoppen emt naar je te kijken. Zelfs als ik het had gekund, zou ik het nog niet doen.'
Hij glimalchte naar haar en twijfelde of hij wel of neit eht water uit zou komen.
|
|
|
|
Post by melien on Sept 21, 2008 20:07:14 GMT 2
Rose had genoeg van het druk doen en van het staan. Het was nou niet echt wat je vroeg noemde. Ze plofde rustig op het gras neer. Haar blik lag nog steeds op Cameron. "Mannen." verzuchtte ze hoofdschuddend.
Binnen de kortste keren had ze echter alweer genoeg van het zitten. Toen ze echter probeerde op te staan viel ze meteen weer om. Een tweede poging waagde ze niet eens. In plaats daarvan liet ze zich achterover vallen waardoor ze gewoon vrolijk in het gras lag en naar de sterren keek. "Wist je al dat er een heleboel sterretjes te zien zijn?" vroeg ze aan Cameron. Het klonk alsof het absurd was dat dat het geval was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 23, 2008 19:50:31 GMT 2
Cameron grinnikte zacht en klom op zijn gemak op de kant. Hij nam de tijd om zichzelf te drogen en zijn klerlen recht te trekken. Hij trok echter wel zijn ajsje uit, waardoor hij enkel een zwart shirt droeg en rolde de jas op tot een rol en plaatste die onder Rose haar hofod, toen hij bij haar neer streek. Liggen maakte mensen nog weleens duizelig en liet ze braken en als eht even kon, zou hij dat voorkomen. Hij liet zich half onderuit zakken en keek mee.
'Het is onbewolkt. Eindelijk eens alles te zien. Ik heb een hekel aan een bewolkte nachtlucht.'
Het was iets onbelanrijks, maar wel eits wat zij nu als enige van hem wist. Vreemd, hoe weinig dingen mensen eigenlijk van hem wisten. Al die kleine dingetjes...
|
|
|
|
Post by melien on Sept 30, 2008 21:40:33 GMT 2
Rose voelde het jasje van Cameron wel toen hij deze onder haar hoofd legde, maar ze nam het niet waar. Niet echt. Eerst probeerde ze moeite te doen om een giechelbui te onderdrukken, maar het lukte niet. Alles leek onmogelijk als ze er haar wilskracht voor nodig had op dat moment. Zou het de alcohol zijn? Of toch maar de aanwezigheid van Cameron?
Ze draaide zich rustig op haar zij en keek Cameron aan. Zachtjes prikte ze hem in zijn zij, om hem vervolgens verbaasd aan te kijken. "Je bent nat." merkte ze rustig op. Ze was het alweer half vergeten dat ze zojuist allebei nog in het meer waren geweest.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 11, 2008 21:33:04 GMT 2
Een giechelende Rose deed zijn hart sneller kloppen en hij kon een grijns niet onderdrukken. Opnieuw moest hij de begeerte naar haar onderdrukken. Als hij haar nu nam was dat puur misbruik. of niet? Niet als ze het wilde, maar hoe wist hij zo zeker dat ze het wilde? De gedachte werd hem echter ontnomen door haar opmerking. Buiten dat het een goede observatie was, hij was inderdaad drijfnat, was het ook de perfecte opening voor opmerking van zijn kant. Zelfs als hij niks kon of mocht doen, was plagen en het onderwerp aansnijden geen misdaad. Hij grinnikte.
'En jij nog lang niet nat genoeg. Als je wat dichterbij komt kan ik je daar wel mee helpen. Het is nooit goed als de jongen natter is dan het meisje, niet waar? Daarbij wordt je er vast warmer van.'
Er klonk meer in door dan er meestal klonk in zijn stem. Hoewel Rose wel veel gevoelens te horen en te zien kreeg. Als ze niet zo dronken was, zou hij misschien zijn begeerte voor haar hebben willen verbergen. Maar nu stak deze stavig tegen de stof van zijn broek.
|
|
|
|
Post by melien on Nov 12, 2008 15:09:38 GMT 2
Het duurde even voordat Rose snapte wat Cameron bedoelde. Ze rolde zich op haar buik en wilde er eigenlijk niet op reageren. Rustig keek ze voor zich uit terwijl ze met het gras speelde. Maar om er toch wat over te zeggen kon ze niet laten. "Ik heb het al warm genoeg hoor. Ik ga nog eerder het meer weer in om af te koelen." zei ze glimlachend.
Plotseling veranderde haar uitdrukking in verbaasd en keek ze opzij naar Cameron. "Waarom ga jij in hemelsnaam in al je kleding zwemmen?" vroeg ze alsof het iets raars was. Dat zij hem had meegetrokken - soort van - was ergens in haar achterhoofd beland waar ze neit meer bij kon. Haar blik bleef op Cameron gericht, en opnieuw werden de kriebels in haar buik erger. Alleen verweet ze het aan de alcohol die ze op had. Alhoewel die er vrij weinig mee te maken had.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 15, 2008 18:51:54 GMT 2
'Daar kan ik je ook mee helpen,' grijnsde Cameron, generzijds teleurgesteld dat ze niet reageerde op hem. Hij rekte zich uit en keek naar haar, terwijl zijn ene hand langzaam naar de verharding in zijn broek ging. Hoe meer ze zich gedroeg zoals ze deed, hoe meer hij haar wilde. Hij was alleen maar blij dat ze geen gewillig speelpoesje was. Daar had hij tenslotte andere meisjes voor. Momenteel had hij alleen haar, maar voor haar...
Tot zijn ergernis bewoog zijn geslacht zich wel bij de gedachte aan zijn vorige meisjes, hoewel in zijn hoofd en hart zich er niks verroerde. Hij glimlachte naar Rose. Wist zij veel wat hij dacht... Om haar opmerking moest hij alleen maar meer lachen.
'Omdat ik me zo naakt voel als ik alles uittrok. Als jij nou met me mee zou doen en je kleren uittrok, dan konden we naakt gaan zwemmen. Dat helpt om af te koelen...'
Hij trok zijn wenkbrauw op en de gedachte aan andere meisjes verdween. Hij had haar nooit echt goed kunnen zien, maar voelen wel. .
En dat was alles wat nodig was.
|
|
