|
|
Post by Krista - on Dec 16, 2008 17:23:44 GMT 2
|
|
|
|
Post by Ridje on Dec 16, 2008 23:07:03 GMT 2
Liefjes knipperde ze met haar ogen. "Aww kom op. Je weet toch hoe veel ik om je geef. Dan kan je op zijn minst even je huiswerk geven. Je wilt toch niet dat ik ruzie krijg met Anderling?" haar stem klonk poeslief en ze keek nog steeds liefjes en onschuldig naar de jongen voor haar. In zichzelf walgde ze echter, ze vond de jongen nou niet echt de aantrekkelijkste om maar gerust te zeggen dat hij lelijk was. Toen hij een paar rollen perkament pakte en ze aan haar gaf grijnsde ze en draaide zich weg van hem en liep een stukje door. Toen ze weer stil stond deed ze haar tas open en deed het perkament erin. Toen iemand tegen haar aan liep werd ze wat opzij geduwd. "Auw." zei Teyla dan en wreef over haar schouder. Kwaad keek ze naar de jongen. "Kan je niet uit kijken liefje. Het is niet echt vriendelijk om tegen een meisje aan te lopen en geen sorry te zeggen. En het is ook een flirt poging van niks. Je kan beter een boek zoeken met hoe een meisje aan te spreken." klaagde ze dan chagrijnig. Ze wreef nog steeds over haar schouder gezien het best pijn deed. Scott had best hard gestootte en de enige reden dat hij nog overeind stond was omdat Teyla te verbaasd was over zijn actie, en ze was ook geintereseerd, want welke jongen liep er nou zo ruw tegen haar, Teyla Candy, aan. "Met sorry neem ik genoeg hoor." zei ze dan.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 17, 2008 8:43:40 GMT 2
Hij draaide zich gefrustreerd om, kwaad omdat iemand hem uit zijn dagelijkse gedachtes dúrfde te halen. Toen hij zag wie het was fronstte hij zijn wenkbrauwen en maakte een kuchend geluidje. "Ik hoop dat je tegen teleurstellingen kan" zei hij dan simpel en kortaf, aangezien hij niet van plan was om verder met haar in gesprek te gaan en zeker niet van plan was om ook maar enigzins zijn verontschuldigingen aan te bieden. Waar sloeg dat nou weer op? Zij was toch degene die in de weg had gestaan?
Jammer genoeg, voor hem, was er geen beweging in de grote mensenmassa te krijgen waardoor hij gedwongen was hier even te blijven staan, bij het meisje waar hij daarnet, op zijn zachts gezegd, niet heel erg aardig tegen was geweest. Maar eigenlijk kon hem dat vrij weinig schelen. Hij draaide zich weer om en staarde haar even aan, zonder ook maar een keer naar haar te lachen.
|
|
|
|
Post by Ridje on Dec 20, 2008 20:31:05 GMT 2
Verbaasd keek ze naar Scott. Er verscheen een grimas op haar gezicht waarna ze op hem af stapte. Haar eerste reactie zou zijn geweest dat ze hem een knietje zou geven, maar gezien hij haar nog steeds intreseerde keek ze hem alleen aan. Ze streek even over haar rokje, en keek even naar haar, zeer strakke, gele truitje. Daarna keek ze weer naar Scott en ging met haar vingers over zijn wang. Ze keek hem aan en dacht dan even na. "Nee, Scott. Ik kan niet tegen teleurstellingen. Ik ben eraan gewend om te krijgen wat ik wil liefje." zei ze dan en glimlachte vriendelijk naar hem en drukte zich dan tegen hem aan. "Dus Scott. Wil je alsjeblieft je excuses maken. Dan kan ik ook weer opweg naar mijn les." zei ze dan en knipoogde eens naar hem. Ze wist niet of het nut zou hebben, maar als hij het niet zou doen zou ze wel drastische maatrelen moeten nemen, hij had haar namelijk pijn gedaan. En niemand deed haar pijn en kwam er dan mee weg. Scott moest eigenlijk nog van geluk spreken. Meestal gaf Teyla maar 1 optie, en dat was vervloekt worden. Niet veel kregen de tweede optie van excuses kunnen maken.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 22, 2008 11:55:24 GMT 2
[/b] zei hij plotseling, veel harder dan normaal, waardoor zijn stem een soort van nijdig geblaf leek. ?"Ik zeg, Scott zegt net: ik zeg geen sorry". Hij was in de war en schudde woest even zijn hoofd, en staarde dan weer Teyla aan met een redelijk agressieve uitdrukking op zijn gezicht.[/ul] |
|
|
|
Post by Ridje on Dec 22, 2008 17:48:50 GMT 2
Verbaasd keek Teyla naar Scott en haalde dan haar schouders op waarna haar wenkbrauwen zo bewogen dat je wist dat ze pissig was. Met een handige en sierlijke beweging trok ze haar toverstok en richtte die op Scott. "Dus Scottje. Je gaat nu je excuses maken, of anders zorg ik ervoor dat ze je van de muur moeten schrapen. Voordat ze erachter komen dat je allang gestorven bent." glimlachte ze dan met een kille blik in haar ogen. "Het maakt me niet uit dat je me hand niet waardeert. Daar kan je je eigen redenen voor hebben, hoewel ik denk dat je het gewoon niet gewend bent om aangeraakt te worden door een knap meisje. Wat me echter wel uitmaakt is dat je me niet mijn zin geeft. En dat kan nog wel eens gevaarlijk voor je worden." Arrogant gooide ze haar haar in haar nek en keek kwaad naar Scott.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 1, 2009 16:12:08 GMT 2
[/b] antwoorde hij cryptisch en pakte langzaam, met een vreemde soort kalmte, zijn toverstok uit zijn zak en liet hem op zijn vingers ballanceren. Hij maakte een lacherig geluidje toen ze verder praatte en keek haar verwonderd aan. "Ik dacht dat zulke mensen als jij al uitgestorven waren. Survival of the fittest. Heb je redenen om je zo te kleden?" Hij knikte even naar Teyla's niet echt hullende kleding 'Of haal je er gewoon een kick uit door dat mensen je als een object zien?". Hij vroeg zich af of ze hier iets van snapte. Meestal ging Scott op in zijn eigen gedachtes en kletste wat voor zich uit. Dat was hier ook het geval.[/ul] |
|
|
|
Post by Ridje on Jan 3, 2009 1:32:13 GMT 2
Pissig keek ze hem aan, ze moest haar zin krijgen ookal moest ze Scales door de muur naast hen laten breken. "Het maakt me niet uit hoe vaak jij stierf weirdo. Het maakt me uit hoe je doet tegen degeen die hoger staan als jij."zei Teyla en richtte haar toverstok op Scott. Na zijn volgende woorden keek ze van haar stuk gebracht naar de jongen. "Redenen? Om..me zo te kleden? Knul jij weet duidelijk niks af van schoonheid en van meiden." zei ze dan. "En de jongens, ja alleen jongens zien mij als een object, die het lef hebben om mij als object te zien, kunnen een knietje krijgen waar het ze het meest pijn doet." siste ze dan en keek Scott pissig aan. "En ik heb een andere optie voor je gevonden." grijnsde ze dan gemeen. "Wat dacht je van vliegen?" Ze zwiepte met haar stok waarna ze "Expelliarmus" schreeuwde.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 3, 2009 10:53:34 GMT 2
Een weerzinwekkende, vreemde grijns was op Scotts gezicht tevoorschijn gekomen. Hij kon alleen maar glimlachen, en zo naar Teyla kijken. Het was ergens ook heel grappig, vond hij, maar normale mensen zouden hier de humor duidelijk niet van inzien. "Je bent grappig" meldde hij, alsof hij dacht dat Teyla dat wel wou weten, terwijl hij nog na gniffelde. "Terwijl je zou moeten weten dat íedereen, de gehele mensheid" hij maakte een groot gebaar met zijn armen om een wereldbol na te bootsen "niets meer is dan een nutteloos ding. En dingen vergaan".
Toen ze de spreuk op hem af stuurde bukte hij haastig en was de glimlach iets van zijn gezicht afgeveegd. "Gaan we zo beginnen?" mompelde hij in zichzelf terwijl hji de straal tegen de muur zag aanketsen en een klein gat veroorzaken.
|
|
|
|
Post by Ridje on Jan 4, 2009 2:45:11 GMT 2
Zijn domme gebazel maakte Teyla alleen maar kwader en het was een wonder dat ze geen vuur begon te spuwen. Ze zwiepte nog eens met haar stok en mompelde een "Paralitis." waarna ze hem even verbaasd aankeek. "Freak." mompelde ze dan en draaide zich van hem weg. Ze dacht er even aan om Scales of Betty te roepen om hem een lesje te leren maar ze besloot dat het nu maar goed was geweest, deze jongen zou haar nog dingen laten doen die ze beter niet in een drukke gang zou moeten doen, Imperius was dan ook nog steeds verboden. Ze siste kwaad waarna ze over haar schouder nog eens naar Scott keek. "We. Geeft meervoud aan. Ik ben enkelvoud, jij bent niks dus kan er nooit meervoud zijn liefje. En als ik jou vervloek wil dat nog niet zeggen dat jij mij mag vervloeken." zei Teyla en ze lachte kort maar kill waarna ze weg liep. (Misschien kan je Eric erin gooien zoals je eerst had gezegd?  ) |
|
)