Straight into the ground [Open, Cassie]

[diimplezx]

Cassie liep met haar tas over haar schouder over de gangen. Geschiedenis van de Toverkunst was een echte sleur geweest, gelukkig had ze nu even een half uurtje geen les voordat ze naar Bezweringen moest. Wat zou ze met deze vrije tijd gaan doen? Ze had zich van haar vriendinnen gescheiden omdat ze geen zin had gehad om naar de bibliotheek te gaan. Maar wat moest ze nu alleen? Gefrustreerd slaakte ze een zucht en trok een gezicht van pure kinderlijke tegenzin. Ze draaide op haar hielen om toch maar naar de bibliotheek te gaan, toen ze tegen iemand opliep. Omdat ze zo onstabiel stond viel ze na veel armen gezwaai toch op de grond. "Auw..." mompelde ze gegeneerd.

[Merel]

[/color] & Steve Skyle

Steve was opweg naar de Kassen. Hij had een opdracht van Prof. Sneep gekregen en hij was van plan om zijn tussenuren te gebruiken om te vinden wat hij zocht. Maar omdat hij zo druk bezig was met het lijstje dat hij in zijn handen had, kon hij niet zien waar hij liep. Daarom liep hij ook vol tegen Cassie aan. Hij wankelde even maar vond snel zijn evenwicht weer. Hij zag Cassie wankelen en wou haar nog beetgrijpen aan haar arm, maar was hier net te laat voor waardoor ze dus viel. Steve kreeg een kop als een boei en ging met een hand door zijn haar.
"Sorry, mijn fout. Ik moet beter kijken waar ik loop," mompelde hij terwijl hij zijn hand uitstak om haar weer overeind te helpen.

Vanaf een afstandje, zittend boven op een standbeeld dat ergens in die gang stond, keek Kélian neer op Cassie en Steve. Hij had een brede, onheilspellende, grijns op zijn gezicht. En in Kélians geval betekende dat, als je van een andere afdeling was, meestal erg weinigs goeds. Eigenlijk betekende het altijd problemen.
Nu ook weer was hij met zijn toverstok aan het spelen en bekeek die twee eens goed. Hij vroeg zich af wat de beste manier was om ze eens goed te vervloeken. Hij was iets aan het bedenken wat wel leuk was om met hen te doen. Hij kon ze laten zweven, maar dat was té cliché vond hij. Hij had laatst weer eens in zijn boek gekeken of er nog leuke spreuken in stonden, en hij had wel wat leuke gevonden die hij wel eens uit wou proberen...[/ul]

[diimplezx]

Cassie krabbelde overeind maar pauzeerde halverwege toen ze een uitgestrekte hand zag. Ze glimlachte en pakte Steve's hand alsnog. Toen ze eenmaal stond veegde ze haar broek af om zichzelf een beetje een houding te geven. Hij was helemaal niet vies geworden, het was meer een soort reactie op de schandalige val die ze had gemaakt. "Geeft niet, ik draaide me ook wel heel plotseling om." Ze trok haar shirtje nog even recht en haalde haar hand door haar haren. Ze hoopte maar dat niet al te veel mensen het hadden gezien, want dat zou nog wel eens voor leuke toneelstukjes kunnen zorgen in de lerarenkamer. "Heb jij al iets gedaan aan die opdracht voor Sneep?" zei ze toen ze het briefje in zijn handen zag. Zij was ook van plan om daaraan te gaan werken toen ze eenmaal had besloten om naar de bibliotheek te gaan.

[Merel]

[/b] zei hij dus alleen maar en glimlachte even. Vervolgens keek hij naar het papiertje in zijn hand en zuchtte. Hij las nogmaals het briefje maar snapte er nogsteeds net zo weinig van. Toverdranken was zeker niet z'n sterkste vak -helaas- want bij Sneep kon je dat wel gebruiken.
"Nee ik heb er eigenlijk nog niks van gedaan. Want erg veel snap ik er ook niet van," zuchtte hij en hij keek op naar haar.
"Jij wel? Of moet je ook nog beginnen?" Zijn laatste vraag klonk een beetje hoopvol. Hij wist niet hoe goed Cassie in Toverdranken was, maar slechter als hem kon je er niet in zijn, dacht hij zo. Dus in zekere zin hoopte hij dat Cassie hem kon helpen.

Er klonk een grinnik van af het standbeeld. Snel sloeg Kélian zijn hand voor zijn mond in de hoop dat ze het beneden niet hadden gehoord. Hij wou zijn positie niet verraden voordat hij nog wat leuke dingen te weet was gekomen van die twee. Maar die valpartij van Cassie was al sowieso een leuke, dus daar kon hij al mee beginnen. En Steve wou hij altijd al een keer te grazen nemen, dus dat kwam mooi uit. Cassie was nu ook aan zijn lijstje toegevoegd, besloot hij grijnzend.[/ul]

[diimplezx]

In zekere zin was Cassie blij dat ze tegen Steve was opgelopen, en niet tegen iemand anders. Een zwadje bijvoorbeeld. Dat had nog leuk kunnen worden. Ze pakte haar schoudertas van de grond en deed die weer over haar schouder. "Ik wou eigenlijk net wat informatie opzoeken over de Chinese granaat kool en wolfskers in de bibliotheek." Het lijstje dat zij ook van Sneep had gekregen leek meer op een boodschappenlijstje dan op een lijstje van toverdrank ingrediënten. Zouden ze een salade gaan maken ofzo? "Ik moet nog beginnen, dus dat wordt vast een geweldig tussenuur..." zuchtte Cassie. Toverdranken was niet haar beste vak, maar er was niet erg veel aan te snappen vond ze. Gewoon de instructies volgen, net als bij koken toch? Ze keek even op toen ze een geluid dacht te horen in de buurt van het standbeeld van de oprichter van Zweinsveld. Vast ingebeeld...

[Merel]

[/b] verzuchtte hij toen hij terug dacht aan de vorige keer dat hij iets nodig had in de kassen. Hij had gedacht dat het kruid weg was, totdat Tifa langs was gekomen -godzijdank-.
"Ja jippie. Je zou toch hopen dat je die tussen uren aan leuke dingen zou kunnen besteden," mopperde hij een beetje. Maar ja, officieel moest je je tussenuren ook voor school gebruiken. Steve vroeg zich alleen af hoeveel mensen dat nou in werkelijkheid deden.. Waarschijnlijk niet zo heel erg veel. Hij bekeek zijn lijstje nog eens.
"Ik weet alleen wél waar je Krijskruidzaailingen kunt vinden," zei hij glimlachend terwijl hij het aanwees op het lijstje. Dat was het kruid waar hij héél lang naar heeft moeten zoeken.

Een tweede kreet kwam vanaf het standbeeld. Kélian schudde inmiddels van het lachen. Tja het is ook maar net waar je lol om kunt hebben, maar goed. Kélian had zo'n lol omdat die Grifjes dus alles ook echt gingen zoeken. Kélian keek een keer vriendelijk naar Sneep, of stuurde een andere student op pad, om zijn kruiden te halen.. Tja, waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kon vond hij?[/ul]

[diimplezx]

Ze richtte zich weer op Steve en praatte verder over de opdracht van Sneep, zonder nog over het geluid dat ze net had gehoord na te denken. "Ja is goed. Iedereen is met die opdracht bezig dus er zal vast wel iemand in de bibliotheek zitten die verder is dan wij en die ons wil helpen." Ze wist niet precies of Steve veel mensen kende die hem behulpzaam zouden zijn, maar zij wist wel wat mensen die dat vast wel voor haar over zouden hebben. Ze wou net weer wat zeggen toen ze weer een geluid van het standbeeld hoorde komen. Of dat standbeeld was tot leven gekomen, of er zat daar iemand zich te verstoppen.

"Hoorde jij dat ook?" vroeg ze aan Steve, maar voordat ze op zijn antwoord wachtte liep ze al naar het standbeeld toe. Zat daar iemand hysterisch te lachen? Ze legde haar hand op het zijvak van haar tas, klaar om haar toverstok te pakken, indien nodig. Het was typisch zwadderaargedrag om zich zo schuil te houden, dus kon ze maar beter voorbereid zijn. Ze bleef op enige afstand maar cirkelde zo dat ze uiteindelijk iemand zag zitten. "Wat is er zo grappig, hyena?" vroeg ze spottend toen ze de zwadderaar herkende.

[Merel]

[/i] Verbaast deed hij zijn mond weer dicht en luisterde. En ja hoor, ook hij hoorde de gesmoorde lach waarvan hij dacht dat ze dat geluid bedoelde. En Steve viste al gelijk zijn toverstok uit zijn tas en hield deze stevig vast. Want de meeste mensen lachen je niet uit, tenminste, die ook verstopt op een standbeeld zitten.
Steve ging achter Cassie staan toen die blijkbaar de persoon had gevonden die hen uitlachte. Hij zuchtte geïrriteerd toen hij merkte dat het Kélian was.
"Niet hém weer," mopperde hij zacht. Waar Kélian was, waren meestal ook problemen.

Kélian zat echter nogsteeds lachend op het standbeeld. Hij keek naar beneden en stopte met lachen toen Cassie hem blijkbaar had ontdekt.
"Zo dat duurde ook nog wel even hea. Blijkbaar ben je toch nog blond.. Haar geverfd ofzo? Maakt je er niet mooier op," zei Kélian terwijl hij breed grijnsde. Soepel sprong hij van het standbeeld af en leunde er gemakkelijk tegenaan terwijl hij met zijn toverstok speelde.
"Wat er zo grappig is? Nou jullie zijn grappig.. Hoeveel moeite je doet voor een vák zeg, en dan met name Toverdranken! Há echt grappig joh," grinnikte Kélian. Hij had wel vaker lol om dingen die totaal niet grappig waren. Dit was er een van.[/ul]

[diimplezx]

Cassie hield haar toverstok stevig in haar hand, maar hield haar arm nog maar naar beneden. Als ze die onder zijn neus zou duwen zouden ze gegarandeerd in de problemen komen. De opmerking over haar haar deed haar niet veel. Het kwam van Kélian en dat zei eigenlijk al genoeg over hoeveel waarde ze aan zijn belediging moest hechten. “Ik zou je voortaan altijd maar achter een standbeeld verstoppen, stuk milder voor het oog dan die kop van jou.” Ze glimlachte liefjes maar ze voelde dat haar ogen een stuk minder vriendelijk stonden. Waarschijnlijk had hij zich hier al verstopt gehouden sinds zij onderuit was gegaan, geweldig.

“De laatste keer dat ik keek waren jouw cijfers niet veel hoger dan acceptabel. Misschien een idee om daar iets aan te gaan doen, naast je gevoel voor humor?” Deze keer lachte ze niet. Cassie had ze best zin om dit zwadje eens een lesje te leren. Maar aan de andere kant had ze de tijd nodig om aan die opdracht te gaan werken. En daarnaast kon ze niet zomaar Steve erbij betrekken, ze wist niet of hij er zin in hand om hiervoor in de problemen te kunnen komen, die keus kon ze niet voor hem gaan maken.

[Merel]

[/b] verzuchtte hij. In zijn hoofd liet hij dat idee even met zich spelen. Dat zou wel dé grap van de eeuw zijn bedacht hij zich. Helaas gebeurde dat niet. Het enige wat nog het meest mogelijk was, was dat ze Kélian troffen met een paar perfecte vloeken en hem zo nog een tijdje uit konden lachen. Maar veel anders was niet écht waarschijnlijk, helaas. Hij zuchtte even. Hij zou niet vechten, tenzij Kélian besloot Cassie iets aan toe doen -of hemzelf- dan greep hij toch nog wel even in.

Kélian glimlachte nogsteeds, ondanks de beledigingen.
"Nee klopt mijn cijfers zijn inderdaad niet hoger dan Acceptabel. Maar dat is als ik er niks aan doe. Dus moet je na gaan hoe goed ze zijn als ik er wél wat aan doe. Kijk dat kan ik dus helaas niet van jou zeggen. Net zoals dat gevoel van humor van je .. Daar moet je zéker nog hééééél hard aan werken," antwoordde Kélian terwijl die grijns van hem niet van zijn gezicht af te krijgen was. Het was zo leuk om haar te pesten bleek al. Ze ging overal zo leuk tegenin.. Heerlijk vond hij dat.[/ul]