|
|
Post by Manon on Mar 23, 2009 19:32:10 GMT 2
In de grote zaal was het al aardig leeggestroomd. Het werd dan ookal aardig laat. Aan de tafel van de Huffelpuffers zat nog maar één jongen Cody. Voor zijn neus lagen verschillende doosjes uit de fopshop, één ervan bevatte speciaal zeepsop. Bij aanraking met water zou het enorm gaan bruizen. Een effect wat Cody wel wou uitproberen.
De vraag alleen was waar zou hij het uitproberen. Dat was de reden ook dat hij nog op was. Hij had geen zin om weer na te blijven bij meneer Vilders.
"Was het nou 100 of 200 gram?" mompelde hij. Onthouden was niet echt zijn beste kant. De verkoper had het hem nog zo verteld 'Niet te veel gebruiken of de hele kamer valt een week niet meer te betreedden'. Deze woorden had hij dan nog wel onthouden. Misschien had hij de hoeveelheid toch beter kunnen opschrijven. Van het rekenschema dat op de achterkant stond begreep hij ook helemaal niks van. Op zo'n moment was een beetje hulp helemaal niet verkeerd.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 1, 2009 19:17:31 GMT 2
Met een simpele zwiep van zijn toverstok schoten de schaakstukken van het bord af. Met een andere veranderde het bord in een doosje en schoven de stukken erin. "En zo simpel is dat." Zed grijnste licht naar het blonde meisje tegenover hem. Hij legte netjes de deksel op het doosjes en stopte het in zijn tas. Het blonde meisje haalde haar schouders op. "Je kan veel zeggen en beweren Zed, maar ik denk toch dat je het net zo goed gewoon met de hand kan doen." June keek Zed geirriteerd. Om de een of andere rede waren de ravenklauwer en de zwadderaar vrienden en kregen ze steeds maar weer ruzie. Gelukkig ging het telkesn over hetzelfde, waarneer was toverkracht een overbodige luxe omdat je het gewoon zelf kon doen. June vond dat hij lui was omdat hij altijd maar naar zijn stok greep, terwijl Zed weer vond dat June overdreef en zich veel te veel inspande voor die simpele dingen. Zed schudde zijn hoofd. "Maar dan zouden we onze handen vuil moeten maken en daar heb ik geen behoefte aan." Hij hing zijn tas over een schouder en knipoogte naar haar. "Maar natuurlijk vind jij dat nooit een probleem. Hoe dan ook, ik zoek mijn bed maar eens op." Hij was ondertussen al opgestaan en had zich al een beetje verwijderd van de ravenklauwtafel. June keek verontwaardig naar de zwadderaar. "Wat bedoel je daar nou weer mee? Je moet oppassen wat je zegd!" Haar wangen werden een beetje rood van zowel schaamte als woede. Zed grinnikte en stak zijn hand op terwijl hij weg liep. "Weltruste Flower." Vervolgens verdween hij de grotezaal uit. Gefrusteerd plantte June haar vuisten op de tafel, waardoor een kan met pompoensap op de grond viel en in duizend stukjes viel. Ze vloekte en bukte zich om de scherven op te rapen. (XD ik hoop dat je er wat aan hebt hoor  ) |
|
|
|
Post by Manon on Apr 4, 2009 21:34:15 GMT 2
Het doosje tikte op de tafel heen en weer. Bij het tikken zakte hij steeds verder weg op de bankjes, totdat hij half over de tafel hing. Hij kwam er niet uit en leek op het eerste gezicht diep in gedachten verzonken te zijn. Werkelijk keek hij naar andere leerlingen die nog op waren. Het was een gewaagde gok om hulp te vragen. Je kon altijd op verklikkers stuitten.
Zijn aandacht werd uiteindelijk getrokken door twee leerlingen die toverschaak speelde. Niet dat het hem veel intresseerde maar veel anderen waren er niet. Blijkbaar had de jongen gewonnen door de manier hoe hij zich gedraagde. De woorden kon hij niet goed verstaan maar het gesprek leek niet gezellig te gaan. Toen hij opmerkte dat het meisje steeds kwader werd ging hij langzaam weer overeind zitten. Blijkbaar werd het nog intressant. Bij het weglopen van Zed verdween zijn intresse ook gedeeltelijk. Pas bij het vallende pompoensap was zijn aandacht weer op June gericht. Direct schoot hij overeind. Snel wist hij al bij June te zijn en was al bijna in een scherf gestapt. "Zal ik je helpen?" Zonder op een antwoord te wachten, raapte hij al twee scherven op. Voor hem was het wel oppassen, sinds hij zich door een verkeerde beweging toch zou snijden aan de scherven. Typisch iets voor hem. Waarom hij June hielp? Waarschijnlijk omdat hij het zielig vond dat de andere jongen haar boos had gemaakt, of hij wou gewoon bij haar opvallen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 5, 2009 2:22:01 GMT 2
June keek verbaasd op toen een stem haar vroeg of hij kon helpen. Het was een jongen, dat hoorde ze ook wel, maar ze kende hem niet. Haar ogen gingen snel over hem heen en zag al snel dat hij een Huffelpuff was, maar dat was ook wel het enige.
"Nee hoor, hoeft niet..." Ze glimlachte eerst zwak, maar toen hij hoe dan ook al aan het helpen was grinnikte ze zacht en schudde licht haar hoofd. "Maar hulp is altijd handig. Maar als je het toch al van plan was hoef je het niet te vragen hoor." Ze grinnikte zacht en legte de scherven in haar hand op de tafel. Toen ze ze er echter af liet glijden kwam er een klein sneedje in haar hand. Ze voelde hem echter niet en bracht haar hand weer terug naar de grond om de laatste stukjes te pakken. Ondertussen keek ze even naar hem in de hoop dat ze hem toch herkende. Stiekem wilde ze toch dat ze het grootste gedeelte van de leerlingen op z'n minst van gezicht kennen. Dat het haar maar niet wilde lukken irriteerde haar een beetje, maar nou was het ook weer niet dat ze zich er voor een tijdje geleden zoveel mee bezig gehouden had. Pas n u ze ineens tijd over had, waar ze niets mee wist te doen, besloot ze het zo te besteden.
|
|
|
|
Post by Manon on Apr 5, 2009 11:47:00 GMT 2
Een vriendelijke glimlach verscheen op Cody's gezicht. "Ik kan je dit toch niet allemaal alleen laten doen?" Nog een paar scherven raapte hij op. Zijn handen roken ondertussen al naar de pompoensap. Alleen een paar kleine scherfjes die niet met de hand te pakken waren lagen er nog.
"Trouwens zo vaak heb ik je niet gezien. Mijn naam is Cody" Met de laatste scherven in zijn handen stond hij weer op.Zijn ogen gleden over June heen. Het viel hem gelijk op dat de ravenklauwer zich blijkbaar toch had gesneden. "Misschien kan je dat beter ontsmetten" van wonden had hij wel aardig wat verstand. Mevrouw pleister had hem de behandeling daarvoor al zo vaak op hem uitgevoerd. Eerst ontsmetten, alle mogelijke splinters eruit halen, en daarna verbinden met verband of een pleister. Hij had alleen geen pleisters bij. Gelukkig kon zijn toverstok daar wel aankomen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 5, 2009 13:24:28 GMT 2
"Ow, er zijn anders genoeg mensen die daar helaas geen last van hebben. Een ander zien werken is dan veels te leuk, vrees ik." Glimlachte ze naar hem en keek even om zich heen naar de mensen die soms vluchtig een blik op heb wierpen.
"Klopt, ik probeer me te herrinderen of ik je ken, maar het komt niet echt in me op. En ik ken de naam niet, dus dan zal ik je niet kennen." Ze grinnikte zachtjes en knikte. "Ik ben June, aangenaam." Ze wou haar hand uitsteken om hem de hand te schudden, maar toen viel het haar op dat er een druppeltje bloed uit haar hand viel. "He, verdorrie." Mompelde ze en drukte het uiteinde van de mouw er tegen aan. Het deerde haar niet dat ze nu bloed op haar kleren kreeg, liever dat dan een heel spoor achterlaten. "Ja, misschien wel. Ach, dat doe ik zometeen wel, het is niet zo heel erg."
|
|
|
|
Post by Manon on Apr 5, 2009 16:01:41 GMT 2
"Of ze zijn druk bezig met huiswerk" Verklaarde Cody gelijk in de hoop dat June zich er iets beter door ging voelen. Zelf had hij eigenlijk ook wel door dat het een slecht argument was. Zijn blik viel naar een tafel met een aantal grinnikende Zwadderaars. Zoals hij al verwachtte van hun. Zijn blik richtte zich weer naar June. Hij leek wel teleurgesteld te zijn dat ze hem niet herkende. Door de meeste werd hij wel herkend en daar was hij best trots op. Ookal was het maar van een uit de hand gelopen grap. "Het zwerkbal team van huffelpuf, zegt dat je misschien iets?... Wel June dat waren de laatste scherven, dus kunnen we het nu best verbinden." Hij wou zijn toverstok al te voorschijn halen voor een kleine toverspreuk. Enkele woordjes en een zwaai met het stokje en een verbandje zou als goed is moeten verschijnen. Een meid wou hij altijd wel te hulp schieten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 5, 2009 16:57:39 GMT 2
Een an Junes wenkbrauwen kwam langzaam omhoog. "Nee, sommige mensen zijn gewoon verschrikkelijk en onberekenbaar. Een enkele heeft een goed excuus en de andere hebben het excuus dat het ze gewoon niets kan intereseren." Zei ze rustig. Ze bleef hem aankijken terwijl hij wegkeek. Ze hoefte de mensen niet te zien om te weten dat ze het allemaal grappig vonden en dan vooral de zwadderaars. Ze was vaak genoeg door dat soort uitgelachen.
Ze keek even bedenkelijk en schudde toen haar hoofd. "Sorry, ik ben niet zo van het zwerkbal. Ik kan zelf nauwelijks op een bezem blijven zitten zonder na een meter de grond weer te raken. Daarbij komt dat ik er nog eens echt helemaal geen verstand van heb." Zei ze verontschuldigend.
Een neiuwe glimlach verscheen op haar gezicht toen ze naar het verbandje keek. "Dank je, maar het had niet gehoeven hoor." Ze stroop de mouw op waar het bloed aanzat, zodat het niet meer zo opviel. Ze ging even met een vinger over het vrbandje en voelde zich merkwaardig verdrietig worden, de rede wist ze niet zo goed.
|
|
|
|
Post by Manon on Apr 5, 2009 18:09:50 GMT 2
Cody moest kort glimlachen met een blos erbij. Dat waren niet bepaald zijn slimste woorden geweest. "Sommige mensen zijn inderdaar verschrikkelijk" het was wel duidelijk dat hij het over de zwadderaars had. Als een modderbloedje had hij vooral last van hun. Alleen maar omdat zijn bloed niet 'zuiver' zou zijn. Zoveel maakte hem dat eigenlijk niet uit.
Toen ze over zwerkbal begon was zijn aandacht er weer helemaal bij. "Ik wil je het wel is leren. Zo moeilijk is het niet gewoon je bezem de baas zijn. Binnen een paar lessen kan ik je verzekeren dat je vrolijk door de lucht kan vliegen met een bezem." Dit al kwam aardig vlot uit zijn mond. Maarja als je bij hem over zwerkbal begon kon hij uren door gaan. De meeste kapten hem dan ook midden in zijn gesprekken af.
Eigenlijk wou hij nog verder gaan met zijn verhaal maar viel in zwijgen toen hij nauwkeuriger naar June keek. "June?" vroeg hij zacht, zijn hoofd viel een beetje schuin terwijl hij haar aan keek. Een klein glimlachje zette hij op.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 5, 2009 21:05:13 GMT 2
June keek langzaam op en glimlachte zwak. "Sorry, ben een beetje snel... in gedachte de laatste tijd. Maar ja, sommige mensen zijn meer dan verschrikkelijk. Gelukkig maken andere hun tekort aan sociaalgedrag wel weer een beetje goed om nog vertrouwen in de menseheid te houden." Het klonk een beetje als een grapje, maar echte vreugde bezat ze even niet. Ze merkte ze steeds vaker verwart was over hoe ze zich moest gedragen, terwijl het nog zo makkelijk was toen Devon in de buurt was. Zonder hem viel ze terug in haar oude zelf en ze wis tniet of ze daar nou zo blij mee moest zijn.
"Dank je, maar als ik vragen mag... je kent me niet, waarom... hoe kun je..." Ze bewoog haar mond nog, maar wist niet hoe ze het moest zeggen dus besloot maar gewoon haar mond te houden om verdere blunders te voorkomen.
|
|
)