|
Post by greenlightning on Jan 22, 2008 21:30:30 GMT 2
'Wie zegt dat we blijven staan,' hijgde Miquel, terwijl hij haar bh los maakte en zacht over haar armen uittrok. Hij rilde bij het zien van haar blote lichaam e bleef het een tijd staan bewodenren, voor hij haar bij de hand nam en naar een plek leidde, waar hij een deken had uitgespreid voor hen tweeen.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 22:01:15 GMT 2
Carmen rilde opnieuw, het voelde vreemd om zo in het bos te staan. Ze keek Miquel rustig aan en glimlachte. Het was grappig als hij haar zo bekeek en het maakte haar ook een beetje zenuwachtig. Daarna liep ze zwijgend met hem mee en keek even naar de deken. Daarna liet ze haar hand los en ging op de deken zitten. Automatisch sloeg ze haar armen een beetje overelkaar waardoor ze haar borsten bedenkte.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 22, 2008 22:39:42 GMT 2
Miquel gespte zijn riem los en zijn broek zakte direct op de grond. 'Hij is me te groot. ik moet meer bilspeiren kweken,'lachte hij, terwijl hij zich naast haar neer liet zakken. Er stak iets groots door de stof van zijn boxer. Hij streek even over haar arm en voelde niks dan leifde, behalve een vreselijk verlangen.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 22:50:09 GMT 2
Carmen grinnikte. "Meer spek eten." Zei ze zacht, ze voelde zich niet instaat harder te praten dan dit. "Dit is gek, dit voelt gek." Ze keek om zich heen en schudde haar hoofd. "Maar niet verkeerd."
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 22, 2008 22:59:15 GMT 2
'dan is eht goed, want het verschrikkelijk verkeerd. Als we worden betrapt..' Hij begon kusjes te geven op haar naakte huid, zacht en langzaam. '... Dan worden we van school gestuurd en meoten we samen en leventje opbouwen. Dan meoten we elke dag samen naar huis gaan en samen in slaap vallen...' De gedachte beviel hem, al vertelde hij er maar neit bij dat hij vermoord zou wordne door zijn vader.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 23:08:24 GMT 2
"Naast het van school gestuurd worden klinkt dat nog niet eens zo gek." Ze keek rustig naar hem, nogsteeds in dezelfd ehouding. "Maar dat doe ik dan toch liever nadat we klaar zijn hier op school."
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 22, 2008 23:19:39 GMT 2
'Miquel lachte. 'Mee eens. Ik geniet voorlopig liever nog even van jou hier op school, voor eht echte leven begint.' Hij zoende haar opnieuw en vroeg zich af waneer ze nou eindelijk ook eens iets zou doen.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 23:43:17 GMT 2
Carmen knikte langzaam en staarde voor zich uit. "Zoals." Ze grijnst en keek hem opnieuw aan. "En ik hoop dat ik niet voor niets in de kou zit nu." Ze had het niet echt koud, maar het ging om het idee. Ze liet haar armen voorzichtig een beetje zakken, waarbij ze een beetje zenuwachtig met haar handen fruimmelde.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 23, 2008 15:04:08 GMT 2
Miquel glimlachte om deze subtiele hint en liet zich op haar glijden. Zijn lichaam warmde het hare nu, al behoorde hij het wel koud te hebben. Vreemd genoeg, gloeide hij van binnen en ook van buiten.. ver van buiten. 'Wat is het dan dat je wil, dat je het er vooover hebt om in de kou te zitten?' vroeg hij speels.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 23, 2008 15:50:48 GMT 2
"EUhm, even denken hoor. Ik ben hier s'nachts, mijn kleren zijn buiten bereik en ik ben hier met de leukste, knapste en warmmakende jongen die er op de school rondloopt. Ik zou het om eerlijk te zijn niet weten. Heb jij enige suggestie?" Zei ze met een onschuldige stem en keek hem net zo onschuldig aan.
|
|