-Skip- Just the two of us. {carmenxMiquel} -skip-

[greenlightning]

Miquel grimaste. 'Daar praten we nog wel over als het zover is. Wat een naam...'
Hij lachte en dacht even diep na. 'Ik neem neit aan dat hij zal worden zoals ik was. Ik hoop dat hij dan wordt zoals Michael. Lief, stoer en sterk... Met hersens, al zijn het er niet teveel.'
Opeens bedacht hij zich eits. Hij zou ook op Mike kunnen gaan lijken... Hij rilde van die gedachte. Dat dus nooit...

[Madjic]

Carmen lachte om Miquels blik. "Ah, je kan bijna niet ontkomen dat ze niet naar hun ouders luisteren. Want we zijn geen van beide het voorbeeld van perfect kinderen." Ze was zelf het toppunt, maar ze was zeker dat ze haar kinderen nooit zo ging behandelen als zij was behandelt.
"Ah, dat duurt allemaal nog lang denk ik. En in de tussen tijd moeten we het met elkaar doen."