|
|
Post by greenlightning on Jan 26, 2008 2:18:15 GMT 2
Miquel gromde, maar hield het niet meer. Kreunend spoot hij in haar, schokkend en rillend. Van pure extase beet hij in haar schoduer, iets harder dan bedoelt, maar zelf toen hij klaar was, stopte hij niet. Hij ging door, zoals hij deed voor hij kwam, hard en diep, maar toch teder. Zijn ogen waren gesloten, nog steeds.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 26, 2008 2:26:40 GMT 2
Hield haar adem in toen hij kwam en maakte alleen een zacht, haast piepent, geluid. Maar dat was wel wat ze nodig had en terwijl haar oogleden trilde voelde ze op haar hoogepunt kwam.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 26, 2008 2:32:04 GMT 2
Miquel voelde dat ze kwam en kreudne opnieuw. Hij hijgde zwaar. Hij ging nog even door en leit zich vervolgens op haar zakken. Zacht lag hij op haar, zijn huid op de hare. Nat van zweet, warm van inspanning en diep gelukkig.
'Ik hou van je,' fluisterde hij zacht.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 26, 2008 2:42:12 GMT 2
Carmen lachte zacht doior het gebrek aan energie. "Alweer?" Ze legde haar hand in zijn nek. "Ik hou ook van jou en nu ben ik heel moe... Dank je."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 26, 2008 2:43:23 GMT 2
'Nee, nog steeds en heel graag gedaan,'grinnikte hij zacht. Hij kon zich neit veroeren, maar dat gaf niet. hij lag eigenlijk wel prima.
'sorry als je eht erg vind, maar ik heb er in elk geval ongelovelijk van genoten. Van jou, ons samen zijn enw etn dat je van me houdt.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 27, 2008 23:33:49 GMT 2
Carmen boog haar hoofd omhoog en gaf hem een kus. "Ik heb er ook van genoten, wat denk je anders?" Ze liet haar hoofd weer op de doek vallen. "Ik kan zo wel even blijven liggen, met jou als een heerlijke deken."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 0:31:07 GMT 2
Miquel lachte en bleef lekker liggen. 'Dan zal dit dekentje je wel lekker warm houden.'
Hij genoot van ahar geur en haar warmte, zoals altijd. Het was zo fijn om haar bij zich te hebben. hij voelde de nattigheid uit haar lopen, maar negeerde het. Misschien werden dat ooit zijn kindjes, al hoewel, een ervan en zeker niet deze keer.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 0:41:47 GMT 2
Carmen knikte. "Dat zou ik heel fijn en lief van je vinden. Want anders word ik koud en daarna ziek en daarna mag je misschien niet bij me komen omdat ik een hele gevaarlijke ziekte heb." Ze hield even haar mond en grijnste. "Namelijk een ontbrkend hart."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 17:12:59 GMT 2
'Hoe kan er nou een onbrekend hart zijn? Een meise als jij, kan nooit zonder hart zitten. Volgens mij heb jij reserve harten. Gewoon,v als de ene brekt gooi je die weg, en neemt de volgende. Zoals de tanden van een haai.'
Hij had tientallen kettingen met haaientanden. Enkele zelfs uit de bek van de haai getrokken, gewoon voor de lol. Hij wist niet waarom hij opeens aan haaien moest denken...
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 18:45:19 GMT 2
Carmen lachte. "Nou ik ben geen haai. Maar mijn hart is ook niet weg omdat hij gebroken is." Ze legde haar hand weer zijn zijn borstkast, zoals ze eerder ook gedaan had. "Jij hebt hem."
|
|
