|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 19:04:18 GMT 2
Miquel voelde in zijn borstkas.
'Hey, wat raar. Ik voel inderdaad een ahrt, maar het is er maar een...' Hij legde zijn hand op haar borst en zichtte opgelucht. 'Oh, jij hebt de mijne. Ik maakte me al zorgen waar ik hem had gelaten. Ik raak echt alles kwijt.'
Hij grijsnde naar haar. 'Zou je een ketting emt gepolijste haaientanden mooi vinden? Ik heb er erg vel van en ik klooi er weleens mee...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 19:11:42 GMT 2
Carmen lachte. "Nou ik zorg ervoor dat ik hem niet kwijtraak hoor, nooit meer." Ze legde haar hand op ze van Miquel. "Alles wat je geeft en doet is mooi, prachtig en heerlijk." Zei ze wat zachter als eerst.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 20:20:36 GMT 2
Miquel zoende haar. 'En je verdient nog zoveel beter... Misschien dat je op een dag het paradijs hebt dat je zo lang al is misgund. Ik zou je de sterren geven, de maan, alles wat er maar bestaat, maar voorwerpen zijn niet alles. Ik geef je alles wat je nodig hebt, aan warmte, veiligheid en leifde. Wacht maar.. je zal eht zien.'
Hij streelde haar en sloot zijn ogen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 22:05:10 GMT 2
Carmen lachte. "Miquel toe, ik wil niets anders dan jou. Bij jou zijn, je stem horen, je warmte voelen, alles. Dat is alles wat ik wil en nodig heb." Ze keek hem hoofdschuddent aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 29, 2008 16:10:03 GMT 2
Lachend aaide hij over haar gezicht.
'Mijn liefste, ik wil en kan je alles geven. Misschien geloof je nu dta dat alles is wat je nodig hebt en misschien is dat ook zo, maar op een dag wil je meer. Op een dag wil je dat we een veilig huisje hebben samen. Met kideneren van jezelf, genoeg geld om rond te komen, weten dat ik je trouw ben, zelfs als ik van de aardbodem verdwenen lijk.
Je azl willen dat ik 's avonds thuis kom en dan samen dineren. Je wil naast me in slapa vallen. Althans, dat neme ik aan. Want dat is alles wat ik op een dag emt jou wil.'
Hij zoende haar zacht en keek haar liefdevol aan. 'Thuis komen en dan jou zien, thuis, met misschien mij nkidenren, spelend.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 29, 2008 21:32:50 GMT 2
Carmen voelde kriebels in haar buik. "Dan heb ik jou toch? Dan heb ik dus wat ik nodig heb." Ookal leek het nog een verre toekomst, het was een mooie toekomst, een waar ze niet op kon wachten. "Kinderen?" Vroeg ze met glinsteren de ogen. "Onze kinderen?" Het was een heel gek idee.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 30, 2008 17:01:13 GMT 2
Miquel alchte. 'Ja natuurlijk. Van wie anders? Ik wil niet dat iemand anders dan jij mijn kidneren zou krijgen.. Als jij de mijne wil krijgen dan natuurlijk. Hoe zouden ze heten.. niks emt een M alsjebleift.'
Hij grinnikte. Een warme gloed verspreidde zich door zijn lichaam. Stel je voor...
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 30, 2008 17:16:56 GMT 2
"Ok, geen M. Even denken hoor." Carmen beet nadenkend op haar lip, maar schudde toen haar hoofd. "Okey, ik weet het niet. Maak het me eens wat makkelijker. Wat zou je liever hebben, een jongen of een meisje? Of... nou ja... niet dat er nu namen uit moeten roillen maar... euhm.."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 31, 2008 11:49:40 GMT 2
Miquel lachte. 'Het kan me neit schelen. Als het een meisje word, dan hoop ik dat ze, of: heel schattig wordt die graag met poppen speelt, heel verlegen en leif enzo, of: dat ze heel stoer wordt, in bomen klimt er er dan uitvalt, maar zonder huilen weer opstaat.'
In die tweede herrinnerde hij zich Tyra en dat maakte hem blij. De eerstte deed hem denken aan hoe zijn zusje nu was.
'Een jongetje... als hij maar wat pit heeft. Niet te veel.'
En als ze maar op jou lijken.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 31, 2008 14:00:23 GMT 2
Carmen kon een grijns niet onderdrukken. "Ah, en als het een jongen is. Hoe zal papa dan reageren als hij net zo'n flirt als zijn vader blijkt te zijn?" Ze keek hem uitdsagend aan.
"Als het een lief meisje is vind ik Jill wel een mooie naam. EN een stoere... die weet ik nog niet."
|
|
