|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 1:13:08 GMT 2
Miquel rilde, teriwjl hij naar haar gezicht keek. Ze leek ontspannen en zelfverzekerd. Ergens hoopte hij, dat ze nu iets zou gaan doen, maar dat was aan haar. Als er een tijd lang niks zou geberen, dan zou hij zelf weer verdergaan, mar hij wilde haar de kas geven.
Zijn geslacht stond hoog en hard.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 14:27:03 GMT 2
Carmen keek er even naar en voelde even twijfel. Alleen al een aanraking zou al meer zijn dan ze ooit had gedurft, maar durfte ze het nu? Ze tilde trillend har hand op en bracht hem er naar toe. Ze streelde hem met haar vingers en keek Miquel onzeker aan. Ze wist niet wat ze moest doen, hoe kon ze dat weten? Dit had ze nog nooit gedaan!
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 14:32:09 GMT 2
Hj rilde onder haar aarnaking en glimlachte.
'Je doet het nog ook,' fluiterde hij en hij hijgde opnieuw. 'Moet ik helpen? Of laat je het leiver?'
Hij wilde niks leiver dan haar hand om hem heen. Het was een nieuwe stap, voor hem een die erg goed voelde en voor haar een waarvan hij zich afvroeg of ze hem wel durfde te maken.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 14:41:49 GMT 2
Carmen sloot haar ogen en knikte glimlachend. "Je moet me wel helpen." Zei ze zacht en opende haar ogen weer. "Ik weet niet wat ik doe of moet doen. Teach me." Het voelde ontzettend vreemd aan, maar ze bracht haar hand wat naar Miquel toe zodat hij deze kon pakken en leiden.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 14:45:33 GMT 2
Om de een of andere reden was hij het nu die onzeker werd. HEt was alsof hij haar iets gingen laten doen wat ze neit wilde... Heel zacht pakte hij haar hand en branacht hem naar zijn geslacht. Hij gaf zo weinig kracht, dat ze onmidelijk haar hand weg kon trekken als ze wilde.
Hij soot haar vingers erom heen, een beetje steviger en bewoog zijn hand en de hare langzaam op en neer. Het gevoel , samen etm de gedachte dat het haar hadn was, deden hem zacht kreunen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 14:54:35 GMT 2
Carmen glimlachte en rilde. Ze vond het eng, maar aan de andere kant ook weer niet. Het gaf haar een vreemd gevoel om Miquel zo te horen, maar haar hart ging er behoorlijk harder door kloppen.
Ze deed met hem mee en probeerde een beetje zelf te doen, zeg maar.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 14:58:59 GMT 2
Miquel voelde de kracht in haar hand en sloot even zijn ogen, om ze vervolgens half te openen en haar wazig aan te kijken. Zijn ademhaling ging snel, zijn hart klopte in zijn keel. Hij wenste dat hij haar kon zeggen hoe goed het voelde, maar had de kracht niet.
Hij liet haar hand wat losser, in de hoop dat ze meer zelf zou doen. Opnieuw een lichte kreun en een rilling.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:05:02 GMT 2
Carmen ging door ookal stuurde Miquel haar hand niet meer. Het prencipe was niet moeilijk, al dacht ze er niet eens meer bij na. Haar ogen gingen naar het bos en toen naar Miquel. Ze zou het haast brandende gevoel in haar maag niet kunnen beschrijven.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 15:16:21 GMT 2
Miquel kreunde opnieuw en duwde haar toen op haar rug. 'En voelt het goed?'vroeg hij, met een ontdeugende grijns, teriwjl hij werkelijk al zijn zelfbeheersing moest aanspreken om haar niet te bescpringen. Hij wachtte, tot ze hem zou uitnodigen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:21:50 GMT 2
Carmen schrok van Miquel, ze was niet meer aan het opletten wat ze deed. En de vraag bracht haar even in de war. "He,.... ? " Ze schudde haar hoofd en vond weer het antwoord. "Het was... warmmakend." Zei ze met een grijns. "Deed ik het goed?"
|
|
