{skip}Yeah, snow {closed}{{skip}

[greenlightning]

Kyra knikte en nam zijn hand. Ze leit zich door hem meevoeren.
'Het spijt me echt, Ty. Ik werd gewoon boos op hem. Haat je me nu?'
Ze keek hem treurig aan. Gespeelt, met ene kleine kern van waarheid. Ze maakte zich echt zorgen dat hij kwaad was op haar. dat wilde ze niet.. althans.. nog niet.

[Madjic]

Ty schudde zijn hoofd en glimlachte zwak. "Nee, ik haat je niet. Ik voel me enkel wat schuldig jegens hem. We zijn vrienden en ik weet dat ik ergens zijn kant behoor te kiezen. Maar ja, dat kan ik moeilijk als ik tussen twee vuren sta en jij net iets gevaarlijk bent."

[greenlightning]

Kyra grinnikte. 'Ik ben niet gevaarlijk, sweet. Niet voor jou. Ik ben eerder... uitdagend.' Met die woorden draaide ze zich van hem af en ging tegen een boom staan, elegant, met een knie gebogen, waardoor haar rokje nog hoger kwam dan het al van zichzelf deed. Het scheelde erg weinig, of haar slipje te zien was. Ze was tenslotte niet uitgeweest op ene jongen, anders was het wel een string geweest.
Ze keek hem leif aan.
'Just forget about him now. if he's a friend, he'll forgive you.'

[Madjic]

Ty keek haar aan en grijnste. "Het is hem geraden, anders heeft hij een probleem, ik niet." Hij deed enkele stappen in haar richting. "En jij bent heel gevaarlijk, doordat je uitdagend bent. En als je dat zelf niet gemerkt hebt, dan moeten mensen je dat vaker zeggen. Want jou heerlijke lichaam is als een sirene die haar slachtoffers het zeemansgraf inhelpt."

[greenlightning]

Kyra legde haar hoofd tegen de boomstam, waardoor haar bruine plukjes elegant over haar gezicht vielen. haar bruine ogen schitterden speels.
'Misschien heb ik dan een schipper gevonden die wel zijn weg terug weet te vinden. sterker nog, een die weet hoe hij mij over de zeen moet varen. Ik ben al een tijdje opzoek naar een... zeeman.'
Ze schudde even met haar hoofd, zodat de haren opnieuw op een legeante manier over haar gezicht vielen en ze trok haar bene nog ietsje op, nu een wit stukje tonend.

[Madjic]

"Helaas, ik heb geen wax om mijn oren te doen om je verleidelijke lied niet te horen." Hij liep verder naar haar toe terwijl iets onder voelde kriebelen.
Hij bleef voor haar staan en bestudeerd ehaar gezicht heel even voor hij zijn handen langs haar middel tegen de boomstam zette.

[greenlightning]

Kyra sloot een moment haar ogen en opende ze toen opnieuw met een verleidelijke en bijna smachtende blik. Dit was meer dan gewoon een speeltje. Daarvoor kende ze hem inmiddels te goed.
Ze leit haar handen zacht over zijn jas gaan en vervolgens over zijn wang voor ze haar mond op de zijne plaatste.

[Madjic]

Ty kuste haar vurig, maar toch ingehouden. Hij wist dat als hij dat niet deed, het hem veels te snel zou gaan.
Zijn handen verlieten de boomstam en gingen eerst naar haar middel. Daar bleven ze even rusten voor ze over haar heupen naar haar kont gingen.

[greenlightning]

Kyra's vingers bewogen zich traag over zijn borst en ritsten zijn jas open. met haar ene hand ging ze omgaan tot over zijn haar en begon er doorheen te kroelen. Met de andere ging ze langzaam aan omhoog en liet hem op de broekrand hangen. Ze hoefde niet te bewegen, hem daar laten liggen deed al genoeg.
Ze zoende hem terug, niet zo vurig als had gekund, maar zo vurig als haar hart op dit moment wilde. Ervaren als ze inmiddels was duwde ze haar borste tegen de zijne en maakte een zacht geluidje, iets tussen een hijg en een kreun in. Bijna onhoorbaar.

[Madjic]

Ty gromde zacht, als ze zijn gedachte kon lezen kon ze zien dat hij haar gemeen vond en dat hij een hevige strijd leverde. Een strijd die hopeloos was en hij daarom aan het verliezen was.
Hij gromde opnieuw en liet een van zijn handen nog verder naar beneden zakken naar waar haar rokje ophield.