|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 14:56:05 GMT 2
'I'm tugging at my hair I'm pulling at my clothes I'm trying to keep my cool I know it shows I'm staring at my feet My cheecks are turning red I'm searching for the words inside my head.
Cause I'm feeling nervous Trying to be so perfect Cause I know you're worth it You're worth it Yeah'
Liggend op haar rug, starend naar de blauwe hemel en de voorbij zwevende wolkjes. Het was een heerlijke dag, al was het verdomd koud. Niet dat ze anders gewend was in dit koude land...
'If I could say what I want to say I'd say I wanna blow you... away Be with you every night Am I squeezing you too tight If I could say what I want to see I want to see you go down On one knee Marry me today Yes, I'm wishing my life away With these things I'll never say'
Ze vroeg zich af waarom het zo moeilijk was. Waarom vroeg ze zich elk moment af of hij wel van haar hield? Waarom miste ze hem als hij er niet was? Waarom lag ze hier eenzaam en alleen op een zwerkbal veld, wachtend op... eigenlijk niks. De woorden kwamen spontaan in haar op. Miquel was verloofd en zelfs Draconic, maar zij, die altijd jongens achter zich aan had... Ze wist niet eens of die jongen wel echt om haar gaf. Shirie sloot haar ogen en lusiterde naar de stilte. Ze had geen zin meer om te zingen, laat staan om te denken aan Tom....
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:18:56 GMT 2
"You and me, can't you see, that our heart are..." Zong William en zuchtte. "THat our hart beat as one... Nee!" Hij sloeg zichzelf tegen zijn voorhoofd. "Dat is het niet." Mompelde hij en bleef even stil staan om om zich heen inspiratie te zoeken. Toen zag hij Shirie liggen en glimlachte. Misschien kon zij hem inspiratie geven. "Heey!" Riep hij en liep naar haar toe.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 15:22:17 GMT 2
Shirie opende haar ogen en keek naar hem op. 'Hey, jij hier? Klonk goed hoor.' Ze zuchtte even en ging toen rechtop zitten. Tijd voor een de-wereld-is-mooi blik en bijpassende glimalach, al zou ze het leifst van een gebouw afspringen en er een einde aan maken, aan die eeuwige pijn. In haar broek klonk eht geluid van verkreukelend papier en opeens herinnerde ze zich weer de brief van ahar meoder war dit alles om begonnen was. 'Wat is er?'vroeg ze vervolgens, helderziend als ze was.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:27:43 GMT 2
William ging bij haar zitten en haalde haar schouders op. "Ow gewoon, ik ikom niet uit een liedje dat ik wil schrijven. Ik had het vanacht helemaal in mijn hoofd, maar nu ben ik het weer kwijt. En ik wil Ter... iemand ermee verrassing." Hij voelde hoe zijn wangen een beetje rood werden, maar probeerde dat te verbergen door naar haar te glimlachen.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 16:15:45 GMT 2
'Ah, zij,' glimlachte Shirie. Ze wist van Joey al dat hij en Teresia wat hadden en dat beviel haar prima. 'Misschien moet je gewoon eerst opschrijven wat e denkt en daarna pas veranderen. Als je eht voor je hebt op papier is het een stuk makkeljiker.' Zelf kon ze neit eens denken aan zoiets. Ze voelde zich broerd, om vele dingen, maar dat hoefde WIlliam niet te weten.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 16:35:02 GMT 2
William schudde zijn hoofd en prikte met zijn vinger in de grond. "Wat ik droomde was zo perfect! En vooral omdat ze laatst zei dat we niet doormoesten gaan wil ik iets bijzonders voor haar maken." Hij zuchtte en keek naar Shirie. "En aangezien ik in niets anders goed ben, is een liedje voor haar maken de enigste optie."
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 17:51:23 GMT 2
Shirie moest daar werkelijk om lachen. 'Wat heb jij toch een vreemd beeld van jezelf. Je zou ook gewoon muziek voor haar componeren en haar de woorden zelf laten invullen. Kijk, Tresia heeft het heel moeilijk gehad. Als het slecht gat tussen jullie, dan moet dat wel haar onzekerheid zijn. Ik bedoel, jij bent zo'n beetje de perfecte jongen en zij is een schat van een meid. Probeer haar minder te zeggen en laat haar meer voelen. Geloof me, dat zal helpen.' Ze wist het, want dat zou ze zelf ook het lefiste willen, dat een jongen ahar zijn leifde tonen, zonder alleen amar zinloze woorden. Ze begreep teresia beter dan wie dan ook en wist dat dat wederzijds was.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 18:15:13 GMT 2
William kreunde en liet zich op zijn rug vallen. "En dat kan ik dus niet, ik weet niet hoe! En als ik haar kwijt raak... nee dat mag gewoon niet. Ik mag haar gewoon niet kwijtraken!" Hij zloeg zijn handen voor zijn ogen en probeerde helder na te denken.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 23:55:41 GMT 2
'Je meot haar laten zien dat je haar neit kwijt wil. Woorden zijn niet genoeg. Woorden zijn simpel. Toon het haar. Verras haar door haar mee uit te nemen, koop een kettinkje met een ahrtje voor har, of een bos met rozen. SChrijf een leifdesgedicht of songtekst en leg dat op haar kussen, zodat ze ermee in slapa valt. Je moet haar laten voelen dat ze niet bang hoeft te zijn. Voor een keer geen loze woorden.' Eigenlijk wist ze dat Teresia bang was dat William zou sterven, maar als ze zo zou leven, zou ze eenzaam worden. Ze moest leren te geneiten van de tijd dat ze haar geliefden had.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 25, 2008 0:07:36 GMT 2
William hief alleen zijn hoofd en keek Shirie onrustig aan. "Ik ben het gewend om van die liefdesliedjes te schrijven als ik iemand leuk vind ofzo. Maar nu het echt moet... nu komen er alleen maar nutteloze dingen uit. Ik wil dat mijn lied dan iets betekend, maar dat lukt me dan noiet. Ow ik ben ook echt een mislukkig van een romanticus." Zuchtte hij en liet zijn hoofd weer vallen.
|
|