|
|
Post by greenlightning on Jan 31, 2008 16:14:37 GMT 2
Devon keek tatyanna na. 'Alsof het mijn schuld is dat eht uit is tussen jullie, maar eerlijk gezegd, ik geef hem groot gelijk!' Cshreeude hij haar achterna. Hij leit zich geergerd achterover zakken. 'Ze mag blij zijn dat ik het op arrogante hoer hou. Ik ken gemnoeg namen die erg goed bij haar passen.'
Hij snoof en keek naar WIlliam.
'Vind je het goed als ik met je zusje ga zoenen? Vind dat je me wel iets verschudligd bent...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 31, 2008 16:22:23 GMT 2
William keek eerst naar Tatyanna, daarna naar Teresia en toen even naar Devon, een blik die niet echt vrolijk was. "Chill out, June is je aan het plagen man. Je hoeft je frustratie niet op mij te richten." Hij keek naar Teresia. "Al moet ik nog maar aanzien hoe leuk ik jullie samen vind." Zei hij grimmig en zuchtte. Het moment was naar zijn gevoel verpest. Hij zou Teresia het liefste mee nemen naar buiten, waar het rustig was en waar hij zich volledig op haar kon concentreren.
June keek Devon een beetje bzorgd aan. "Devon, wat is er? Wat is er gebeurd?" Ze glimlachte zwak. "Je moet niet vergeten dat William niet mijn echte broer is. Hij gedraagt zich alleen zo en hij heeft totaal geen recht va spreken over mij."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 31, 2008 22:59:40 GMT 2
Devon knikte even en zuchtte toen.
'Gewoon, ik trof haar erg verdrietig aan en probeerde haar te troosten. Maar ze bekte me volledig af, zei dingen als dat ik jou maar moest gaan poesten en dat ik haar zou willen gebruiken ofzo... Ja sorry, maar als dat mij ndank is als ik aardig porbeer te doen voor iemand met wie ik geen echt contact heb, dan zoekt ze eht maar uit. Kom op, dit soort dingen sta ik alleen toe van mensne om wie ik geef.'
Hij streek over haar rug en negeerde William verder.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Feb 4, 2008 19:21:48 GMT 2
Teresia zuchtte. Dit was perfect, was ja. Ze wou niet dat Tatyanna zich zo voelde. Ze slikte. "Je begrijtp het echt niet hé. Waaorm do ej zo, je bent een ongelovelijke zak. June, zeg er is wat van. Want ik kan haar niet laten gaan. Maar ik wil William niet achterlaten. Wat zijn jongens toch enorm slap!" ze keek haast woedend naar Devon. "En zielig, en" ze keek William aan. Maar toch zo, onmisbaar"[/b] Ze beet op haar lip.
|
|
|
|
Post by Madjic on Feb 4, 2008 20:48:54 GMT 2
June keek verwart van Teresia naar Devon. "Ja ok... maar..." June beet op haar lip. "Als hij aardig doet en zij niet dan... Ja dan snap ik zijn woede." Zei ze tegen Teresia. "Maar als je van iemand houd kan het moeilijk zijn als diegene zomaar weggaat." Zei ze tegen Devon. "Ik zou ook hulploos zijn als jij ineens weg zou gaan."
William glimlachte zwak. "Je mag wel achter haar aan hoor. Ze heeft je zeker zo hard nodig als ik je nodig heb, ik denk zelfs nog meer dan ik."
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Feb 5, 2008 18:34:29 GMT 2
"Maar het is zijn eigen keuze" Ze knikte. Zachtjes beet ze op haar lip. "Ja, June heeft gelijk. En ik weet zeker dat ze het niet zo bedoelde" Ze keek naar William. Ze schudde zachtjes haar hoofd. "Nee, Devon moet haar achterna. Ik weet zeker dat ik haar daarna nog kan helpen. Maar nu is het aan Devon" Ze drukte een kus op zijn lippen.
|
|
