|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 1:23:51 GMT 2
Het was benauwd en snikheet. De lucht trilde boven het asfalt.
Voor de grote villa stonden auto's geaprkeerd en lagen tientallen bezems.
Devon keek ernaar en zuchtte diep.
'Huis van mijn oom. Hij is senator ofzo. Het kan me weinig schelen. hij is erg grappig en neemt je constant in de zeik. Geloof niks van wat hij zegt, hij is een politicus,' zei hij tegen June, nadat ook zij was verschijnselt.
Hi rekte zich uit en keek om zich heen. Het huis van zijnoom stond midden in de woestijn, zijn tuin was als een oace, waar alle deiren naartoe trokken. Wat eigenlijk ook zo was.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 1:30:03 GMT 2
June hoeste door de warme lucht die ze ineens binnen kreeg. Devon had niet overdreven wat die warmte betrof, al was het wel wonderschoon. "Wauw." Zei ze toen ze op was gehouden met hoesten. Ze legde haar hand op haar keel en knikte. "Ik zal het onthouden, al blijf ik toch het liefst bij je in de buurt."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 1:31:43 GMT 2
'Ik laat je ook absoluut nergens heen gaan,' lachte Devon. 'Mocht je ergens gestoken worden, al denk je van ene mug, laat eht me dan onmiddelijk weten, okeej? Alles heir is giftig, zelfs de muggen.'
Hij bood ahar zijn arm aan.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 1:35:26 GMT 2
June lachte. "Merci." Ze stak haar arm door de zijne. "Dan hoor je me wel gillen,..... of zoiets doen. Ik denk niet dat ik tussen een horde mensen ga gillen eigenlijk. Tenzij het een meterslange mug is dan."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 1:38:11 GMT 2
Devon lachte en schudde zijn hoofd. Hij nam haar mee de trap op naar het gebouw, werd vriendelijk door de bediendes begroet en opeens stonden ze in een ruimte die bomvol stond emt mensen.
Devon slaakte een geergerde zicht. 'Dat krijg je met een grote familie, van wie je van vier de verjaardag viert..'
Hij nam haar mee, tussen de mense door, zokeend naar zijn familie.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 1:46:14 GMT 2
JUne was even overompelt door de hoeveelheid mensen en klamde zich stevig aan Devon vast, bang hem kwijt te raken. "Devon, je waagt het niet me hier ergens achte te laten. Want dan ben je dood." Fluisterde ze.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 1:52:13 GMT 2
'Ik zou je nooit achterlaten, nergens,' zei hij en nam haar hand in de zijne, met vingers verstrengeld. Vanuit de verte zag hij een bekende en alchte.
'Dad!' Riep hij. De man die zich omdraaide, leek sprekend op Devon. Dezelfde brede kaklijn, hetzelfde warrigde haar, al was dat van hem gitzwart, dezelfde donkere blauwe ogen en dezelfde gespeirde bouw. Op zijn hoofd stond een grote witte cowboy hoed. Devon adh absoluut zijn knappe utierlijk van hem. De vrouw naast hem, die dolgelukkig opkeek van de stem van ahar zoon, was overdudielijk zijn moder. Lichte blauwe ogen, krullend blond haar en een knap, lief gezichtje. Ze opende haar armen toen ze DEvon zag en liep op hem af.
Jake grinnikte even en volgde zijn vrouw.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 1:57:30 GMT 2
June vreeste ineens dat Devons hand toch los moest gaan laten, iets wat haar ongelovelijk bang maakte. Maar toch liet ze zijn hand los zodat hij zijn ouders kon begroetten.
Onzekerheid overspoelde haar weer en haar hart klopte in haar keel. Ze pakte haar handen snel samen voor haar lichaam.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 2:01:51 GMT 2
Alicia omhelsde haar zoon heftig en huilde bijna. Ze leit hem los en bekeke hem goed. Ze was een salnke, lange vrouw. Devon lachte naar haar. 'mommy, calm down, will ya? I'm still the same.'
Hij gaf zijn vader een hand en werd in een knuffel getrokken. Op dat moment viel Jakes oog op June.
'Son, who's the bird?'
Devon grijsnde breed. Hij stak zijn hand uit naar June, zodat ze die aan kon nemen en stelde haar voor.
'Mom, dad, this is June, my girl. For... well, let's see, a month or two?'
Hij kek even vragend naar June, terwijl zijn meoder June ook omhelsde. 'Great to meet you, dear. I'm Alicia, my husband Jake.'
Ze stelde ook meteen Devons vader voor, aslof die dat zelf neit kon en wierp ook een vragende blik op zijn vrouw, met een speels lachje, een combinatie waar Devon zelf ook erg goed in was.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 10:54:28 GMT 2
June pakte meteen Devons hand vast. "Euhm... hey." Zei ze verlegen en stak har hand een beetje op. Ze beantwoorde de omhelsing voorzichtig en keek daarna naar Devon.
Ze snapte niet hoe ze zo zelfverzekerd had kuinnen zeggen dat ze mee zou gaan en dan nu zo... verlegen te zijn.
Ze deed een stap naar Devon toe om te genieten van het veilige schild dat hij altijd uitstraalde.
|
|
