Happy... birthday? {devon & June}

[greenlightning]

Brian, my girl, June.'
Brain keek op naar June en gaf haar een aai over haar hoofd. 'She's a beauty, Dave. Not bad. Be kind to this one will ya?'
Devon agf hem een duw. 'You've just became thiry and you already sound like my dad, got out you! Move! O no wait!'
Hij haalde een cadeautje tevoorschijn.
'From June and me.'
Brian lachte en opende het pakktetje. Hij blies tuissen zijn tanden en bekeek het horloge vol bewodnering.
'How did you know I lost mine?'
'You always lose yours, I give you one every year.'
Lachte Devon, ontweek eenklap en stak zijn hand op als groet toen Brian en Robin weer wegliepen. 'Dus.. wat vind je van mijn familie tot nu toe?'Lachte Devon.

[Madjic]

June schudde haar hoofd zodat haar haar weer een beetje normaal zat en grinnikte zacht. "Ya, thanks for that." Toen de jarigejop weg was keerde ze zich naar Devon. "Groot, gestoord... groot." Zei ze lachend en wreef over haar ogen. "En heel erg eng. Ik weet niet echt hoe ik me moet gedragen."

[greenlightning]

Devon lachte. 'Gewoon, zoals je bent. Ik mep ze allemaal wel weg, als je wil.'
Hij zocht zijn neven die er allemala tussenuit waren geknepen.
'We gaan zo wel even naar buiten. Er is een speeltuintje verderop. Niet dat we dar spelen ofzo, maar daar zijn bankjes en een meer met Crocs. ERg leuk. ik denk dat die drie mafkezen komen en hooguit nog hun vriendinnen. DE rest.. tjah, is meestal gewoon op het feest. Wil je iets eten of drinken? OF beiden?'
HIj grijsnde bred en gaf haar toen een kus op haar voorhoofd en verolgens een op haar mond. 'Snap e nu waarom ik eronder porbeerde te komen?'

[Madjic]

"Ja, het is vrij... chaotisch." Ze keek om zich heen en schudde haar hoofd door de hoeveelheid mensen. "Ik lus wel wat te drinken, alsjeblieft. En dan kun je me vertellen wat je precies bedoelt met crocs. Wanr ik vrag me af of je van die kleintjes bedoel, of van die aligators."

[greenlightning]

Devon lachte en nam haar mee aan de hand.
'Ik bedoel geen kleintjes. Ik bedoel groot, dodelijk en lelijk. Sommige die hier leven zijn vijf meter lang. Maar geen zorgen, we weten hoe we met ze om moeten gaan.'
Hij schonk voor haar een glas punch in en nam voor zichzelf een biertje mee. Opnieuw vlogen twee meisjes hem om zijn hals. Hij zuchttte geergerd en probeerde onder hun vandaan te kruipen, zonder June los te hoeven laten.
'David!'
'Hai, handsome.'
Devon gromde iets.
'Hello, goodbye, would you mind letting go of me?'

[Madjic]

June keek Devon een beetje geschrokken aan. "Zolang je ze dan maar uit mijn buurt houd, dan vind ik alles goed." Zei ze lachend en nam een slokje punch, die ze daarna bijan uitspuwde toen de twee meiden kwamen. Ze merkte dat ze telkens ongeduldiger en geergerder werd. En ze voelde zich weer geneigd om zich net als net voor te stellen, amar ditmaal hield ze zich in en keek Devon vragend aan. "Exen?" Vroeg ze rustig.

[greenlightning]

Devon schudde geergerd zijn hoofd. 'Nee, irritante huppelkutjes die altijd om me heen fladderen als hinderlijke muggen...'
Hij wist ze eindelijk van zich af te duwen, teriwjl ze hem vreemd aakeken. Ze hadden geen woord verstaan van wat hij ahd gezegd.
'Eh... you and you, I'm occipied at the moment, would you mind bother someone else, pherhaps?'
Een van de meisjes streek hem flirterig over zijn buik, terwijl de ander heel dicht bij hem kwam staan.
'But we are so much better...'
Het volgende moment zoende ze hem vol op zijn mond. Met een kreet stapte hij achteruit, duwde het meisje tegen de puchtafel omver en veegde met de rug van zij nahnd zijn mond af.
'You hor!' Schreeuwde hij kwaad, de mensen die hem aanstaarden negerend. Het was opeens heel stil.
'Didn't I tell you I got a girl, stay away from me. i'm not intersted!'
Zijn stem sloeg werkelijk over van woede.
Opeens werd er een ahdn op zijn schoduer gelegd.
'That's no way to treat a lady, but a perfect way to treat a bitch.'
Devon keek recht in de ogen van zijn oom, de tweelingbroer van zijn vader en glimalchte. Jacob knikte naar hem en keek vervolgens naar de meisjes.
'Time to leave?' Hij vroeg het op eenv ragende toon, maar het was geen vraag of verzoek.

[Madjic]

June baalde haar handen tot vuisten en gromde zacht. "Keep your dirty pows off him!" Ze deed een stap naar voren en keek de meisjes dreigend aan. De woede en dreigende houding was nieuw voor haar, maar dat had ze niet in de gaten. Ze wist alleen dat die twee op moesten hoepelen voor ze een spreuk naar hen afvuurde.
Haar ene hand had haar stok afgevoelden en deze richtte ze langzaam op het meisje dat Devon gezoent had. "My man, you understand? So bugger off!"

[greenlightning]

De meisjes keken haar even vies aan, vervolgens een hooghartige blik op devon, maar toen ze opeens omringd waren door boze zwartharige mannen, vertrokken ze snel.
Devon keek ze na, tot hij zich tot June richtte en haar over haar gezicht aaide.
'Sorry, iets hinderlijks waar ik van vrees dat je eraan zal meoten wennen. Ze zijn gewend dat ik alles toelaat en zelfs als ik nee zeg, dat ze dan nog hun gang gaan. Als vrijgezel maakte het weinig uit, maar nu..'
Hij zuchtte. 'Dat soort meiden kennen geen trouw. Thanks by the way.'
Dat laastte was tegen zijn oom gericht, die hartelijk begon te lachen.
'Blijf jij maar praten zoals je deed, de meeste van ons kennen de taal wel. Tij voor een adner Imago, David?'
Opnieuw de vragende toon, maar Devon knikte gehoorzaam.
'Suppose. Tijd dat mensen zien dat ik niet langer vrij ben.'
Hij sloeg een arm om June heen.
'Sinds wanneer ben jij zo';n tijger?' Vroeg hij lachend, tewijl hij haar ene kus op haar mond gaf.

[Madjic]

June liet haar arm zakken en keek Devon met een racend hart aan. "Ik hoop dat andere dan nu zien dat het niet meer kan." Zei ze zacht en begon te trillen.
"Ik weet niet, waarschijnlijk vanaf het moment dat ik een vriend heb. En vanaf het moment dat moment dat ik die niet met andere wil delen."