|
|
Post by melien on Feb 15, 2008 21:17:24 GMT 2
Het was de eerste warme dag van dat jaar. Een zaterdag, en wel net na de lunch. Heerlijk gewoon. Tijd om buiten te zijn. Je kon zonder jas naar buiten en er waren zat leerlingen die daar gebruik van maakten. Als je dus gewoon over het gras richting het meer, alleen maar in de richting liep, zou je al gauw twee meiden zien zitten. Maar nog veel eerder zou je het gitaarspel horen. De zoete klanken van een rustig en toch vrolijk nummer werden op de wind meegevoerd. Al volgde je deze zou je op een gegeven moment ook stemmen horen. Deze stemmen zongen echter niet.
Ze was weliswaar net pas begonnen met het liedje spelen, maar ze stopte abrupt. "Kom op, jojo, je kan hartstikke goed zingen. Doe nou gewoon mee." zei Rose. Ze snapte niet waarom Joanna nooit aandacht wilde, en waarom ze niet meer zong. Vroeger zongen ze wel vaker samen. Maar blijkbaar was die tijd voorbij. "Nee Alexandra." zei Joanna, ze legde extra nadruk op de naam want ze wist dat Rose het niet leuk vond als zij zo werd genoemd. Rose's gezicht betrok. "Noem me niet zo." zei ze. "Je weet best dat ik dat niet leuk vind. Ik ga toch ook niet overal rondbazuinen wat er bij jou thuis aan de hand is." Joanna schrok zichtbaar. Ze was vergeten dat Rose het wist. Als er niet heel gauw iets zou gebeuren, zou dit nog wel eens tot een flinke ruzie uit kunnen lopen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 16, 2008 16:22:08 GMT 2
Eric had eerst een tijdje staan hooghouden met een redelijk afgesleten voetbal, maar was daarmee gestopt toen hij Joanna in het oog kreeg. Nonchalant liep hij richting de twee meisjes en ging voor hun staan, zodat een schaduw op hun viel. Zijn schaduw.
|
|
|
|
Post by melien on Feb 16, 2008 21:14:58 GMT 2
Joanna draaide zich naar degene die in haar zon was gaan staan. Ze wilde al een of andere opmerking maken toen ze zag dat het Eric was. Ze kreeg een lichte blos oop haar wangen en wist allen maar "Hoi" uit te brengen. Ze hoopte dat hij maar niet had opgevangen wat Rose net zei, en al had hij dit wel opgevangen, hoopte ze maar dat hij er niets over vroeg.
Rose keek opgelucht naar Eric. "Heej. Kan jij haar even overhalen dat ze meezingt?" zei ze vrolijk toen ze zag hoe Joanna op hem reageerde. Ik had het niet mogen zeggen... Maar nu is het al te laat... En trouwens, zij had ook niet mogen zeggen wat ze zei.. dus eigenlijk zaten we alletwee fout... Ach, ik praat er straks wel met haar over... Ze merkte dat ze opgehouden was met gitaarspelen en begon dus maar weer een paar akkoorden te spelen. Het was het begin van het lied die ze het laatste met Joanna samen had geschreven.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 17, 2008 10:20:30 GMT 2
"lekker weer he?" merkte Eric en glimlachtte breed naar Joanna, maar grijndse voor de eerlijkheid ook even naar Rose. Toen Rose hem de vraag stelde over het zingen van Joanna, wendde hij zijn blik weer naar Joanna, aangezien hij nu een excuus had om haar schaamteloos aan te kijken. "Kan je zingendan?" zei hij verwonderd, aangezien hij dat nooit had geweten. Hij plofte neer op de grond en keek Joanna afwachtend aan.
|
|
|
|
Post by melien on Feb 17, 2008 19:09:59 GMT 2
Joanna schonk haar vriendin een vernietegende blik. Fijn... Daarna wendde ze zich tot Eric. "Ik kón het wel ja." zei ze, met nadruk op de verleden tijd. Ze had het al in geen jaren meer gedaan, en was ook niet van plan er weer mee te beginnen.
"Ze kán het vrij goed. Een aantal jaren terug hebben we genoeg liedjes geschreven en gezongen voor de lol. Maar om de een of andere reden vertikt ze het om te zingen." zei Rose luchtig. Expres erop doorgaande. Ze had zo'n gevoel dat Eric Joanna nog wel eens over kon halen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 18, 2008 20:44:33 GMT 2
"oh" zei Eric verbaasd terwijl hij zijn benen strekte en Joanna grijnzend aan keek. "Ik wist niet dat je zingen kon verleren.. eigenlijk". Hij grijnsde vrolijk en sloot zijn ogen voor een paar seconden. De zonnestralen waren heerlijk warm op zijn gezicht en hij wou hier eigenlijk nog heel lang zitten. Maar hij moest op een gegeven moment wel weer naar zijn les.
|
|
|
|
Post by melien on Feb 18, 2008 20:51:15 GMT 2
(op een zaterdag... naar de les?? oO *pookt eerste post* lijkt me sterk.. xD)
Joanna liet zich achterover vallen zodat ze half in het gras, half op het kleed lag. Ze keek naar de vrijwel wolkenvrije hemel. "Ook goed, in ieder geval heb ik het al lang niet meer gedaan." zei ze met een zucht. "En nee ik ben ook niet van plan er weer mee te beginnen." voegde ze er nog aantoe. Rose die net iets had willen zeggen trok een sip gezicht. "Kijk, en dat is nou mijn vriendin." zei ze met een pruillip tegen Eric. "Kan jij er niet iets aan doen?" ze keek hem met een engelengezicht en een smekende blik aan.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 19, 2008 9:26:33 GMT 2
Eric grinnikte even en wreef over zijn voorhoofd, terwijl hij met de palmen van zijn hand steun op de aarde zocht, en haalde zijn schouders dan op. "Misschien wel" zei hij met een grijns terwijl hij opzij keek naar Joa, en ging toen in kleermakerszit zitten en trok een pruillip "Doe je het dan wél voor mij?"
|
|
|
|
Post by melien on Feb 19, 2008 10:30:55 GMT 2
Rose hoopte maar dat het zou lukken. Ze had geen zin om Joanna daar gewoon te zien liggen. “Jojo, kom op. Je kan toch zien dat hij het heeeeeeeeel graag wil.” Zei ze met een vragende blik.
Joanna keek even naar Eric, Dit zorgde echter meteen voor weer een nieuwe blos op haar wangen en voor een vlinders in haar buik. Hij kijkt zo zielig…. Maar NEE ik ga niet zingen. Ik zei dat ik niet zou gaan zingen dus ga ik dat ook niet doen. “Nee.” Zei ze. Eigenlijk was het de bedoeling dat het er heel zelfverzekerd en overtuigend uitkwam, maar in haar stem klonk grote twijfel door. Ondertussen waren in Rose’s ogen pretlichtjes verschenen. Dit zou nog wel eens kunnen lukken.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 20, 2008 8:01:33 GMT 2
"Nou" zei Eric langzaam en keek naar de grond, alsof hij diep triest was. "Dat is dan.. jammer". Hij snoof even zodat het leek alsof hij tranen probeerde verdringen, wat natuurlijk allemaal theater was. En dat zou Joanna waarschijnlijk ook wel merken, maar hij vond het wel grappig.
|
|
