|
|
Post by Krista - on Jan 27, 2008 12:52:41 GMT 2
"Nee maar écht waar, Meneer vilder!" probeerde Florian nog wanhopig, in een poging te overtuigen dat hij die mestbom echt niet had laten afgaan in de gang op de derde verdieping.
"Ik was gewoon.. op het verkeerde moment op de verkeerde plek!". Wanhopig wapperde hij met zijn handen terwijl hij pijnlijk naar Vilder keek die zijn hoofd schudde. "Op héterdaad betrapt jongeman".
Vilder trok een la open en haalde er een dossier uit met het opschrift Mënzil, een map die hij en Meija deelden. Alleen stond Meija er niet in. De papieren puilden er bijna uit.
"Dit word strafwerk jongeman" zei Vilder op een toon alsof hij jarig was, en keek tevreden voor zich uit. Florian zuchtte diep en keek naar het plafond. Maar het was wel grappig geweest, dacht hij bij zichzelf, toen hij weer beelden voor zich kreeg van de gillende leerlingen die weg sprintten.
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 27, 2008 12:56:07 GMT 2
"Maar dat héb ik niet gedaan! Verkeerde moment verkeerde plek." Bromde Kélian die achterom keek, en toen toch snel weer naar voren. Anderling gaf hem een duwtje richting het hok van Vilder. "Meneer Park, ik heb het u zelf zien doen.. U komt er niet onderuit." Zei ze streng en klopte op de deur en duwde Kélian naar binnen. "Deze jongeman dacht grappig te zijn door de hal te gaan versieren met kleren van mede leerlingen.." Zei ze en keek naar Vilder. Kélian probeerde zo onschuldig mogelijk te kijken.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 27, 2008 12:56:44 GMT 2
Jeroen liep richting Vilder's hok. Hij had het zien gebeuren. Hij schudde lachend zijn hoofd. Die Florian ook altijd. Hij liep fluitend naar Vilder en klopte op de deur. "Meneer?" vroeg hij. Hij probeerde de grijns niet op zijn gezicht te hebben. Hij zag Florian staan. Gezellige boel in dat hok ook altijd. Maar hij zou Florian dus mooi wel even helpen. Daar waren vrienden nou eenmaal voor. Toch?
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 27, 2008 13:02:22 GMT 2
Florian keek op toen Kelian naar binnen kwam lopen en trok een raar gezicht. In de deur opening zag hij nu ook Jeroen staan en wierp een wanhopige blik op hem, en probeerde zonder geluid te zeggen 'help me!', maar dat ging moeizaam.
"Nóg meer?" zei Vilder op een toon alsof hij overstelpt werd met cadeautjes en trok nu een andere la open met het opschrift 'Park'. De drieling had een eigen.
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 27, 2008 13:07:15 GMT 2
"Nou ik heb er ook geen problemen mee om weer weg te gaan als het je teveel wordt hoor.." Gaf Kélian als antwoord en keek naar de map 'Park' die echt extreem vol was. Van hen alle drie. "Meneer Mënzil.. Als ik u was zou ik straks toch even in de hal kijken.." Zei Professor Anderling nog voordat ze weg liep. Kélian grijnsde vals.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 27, 2008 13:12:32 GMT 2
Hij had Florian's blik gezien en was dat sowieso al vn plan geweest. "Meneer... Ik wilde alleen even voorkomen dat u Florian straft. Hij was niet degene die de bom heeft gegooid." zei Jeroen. Hij negeerde Kélian volkomen. Hem zou hij niet helpen, al helemaal omdat hij Florian's vijand was. Hij keek naar de grond. "Ik was het." voegde hij er op een fluistertoon aantoe, alsof hij zich heel erg schaamde. MAar in feite moest hij zijn best doen om niet te gaan staan grijnzen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 27, 2008 13:24:20 GMT 2
"Wát?" zeiden Vilder en Florian verrast. Florian had eerst nog boos naar Kelian staan staren en was daar pas mee opgehouden toen Jeroen begon te praten.
"Dan neem ik aan dat meneer Mënzil medeplichtig was" zei Vilder koeltjes, greep Florian's dossier en begon erin te schrijven. "En meneer Park, heeft uw moeder u niet geleerd om van andermans kleren af te blijven?"
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 27, 2008 13:29:28 GMT 2
"Nou aangezien mijn moeder altijd alle kleren wast, lijkt me dat toch redelijk onnodig nietwaar?" ZEi Kélian brutaal en grijnsde daarna vals naar Florian. "Jaa het is echt een prachtig kunstwerk geworden van onderbroeken van jou, Chris en Teddytje.. Mwa, wacht maar.. Jammer dat ik het nou al verteld heb eigenlijk.." Zei hij grinnikend.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 27, 2008 13:34:03 GMT 2
"Nou eigenlijk... Ik heb Florian gevraagd per uilenpost om daar te zijn. Gewoon zodat hij er ook even om kon lachen. Dus hij was alleen maar op het verkeerde moment op de verkeerde plaats." zei Jeroen. Het enige wat in zijn dossier stond was toch alleen maar skaten in de hal, en dat maakte ook niet uit. Hij keek even naar Florian. In zijn blik stonden pretlichtjes. Daarna liep hij naar Vilder toe. "Hier is het briefje." zei hij. Nog steeds zijn best doende om niet te grijnzen. Hij had snel even op een stuk perkament gekrabbeld: Kom naar de derde verdieping... Daar is een verassing voor alle leerlingen.., in zijn eigen handschrift. En in een ander handschrift had hij er gauw Oke onder gekrabbeld. alsof het serieus een briefje naar en van Florian was.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 27, 2008 13:43:31 GMT 2
Vilder gristte het briefje uit de handen van Jeroen en bestudeerde het nauwkeurig, en hield het zelfs tegen het licht van de lamp die aan het plafond bengelde alsof hij wou aantonen dat het een vervalsing was. "Goed." zei hij en snoof even. "Dan ga ik dat in jóuw dossier zetten, Meneer Myles". Hij greep Jeroens dossier dat angstwekkend leeg was en begon erin te bladeren.
Florian werd langzaam aan rood en keek Kelian woest aan. "Je hebt wát gedaan?" snauwde hij naar hem en zag eruit alsof hij hem ieder moment aan kon vallen.
|
|
