|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 17:41:42 GMT 2
Meral slikte en staarde stil naar de grond. Haar gevoelens, haar angsten waren in ieder geval al uitgekomen. Manuel had natuurlijk al een ander meisje op het oog, zo speciaal was ze zelf niet. "Ik-ik" begon ze half stotterend, nog steeds met haar blik afgewend "Dacht ook dat ik nog iets voor je voelde, maar nu., het is..,". Ze beet even op haar onderlip en zuchtte.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 17:51:39 GMT 2
Hij zuchtte, hij had haar pijn gedaan en dat wist hij. ''Nee, nee. Ik voel nog steeds wat voor je hoor. Maar ik moet het verdelen. Je snapt niet wat ik heb. Het spijt me zo Meral. Ik wou je niet breken, echt niet'' Hij voelde zich naar verward en alles bij elkaar. Hij wist het gewoon niet meer wat hij moest doen nu.
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 19:30:44 GMT 2
"Nee nee ik snap het..," zei Meral en deed een poging dapper te glimlachen. Nou lieg ik weer, dacht ze bij zichzelf ik snap er niets meer van, ze wou niet arrogant of ijdel klinken, maar eigenlijk had ze nog wel gedacht, diep van binnen gehoopt dat Manuel nog steeds van haar hield. Dat deed hij nog steeds, maakte ze uit zijn woorden op, maar nu moest ze zijn liefde dus wel delen.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 19:44:42 GMT 2
Ze loog, hij voelde het gewoon. ''Ne, je snapt het niet. Je weet niet hoe het voelt. Maar, ik wist neit of jij nog van me hield. Dus ik ben gaan twijfelen. Ik had je al zolang niet meer gezien. Maar nog steeds heb ik een deel van mijn liefde aan jou gegeven, maar ook die ander. Het spijt me zó'' Zei hij zacht tegen haar en durfde haa nriet meer aan tekijken. Hij deed zijn haar achter zjin oor wat weer voor zijn gezicht hing. ''Ik wil je niet kwetsen. Ik wil je bij me houden,hier'' Zei hij en legde zijn hand op zijn hart.
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 20:42:36 GMT 2
Meral keek naar Manuel met een soort van gepijnigde blik in haar ogen, hield haar hoofd even schuin en glimlachtte dan. Een bleke zwakke glimlach, maar het was wel een teken van dat ze het begreep. "Dusss" zei ze uiteindelijk en steunde met haar handen op de grond achter haar.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 20:53:22 GMT 2
Hij keek naar haar gezicht en zijn maag kromp helemaal in een. ''Ik weet het niet Meral. Ik, ik wil jou geen pijn doen maar haar ook niet'' Zei hij zacht terwijl hij naar voren keer. Zijn ijzige blik werd vervangen door een serieuze blik.
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 21:18:32 GMT 2
Meral knikte en staarde naar de grond. "Wie is zé?" vroeg ze uiteindelijk "Niet dat ik haar iets wil doen ofzo, ik wil het alleen maar.., weten". Ze glimlachtte weer even.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 21:21:06 GMT 2
Hij staarde nu weer naar haar. ''Chantal'' Zei hij terwijl hij langs haar heen keek. Niet wetend hoe ze zou reageren. HIj hoopte dat ze het begreep, maar hij wou echt niemand pijn doen.
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 22:04:18 GMT 2
"Chantal" herhaalde Meral in zichzelf en deed moeite niet in huilen, of in lachen uit te barsten. Ze kende haar niet, maar had wel van horen spreken. " Ze is vast heel aardig" zei ze dan een beetje schor en glimlachtte weer "en dat verdien je ook"
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 29, 2007 17:02:43 GMT 2
Hij keek haar aan hij schudde even zijn hoofd. ''God kan ons niet meer helpen, we moeten nu zelf een beslissing nemen.'' Hij snoof zacht en liet zijn blik even dwalen. Daarna keek hij weer serieus en keek haar aan. ''Het is beter als we een eigen weg inslaan. We zijn uit elkaar gegroeit. Het is wel niet zo lang geleden maar in die tijd is er veel gebeurt.'' HIj durfde har nu niet meer aan tekijken dus liet hij zijn blik weer dwalen. ''Zo snel gaat de mooie tijd'' Zei hij zacht.
|
|