|
|
Post by Krista - on Jun 27, 2007 20:28:13 GMT 2
Een beetje zenuwachtig ging Meral zitten op een stuk droog gras vlakbij de beukwilg en trok haar knieén op tot aan haar kin. Ze had hier met Manuel afgesproken, maar wist niet of hij wel zou komen.
Stil staarde ze naar haar schoenen en probeerde in haar hoofd te repeteren wat ze zou gaan zeggen. In ieder geval niets stoms, want datn had hij helemaal geen reden meer om hier te komen. Het enige wat ze dan had gedaan was dat ze dan zijn tijd had lopen te verspillen.
Hij had wel geschreven dat hij aan haar had gedacht, schoot het door haar heen en ze dacht even na. Maar tóch, zij dacht soms ook aan mensen met wie ze niets had, met wie ze juist ruzie had. Ze zuchtte en liet zich achterover vallen in het gras. Gewoon niet meer aan denken.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 27, 2007 21:53:48 GMT 2
Ze hadden afgesproken, bij de beukwilg. HIj had er lang over gedaan om er te komen maar zag al wel dat Meral er zat. Gelukkig maar, anders was hij hier voor niets. Hij zuchtte en stapte op haar af. Twijfelend wat hij ging zeggen. God gaf hem de woorden wel, en anders verzon hij wel wat.
''Eeh, heey'' Zei hij terwijl hij naar haar keek en naast haar ging zitten. Hij deed zijn haar achter zijn oor en wachtte op een antwoord van haar kant. Want hij wist echt niet wat hij zou moeten zeggen. Hij voelde zich nu heel ongemakkelijk worden. En hij had geen idee hoe hij met deze situatie om moest gaan. Hij bleef haar aanstaren. Allerlei dingen schoten er door zijn hoofd. Misschien wil ze me helemaal niet terug, niet als vriend. Misschien hebben we elkaar gewoon te lang niet gezien. Of ik was gewoon teveel met mijn PUISTen bezig
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 27, 2007 22:02:57 GMT 2
Meral was opgeschrokken uit haar gedachtes en zuchtte opgelucht toen ze zag dat Manuel het was. Manuel, normaal blijven doen zei ze streng naar zichzelf en glimlachtte even en keek naar de grond, waarna ze bedacht dat Manuel naaast haar zat.
Dus keek ze zijn kant op "Hoi..," begon ze langzaam en bedacht wat ze verder moest zeggen. Vroeger ging dit niet zo, dan was ze niet zo zenuwachtig bij hem.
"Hoe gaat het?" vroeg ze uiteindelijk. Ze moest toch iets zeggen? straks dacht hij hele rare dingen over haar.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 27, 2007 22:07:56 GMT 2
Hij bleef haar afwachtend aankijken. Terwijl hij een antwoord verzon. ''Het gaat goed, maar ik wil weten hoe het met jou gaat. Ik heb je al zolang niet gezien'' Floepte hij er maar uit. Niet wetend wat ze zou zgegen. HIj keek haar even aan terwijl zijn blik naar de beukwilg ging die nu 'rust had'. Nog steeds niet wetend waar hij het over moest hebben.
''Meral, je moet weten dat ik het niet erg vind hoor'' Zei hij toen maar na lang zwijgen en twijfelen. Hij keek haar aan terwijl hij zich nog steeds erg ongemakkelijk voelde. Bij haar was dat nooit zo geweest. Maar nu.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 27, 2007 22:13:51 GMT 2
Meral was stil en sloeg haar armen om haar benen heen en liet haar kin op haar knieén steunen. "Met mij gaat het goed" zei ze uiteindelijk en keek verbaasd naar Manuel toen hij zei dat hij het niet erg vond. Eerst duurde het een tijdje voor ze door had wat hij bedoelde, maar nu wist ze het wel.
géweldig. Zij zat er nog steeds mee terwijl het eigenlijk al best wel lang geleden was, en hij vond hét niet erg. "Oke..," zei ze als antwoord.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 27, 2007 22:17:35 GMT 2
Hij glimalchte maar die glimlach stierf snel weg toen ze ene raar antwoord gaf. Snel keek hij naar de hemel en gleed weer met zijn blik op haar. ''Ik mis je nog wel hoor. Maar, het is zo verandert'' Zei hij zacht. Misschien uit elkaar gegroeid of ze waren beide verandert. Hij keek haar even in haar ogen maar keek al snel weer ergens adners heen.
''Meral, je was zo peciaal voor me. Ook al zei ik dat nooit. Ik had geen tijd voor je maar je hield met uit de beoken. Je liet me leven.'' Begon hij opeens door te ratelen terwijl hij zjin blik weer op haar liet rusten.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 7:13:59 GMT 2
Meral beet op haar onderlip en keek naar de grond. Ze wist zeker, dat als ze nu naar Manuel zou kijken, oogcontact met hem zou hebben, ze waarschijnlijk in huilen uit zou barsten.
Ze slikte even en haalde diep adem, op zoek naar een passend antwoord dat ze hierop zou gaan geven.
"Ik mis jou ook," zei ze uiteindelijk "Je hebt heel veel voor me betekend, maar ik weet niet meer of.., ik weet het gewoon niet meer"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 14:22:27 GMT 2
Hij keek haar aan terwijl hij zacht zuchtte. Wat moest hij hiermee, hij had het bij haar verpest. ''Dat weet ik, maar of het ooit goed komt. Ik weet het niet.'' Zei hij zacht en keek weer over het terrein terwijl hij zich naar voelde, waarvan wist hij niet. Van zijn worden, vanz ijn dingen die hij had gezegt? Of gewoon omdat ze niet met elkaar verder konden. Hij wist hetn iet, alles was één grote warboel in zijn hoofd.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 28, 2007 16:49:58 GMT 2
Meral strekte haar benen en staarde in diepe gedachten naar haar bemodderde schoenen. "Ik bedoel, er zijn hordes meisjes die jou leuk vinden. Je hebt vast al iemand anders op het oog"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 28, 2007 17:16:32 GMT 2
Hij keek haar verbaast aan. Andere horde meisjes, dat had hij nooit op gemerkt. Misschien te druk met zijn boeken? ''Ik moet mijn gevoelns delen. Sinds ik jou niet meer heb gezien, ben ik ook voor een ander meisje iets gaan voelen. Of het echte liefde is weet ik niet. Maar het voelt raar. Maar toen ik jou kwijt was, ben ik na gaan denken. of het nog wel goed zou komen tussen ons. En dat is het nu, ik wil goede vreinden met je blijven, graag zelfs. Maar ik heb ook nog steeds gevoelens voorjou. En het is zo verwarrend, ik voel voor jullie allebei wat, en ik word er gek van'' Zei hij, hopend dat hij har niet zou kwetsen. Hij voelde zich nog steeds naar en het voelde alsof hij nu wat verkeerds had gedaan. Hij richtte zijn blik naar de hemel, hopend dat hetn iet verkeerd zou gaan. Zijn hand legde hij op zijn ketting en in zijn hoofd mompelde hij zacht iets.
|
|
