|
|
Post by Madjic on Jun 18, 2007 22:51:19 GMT 2
Carmen pakte Hunters hand. "Maar je hoort wel ergens bij. Je bent mijn vriend, Rocs vriend, Terrys vriend. Je hoort bij je vrienden!"
Ze keek hem doordringend aan. Waarneer zou het nou door zijn dikke schedel doordingen?
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 18, 2007 23:09:01 GMT 2
'Ja, dat kan wel zijn, maar waar zijn je vrienden als je ze nodig hebt?
Ik heb je zo lang niet gezien omdat je zo nodig bij je lover wou zijn, je hebt me laten vallen'
Hunter trok zijn hand weg.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 18, 2007 23:19:01 GMT 2
Carmen zuchtte en sloot haar ogen. "Het spijt me, okey. Het... voor ik het weet is het telkens weer avond. En ik ben niet alleen maar bij Miquel hoor, de lessen en huiswerk houden me ook nog bezig." Ze probeerde zich te verdedigen, maar ze wist dat Hunter gelijk had.
"Je hebt ook gelijk, ik heb je laten vallen. Maar het was echt niet mijn bedoeling!"
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 18, 2007 23:24:24 GMT 2
'Je moet het zelf maar weten, ik weet niet meer wat ik van je moet denken, en ik weet trouwens weer wat er allemaal gebeurt is, ik gaf je mijn liefde, maar jij koos voor hem, die uitslover'
Hunter stond op en keek haar aan.
'Alleen maar omdat ik niet zo opval'
Hij keek weg en liep weg, 10 meter verder ging hij zitten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 18, 2007 23:31:27 GMT 2
Carmen keek Hunter verontwaardigt aan en liep hem toen achterna. "Hij is dan misschien een uitslover, maar ik hou van hem! En hij toevallig ook van mij!" Ze sloeg haar armen over elkaar. "Ik heb blijkbaar alleen maar wantrouwende vrienden. Roc vond het eerst ook niets, maar zelfs hij heeft het nu goedgekeurd.
Misschien moet je eens de moeite nemen hem beter te leren kennen en niet meteen ruzie maken. Hij is heel anders dan dat jij denkt." Tranen sprongen in haar ogen.
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 18, 2007 23:34:59 GMT 2
'Ag, je houd zoveel van hem dat je nog niet eens meer in de gaten heeft dat hij mij een bloedneus en een blauw oog heeft geslagen?
En wat had ik toen bij hem gedaan?, NIKS, ik ben niet degene die hier ruzie maakt, hij is dat.
wanneer zie je dat nou?
Ik heb nog nooit meegemaakt, dat een vriend me zo liet vallen, nu weet ik waarom ik liever alleen ben.
En ag wat is hij anders dan ik denk, ik dacht dat hij aardiger was, maar nu zou hij ook niet bij mij aan hoven komen'
Hunter keek naar Carmen, hij was boos, was ze dan echt dit alles vergeten?.
'Liefde maakt blind'
zei hij er boos achteraan.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 18, 2007 23:39:47 GMT 2
Terwijl tranen over haar wangen gleden, schudde Carmen haar hoofd. "Nee, jullie deden allebei niet normaal. Ik zei ook niet dat jij de rzueis maakte, dat doen jullie allebei.
En op die avond, ik kon... ik wilde... hoe..." Haar ademhaling ging hoorbaar zwaarder. "Ik..." Ze liet zich op haar kniëen vallen en sloeg haar handen voor haar gezicht.
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 18, 2007 23:43:22 GMT 2
'Laat maar, ik zou toch niet begrijpen, of niet meer begrijpen wat ik voor je voelde, huilen heeft geen zin meer.
Ik heb geen gevoel meer, mijn hart is duister geworden, zonder gevoel.
En ik doe gewoon zoals ik altijd doe, dat hij moet zeggen wat hij allemaal niet gedaan heeft en wat niet, terwijl hij nog niet eens weet hoe zwaar ik het heb gehad in mijn leven'
Hij keek haar niet aan.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 19, 2007 20:04:37 GMT 2
"Maar..." Carmen wilde meer zeggen, meer roepen, meer schreeuwen. Maar er kwam geen geluid meer uit haar mond, ze snakte alleen nog maar naar adem.
Toen ze merkte dat haar blik steeds waziger werd wilde ze om hulpe gillen, maar nogsteeds geen geluid. Ze begon hevig te trillen, alsof ze ineens op de noordpool zat.
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 19, 2007 20:27:40 GMT 2
Hunter keek achterom, hij had een tegen antwoord verwacht.
Hij zag dat ze trilde en liep naar haar toe, 'stel je niet aan, en sta gewoon op, ik heb geen zin in deze grappen'
hij pakte Carmen bij haar arm en probeerde haar op te trekken.
|
|
