|
Post by Madjic on Jun 5, 2007 21:33:32 GMT 2
Carmen glimlachte en knikte. Ze stak haar hand toen uit naar Tyra. "Carmen Loir." Stelde ze zichzelf voor. Ze wist niet wie het was, maar ze had wel een vermoeden. Die moest alleen nog bevestigt worden.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 5, 2007 21:36:24 GMT 2
Tyra duwde Miquel van zich af en schudde lachend Carmens hand. 'dat weet ik. Ik heb al veel over je gehoord. Hij houdt maar neit op over jou!' Ze lachte toen Miqul haar probeerde te slaan en gaf hem opnieuw een duw. 'Ik ben Tyra, Tyra Mycaro. De wederhelft van dat vreemde geval daar.' Miquel had net een sprong in gezet en gooide zijn zus op de grond. Hij vloog echter door en lacnde boven op haar.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 5, 2007 21:44:05 GMT 2
Carmen grinnikte. "Aangenaam." Ze dacht even na. Hij zou toch niiet echt zoveel over haar vertelt hebben? "Ik heb ook al het een en het ander over jou gehoort." Haar oog viel weer op alle blaadjes uit haar klapper. Ze vloekte weer even en bukte zich om ze op te raken. "Sorry voor deze puinhoop trouwens."
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 5, 2007 21:48:11 GMT 2
' Maakt neit uit,' piepte Tyra terwijl ze onder haar broer uit probeerde te komen. Die heild haar echter stevig in de houdgreep. 'Geen zorgen, Carmen mijn roosje. we zijn in een bos, dus veel adners dan trope verwacht ik niet.' Hij knipoogde naar haar, keek toen verbaasd toen hij op zijn rug werd gerolt en Tyra boven op hem klom. 'aar is de tijd dat we gelijk waren!' kreunde Tyra met een pruillip. 'Vroeger kon ik je vele makkelijker verslaan, voor je die speiren kreeg!' Miquel kreeg daardoor een alchbui en kon geen verzet bieden. Tyra maakte gebruik van de situatie en keke naar Carmen. 'Vertel eens wat over jezelf. Heb je ook nog negatieve punten, of ben je echt zo perfect als Mik beweerd?'
|
|
|
Post by Madjic on Jun 5, 2007 21:55:19 GMT 2
Carmen keek even vluchtig naar de tweeling en blooste. "Umm, ik heb een wat vervelende familie. Ennuh... ik kan nog wel eens... apart doen." Ze raapte het laatste papiertje op en propte die in haar tas. "Ik ben niet perfect hoor." Ze had het nu meer tegen Miquel. De blos op haar wangen voelde ze gloeien.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 6, 2007 21:44:01 GMT 2
Miquel stopte met lachen en staakte ook zijn poging om zijn zus van zich af te gooien. 'Je bent wel perfect. Qua uiterlijk, qua innerlijk... je slechte puntjes maken je perfect.' Hij grijnsde naar haar, met een oprechtheid die hij neit van zichzelf kende. Hij meende elk woord. Tyra liet zich op haar broer vallen en legde haar armen onder haar hoofd. 'Dit wordt me eits te klef hoor. En dat van familie, ik kne je probleem.' Ze lachte toen Miquel haar een nijdige blik toewierp. 'Ik heb het neit over jou, Mikkie! Ik heb het over Mike en pa... weet je wat voor brief ik kreeg van Mike? Ik mag geen vriend krijgen, want dan wil ik meteen trouwen ofzo!' Een nieuw stuiplach voorkwam dat Miquel antwoordde.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 6, 2007 21:49:17 GMT 2
Carmen vreimelde ongemakkelijk met haar handen, ze wist niet hoe ze moest staan of doen. Ze had het gevoel dat ze een goede indruk op Tyra moest maken. Nogsteeds waren haar wangen rood, nog ergens na Miquels woorden, maar ze kon er niets aandoen.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 6, 2007 22:24:39 GMT 2
Tyra zag dat Carmen verlegen werd en voelde een vlaag van geluk. Miquel viel op meisjes die verlegen waren.. net zoals zij was! Ze glimlachte. 'Wat is er dan zo vreemd aan jouw familie? Ik denk dat je over onze familie inmiddels wel al een hoop weet?' Miquel kon neit stoppen emt lachen. Hij lag emt gesloten ogen op zijn rug.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 6, 2007 22:28:34 GMT 2
Carmen aarzelde. "Ze zijn het er niet zo mee eens dat ik bij griffoendor zit. Ze zijn eigenlijk met niets wat ik doe eens." Ze keek even naar Miquel en glimlachte. Hij deed soms vreemd, maar dat was wel leuk. "Het liefste zouden ze me zelf les geven, denk ik" Zei ze terwijl ze zich weer op Tyra richtte.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 6, 2007 22:31:26 GMT 2
Miquel stopte emt lachen. Hij en Tyra keken elkaar aan en gilden toen tegelijk. Tyra ging van haar broer af en liet zich op haar knieen zakken. Miquel krabbelde overeind, schudde haar zus door elkaar en riep: 'Hou jezelf bij elkaar! Rustig. Haar ouders, neit de onze!' Toen alchten ze beiden en keken naar Carmen. Tyra bloosde even en keek weg, maar Miquel keek haar grijnzend aan. 'Sorry, even een tegelijk beeld van mijn vader die ons thuis les zou geven. Dat is echt een verschrikking. Als de jouwe net zo erg zijn als de onze... maar ja, wat ik tot nu toe van je gehoord heb..'
|
|