|
|
Post by johanneke on Nov 18, 2007 18:21:21 GMT 2
''Helemaal niet!'' zei Natasha beledigt, maar toch pakte ze de mars aan en propte het in haar mond. ''Oewoe! Mars, Natasha houdt van mars!'' zei Natasha tevreden. Het was alweer een tijdje geleden geweest dat Natasha een mars had gegeten. Terwijl ze de mars nog half aan eht kauwen was, zei ze:''Snaf jij ver viets van?''
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 18, 2007 18:25:06 GMT 2
Davis lachte. 'Veel beter. Ja, ik had een negen punt zes. In elk geval, bij de eerste groep -hij wees een paar rijen aan- is het de bedoeling dat je ze eerst an elkaar aftrekt en dan pas vermenigvuldigd en neit andersom. Dat hoort speciaal bij deze groep, weet je nog? Dit moet je gewoon weten, niet snappen.'
|
|
|
|
Post by johanneke on Nov 18, 2007 18:32:34 GMT 2
''Oh fijn. Oh dus dat bedoelde die vent met dat vage naampje en dan iets met de som ervan enz. En als ik dat weet dan?'' zei Natasha nieuwsgierig. Ze had het idee dat dit nog best wel ging lukken. Davis praatte tenminste gewoon in een taal die zij kon verstaan. De leraar praatte in Voorspellend rekekenen oegieboegie. Natasha boog wat verder naar voren om het boek goed te kunnen zien.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 18, 2007 18:41:16 GMT 2
( voorspellend oegiboebi xD *gaat stuk hiero*)
'Da niks. Dan heb je de uitkomst. Zie je? Het is zo simpel. Deze zijn de eenvoudigste. Dan heb je de volgende rijen -hij sloeg de bladzij om- deze hier. Daar moet je eerst de wortel van trekken, zodat je weet wat het oorspronkel;ijke getal was, en dat moet je dan optellen met deze twee. Daarna kwadrateer je eht weer.'
(oeh, I love imaginary math xD)
|
|
|
|
Post by johanneke on Nov 18, 2007 18:44:10 GMT 2
''Oh jaaaaaaaaaaaaaaaaah!'' zei Natasha enthousiast. Ze snapte het gewoon! ''Ik kan gewoon niet geloven dat het zoo simpel is!Dankje, dankje, dankje!'' zei natasha en ze begon Davis helemaal dood te knuffelen. Joepie! kon ze alleen maar denken.
(Me too, kan je het gewoon allemaal bij elkaar verzinnen)
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 18, 2007 18:49:01 GMT 2
Davis grinnikte. 'Het is zo simpel. Ik verklootte het ook altijd, omdat ik niet leerde, maar die man probeerde te volgen. Als je hem negeerd en gaat slapen zoals ik, of je haar gaat krullen ofzo, en dan voor de toets je boek inkijkt, dan scoor je veel hoger'
|
|
|
|
Post by johanneke on Nov 18, 2007 19:39:42 GMT 2
''Handige tip!ga ik ook maar eens doen.'' zei natasha en ze dacht aan al die uren dat ze had verspild aan het luisteren naar die man en het proberen te snappen. ''Dankje, dankje, dankje!'' zei natasha alweer en knufelde Davis weer dood. Ze was zooo blij dat ze het eindelijk snapte. ''Wat kan ik terug doen?'' vroeg Natasha. Ze wilde Davis graag bedanken voor dit Voorspellend Rekenen wonder.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 18, 2007 19:50:32 GMT 2
Davis lachte. 'Verzin maar wat. Ik wilde graag dat jij wat minder ee huisje van stro bent en wat meer een huisje steen. Of hout desnoods. Je bent echt te dun, schat.'
Hij liet zich half acterover vallenm enkel steunend op zijn ellebogen en sloot zijn ogen, genietend van de zon.
|
|
|
|
Post by johanneke on Nov 18, 2007 19:58:56 GMT 2
''Dat is gewoon mijn bouw!'' zei Natasha beledigd. ''En bovendien ren ik heel veel, dus alles wat ik eet ren ik er toch per ongeluk weer af!Maarjah dan moeten we maar naar Zacherias gaan en ons vol eten!Ga je mee?'' zei Natasha en ze spron al half omhoog.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 18, 2007 20:01:32 GMT 2
Davis liet zich helemala op het gras vallen.
'Dwing me maar,'zei hij met een uitdagende grijns. Hij legde zijn armen onder zijn hoofd. Dit zou erg grappig worden.
|
|
