|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 17:06:08 GMT 2
Shirie grinnikte. 'daar heb je helemaal gelijk in. Ik ga zoiezo nooit snel een relatie aan. Ik flirt wat, speel wat en daarna gaan we als vrienden uit elkaar. Maar soms is er zo'n jongen waar je gewoon voor valt. Je blijft aan hem denken en weet dat je hem niet met andeen wil delen.'
Ze zuchtte diep. DE gedachte aan Tom deed pijn.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 17:32:39 GMT 2
William trok een wenkbrauw op. "Klinkt als iets dat nog niet zo lang geleden is. Misschien moet je naar hem toe gaan."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 17:37:22 GMT 2
Shirie schudde haar hoofd en sleog haar armen om zich heen. 'hij voelt niks voor me, of hij kan het niet tonen. Welke dat ook is... het is voor mij klaar...'
Ze sleog haar ogen neer. 'Toch... denk ik niet dat ik snel weer een neiwue jongen zoek. Ik heb hem nog neit uit mijn hoofd, laat staan uit mijn hart. Aders had ik je wel gezoend,'glimalchte ze.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 17:57:19 GMT 2
William glimlachte. "Waarom vertel je het hem niet? Dat hij zijn gevoelens meer moet tonen. Wij, jongens, kunnen jullie gedachte niet lezen en weten soms geen houding aan te nemen. Daarom hebben we soms een zetje in de goede roichting nodig."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 18:05:10 GMT 2
Shirie keek hem droevig aan. 'ik heb het hem gezegd. Dat is het probleem. Ik heb hem gezegd dat hij zijn gevoelens meot tonen, omdat hij me anders voorgoed kwijt raakt. Ik weet dat jongens subtiele hints vaak niet begrijpen. Ik dacht dat je nu toch wel door zou hebben hoe ik ben?'
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:27:54 GMT 2
William knikte en voelde medelijden met haar. En om de een of andere rede was hij boos op haar vriendje. Hij had geen idee waar deze emoties ineens vandaan kwamen. "Nou hij zou wel een idioot moeten zijn om zijn gevoelens dan niet te tonen. En een nog grotere idioot als hij jou laat gaan."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 18:31:32 GMT 2
Shirie voelde dat ze bloosde. 'je bent lief. Je kent me ent, maar zelfs jij laat meer emoties en gevoelens zien dan hij. Hij lijkt wel van steen, alsof niks hem kan schelen. Hij lijkt mijn moeder wel..'mompelde ze en ze wendde haar blik af. Haar ogen werden steeds donekrder. Ze weigerde te huilen om haar moeder. dat zou ze nooit meer doen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:39:57 GMT 2
William legde een hand op haar schouder. "Nou mevrouw SHirie. Normaal ben ik zo kalm als een vijver. Maar jij flikt het om dat te doorbreken." Hij glimlachte meelevend. "Laat het je een troost zijn, dat er meer moeder zijn die... niet zoveel om het leven van hun kinderen geven. Je bent niet de enigste die problemen heeft met zijn ouders. Maar ik kan me niet voorstellen dat je al niet genoeg liefde van vrienden krijgt om de liefde van je moeder heel erg te moeten missen."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 13, 2007 0:01:07 GMT 2
Shirie glimlachte naar hem en het was alsof ze hem niet net had ontmoet, maar hem toch als minstends een jaar moest kennen.
'Ik groeide op zonder ouders. Mijn moeder was altijd weg en mijn vader was al vertrokken voor ik zelfs maar geboren was. Als mijn moeder om me gaf, dan heeft ze me dat nooit getoond. Ik vind het verschrikelijk dat mijn vriendje hetzelfde doet. Maar nog erger vind ik het, dat jij me lijkt te begrijpen. Wat is er met jou?'
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 13, 2007 0:04:47 GMT 2
William glimlachte geruststellend. "Mijn vader is vertrokken toen ik nog heel klein was. En mijn moeder koos ervoor om haar liefde aan allerlei mannen tegeven, behalve haar twee mannen. Ik weet hoe het ongeveer geweest is, ik heb het zo ongeveer hetzelfde meegemaakt. Maar toen ik hier op school kwam had ik die liefde van mijn moeder niet meer nodig, want ik kreeg genoeg liefde uit de vriendschappen die ik hier gemaakt heb. En dat moet jij ook doen. Je vriendje is echt gestoord als hij je laat gaan en als hij dat wel doet ligt dat zeker weten niet aan jou."
|
|
