|
Post by greenlightning on Dec 13, 2007 23:53:17 GMT 2
Shirie glimlachte vaag. 'Ik ben maar voor een deel tevreden over mezelf. Het ene moment geloof ik dat ik geweldig be, en het volgende moiment herriner ik me dat mijn meoder me al heel mijn leven dood wenst. Kan iemand goed zin, als haar eigen meoder haar niet wil?'
|
|
|
Post by Madjic on Dec 14, 2007 0:04:31 GMT 2
"Als dat niet zo was, dan zaten we in hetzelfde bootje." Hij gleed met zijn duim over haar kin en staarde nogsteeds in haar ogen. "Wat voor spreuk gebruik je om mij zo in je macht te hebben." Fluisterde hij nog zachter dan eerst en keek haar peinzend aan. Hij wist dat dit niet goed was, ze had nog een vriendje. Maar hij kon het gewoon weg niet stoppen.
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 14, 2007 0:07:08 GMT 2
Shirie haalde haar schoduers op. 'de spreuk die ik altijd bij de verkeerde jongens gebruik. Op d jongens met wie ik gelukkig zou zijn. Die zo leif zijn en absoluut mijn lefde verdienen, maar die ik het om de een of adnere mnaier niet kan schenken.' Ze draide haar hoofd licht weg. 'Zoalng ik mijn vriendje heb, kan ik niet aan adnere jongens denken, hoe snel mijn hart ook tekeer gaat.'
|
|
|
Post by Madjic on Dec 14, 2007 0:14:33 GMT 2
WIlliam glimlachte en knikte. "Ik begrijp het. Je bent verstandiger dan ik vrees ik." Hij nam zijn hand weer terug en knikte opnieuw. "Al zal ik niet ontkennen dat ik het jammer vind."
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 14, 2007 0:20:25 GMT 2
Shirie knikte. 'Dat vind ik ook. tegen de tijd dat ik weer vrij ben, heb jj een vriendin, dus zal het lang duren voor er wat gebeurd, als er al ooit iets gebeurd.' Ze zuchtte sip. 'Je bent de meest perfecte jongen die ik ooit heb ontmoet. Ik hoop dat je in elk geval de vriend wordt die ik denk dat je wordt.'
|
|
|
Post by Madjic on Dec 14, 2007 0:33:08 GMT 2
William knikte en legde een hand op elk van haar armen. "Natuurlijk! Ik zal er altijd zijn als ik iets voor je kan doen, wat dan ook." Ookal sprak hij zijn woorden vol overtuiging, hij wist dat hij zich er niet aan kon houden. Hij had nog nooit zo gehad dat een meisje zijn hart zo snel en hard tekeer liet gaan. Hij weigerde haar uit zijn vingers te laten ontsnappen. Hoe erg hij het ook vond, hij moest haar overtuigen dat hij beter voor haar zou zijn dan haar huidige vriendje. Maar hij moest dat niet doen als vriend, maar hij moest laten weten hoe hij zich voelde.
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 14, 2007 17:56:58 GMT 2
Shirie knikte dankbaar en knuffelde hem. 'Je moet de leifste jongen zijn die er is,'fluisterde ze en ze voelde zich veilig. Hij was een vriend zoals ze eigenlijk alleen Joey had. Toch was hij misschien ooit een toekomstig vriendje.. ze wist eht niet.
|
|
|
Post by Madjic on Dec 14, 2007 19:52:30 GMT 2
William sloeg zijn armen om haar heen. "Als je dat maar weet." Zei hij met een zacht gegrinnik. "Hey, maar zge eens-" Hij liet haar weer los, hij moest vanzichzelf afstand nemen voor nu. "-wat ga je nou eigenlijk met je vriendje doen?"
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 14, 2007 20:21:14 GMT 2
Shirie haalde haar schoduers op. 'Ik moet hem een kans geven. Hij zegt dat hij zal veranderen, dus ik ga proberen he tijd te geven, maar ik ben nogal ongeduldig. Het zou kunnen dat ik morgen al zeg dat zijn kans voorbij is.'
|
|
|
Post by Madjic on Dec 15, 2007 0:34:45 GMT 2
WIlliam knikte en kreeg het gevoel dat er nog wel eens hoop kon zijn. "Hij moet je gelukkig kunnen maken Shirie. En volgens mij kan hij dat wel, alleen moet hij en jij dat echt willen." Hij baalde dat hij dit moest zeggen, maar het was zijn plicht als, pas verworven positie, vriend haar te steunen.
|
|