|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2007 17:18:12 GMT 2
Carmen stond op en keek Hunter emt een schuin hoofd aan. "Het laatste wat ik wist was dat ik een of ander gek mens was dat andere mensen afstootte. Een die vooral erg eng was... totdat jij En Miquel zo gingen doen." Ze zuchtte. "Hoe kom je aan zo weinig zelfvertrouwen? Als je meer had en het eerder tegen mij had durven zeggen was alles anders gelopen."
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 5, 2007 17:26:01 GMT 2
'Ag, alsof je dan wel voor mij had gekozen'
zei Hunter en keek toen weer naar haar.
'Dan had je het toch uitgemaakt voor hem.
En hoe je aan zo weinig zelfvertrouwen komt is makkelijk als je bij Voldemort opgroeit'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2007 17:38:00 GMT 2
Carmens blik werd bozer. "Ik was net zo trouw geweest naar jou als ik nu naar Miq ben! Ik had je niet gedumpt voor een andere. Ik ha gehoopt dat je me wel zo goed kende." Ze schudde niet gelovend haar hoofd.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 5, 2007 17:42:46 GMT 2
'Ja, ik dacht dat ik je kende'
Hunter keek naar Natalia.
'Ik wist nog niet eens dat je op zulke types viel, dus ik zie je wel overal voor aan'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2007 19:35:09 GMT 2
Carmen draaide zich verontwaardigt om. "Dan ken je me dus helemaal niet goed. Misschien moet je eens beter luisteren en kijken... Misschien zag je dat mensen anders zijn dan je denkt."
Ze doelde op Miquek, hij maakte haar gelukkig maar dat zag Hunter blijkbaar niet.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 5, 2007 19:43:28 GMT 2
'Nou, ik luister toch altijd wel goed hoor, en kijken ook wel.
O, en wie is dan anders als dat ik dacht, ja jij, maar je deed jezelf ook anders voor.
Je deed jezelf voor als een goede vriend, die me nooit in de steek zou laten, maar toen je met hem had zag ik je bijna nooit meer'
Hij keek even naar zijn handen, waarom wist hij zelf ook niet.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2007 19:53:36 GMT 2
"Ik... Het eiste toen veel tijd, ik weet het." Carmen keek naar de grond. "Maar... als je zo over Miquel praat... Jij deed ook niet wat ik hoopte, verwachte." Ze draaide zich naar Hunter om. "Je was veels te druk met boos zijn omdat ik voor hem koos, dat je niet eens zag dat hij me gelukkig maakte. En ik had gehoopt dat je het me wel had gegunt, geluk."
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 5, 2007 20:03:10 GMT 2
'Dat gun ik je, maar niet van een vijand'
zei Hunter en keek naar haar.
'Van mij mocht het iedereen zijn, maar jij moest weer voor hem kiezen.
Maar je moet het zelf weten, ga nu maar'
zei Hunter en gebaarde naar de deur, zijn voeten wouden niet meewerken.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 5, 2007 20:10:21 GMT 2
Carmen zuchtte. "Het spijt me dat je hem als een vijand ziet." Mompelde ze en liep naar de deur. Ze pakte de deurknop en aarzelde toen. "Tot dus ver het normale afscheid." Zei ze en opende de deur een klein beetje.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 5, 2007 20:13:42 GMT 2
'Ag, jou hoeft het niet te spijten, het zal hem moeten spijten'
mompelde hij kil.
Hij keek naar Carmen, hij wou niet dat ze weg ging, hij wou dat ze bij hem bleef, voor altijd.
Hij wende zijn blik af en keek naar de dagboeken van zijn vader.
Als Carmen weg was zal hij ze gaan lezen.
|
|
