|
Post by Madjic on Jun 30, 2007 22:48:26 GMT 2
"Ik bedoel niet echt vechten... Perkamentus krijgt hem niet eens dood. Ik bedoel... wil je hem zijn zin geven? Wil je me nooit meer zien omdat hij het zegt?" Ze keek Hunter met vochtige ogen in zijn ogen aan.
|
|
|
Post by ruka on Jun 30, 2007 22:50:12 GMT 2
'Weet ik veel, ik wil het niet, maar het moet wel..., als ik je wil zien dan betekend dat, dat ik jou in gevaar breng' hij keek haar aan. Hij wist het zelf ook niet meer goed.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2007 22:53:47 GMT 2
Carmen kneep haar ogen dicht en wende haar ogen af. "Ik haat dit, ik haat je vader. Waarom gebeurd dit nou?" Een traan gleed langzaam over haar wang. "Het is een keuze tussen dood of een rot leven... een rot schooltijd."
|
|
|
Post by ruka on Jun 30, 2007 23:00:00 GMT 2
Hunter keek Carmen boos aan. 'Jij weet niet waarom mijn vader dit doet!, misschien gewoon omdat hij een rot leven had' schreeuwde hij en keek haar aan. 'Nou, en ik wil jou ook niet zien sterven' mompelde hij er snel achteraan.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2007 23:07:20 GMT 2
Carmen stond op. "Het spijt me. Maar ik vind dit niet leuk, ik wil dit niet. Ik wil dat het gewoon verder gaat zoals het was." Nog meer tranen gleden over haar wangen. "Maar waarom? Waarom doet hij dit nou?"
|
|
|
Post by ruka on Jun 30, 2007 23:09:23 GMT 2
Hunter smeet het boek naar Carmen. 'Dan lees je het toch!' hij keek naar een ander dagboek van hem, er stond een V op. Had hij dit al lang in gedachten?
|
|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2007 23:14:02 GMT 2
Carmen opende haar ogen en keek Hunter aan. Toen knielde ze bij hem neer. "Hunter, toe. Doe niet zo. Ik haat het gewoon dat hij ervoor zorgt dat we geen keuze meer hebben. Ik wil wel bij jou in de buurt kunnen zijn."
|
|
|
Post by ruka on Jun 30, 2007 23:16:29 GMT 2
'Jaa, maar jij gaat mijn vader lopen afzeiken.., terwijl hij er misschien helemaal niks aan kon doen. En als hij me niet had opgevoed, dan was ik dood. Dan had je me niet eens gekend' Hunter keek boos naar Carmen. "waarom zegt ze dat over hem?" dacht hij bij zichzelf.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2007 23:21:38 GMT 2
"Ik ken hem niet, ik wist dat niet. Het enigste wat ik weet is dat hij dit gedaan heeft, meer weet ik gewoon niet." Carmen snikte zacht. "Ik wil gewoon bij je kunnen zijn als ik wil, als jij dat wilt. Ik wil dat we gewoon kunnen praten waarneer we willen. En als dat niet kan dan... dan... Ik weet niet wat er dan gaat gebeuren, maar ik weet al dat ik het ga haten."
|
|
|
Post by ruka on Jul 1, 2007 23:43:30 GMT 2
'Je hebt Miquel toch.., dat was immers de rede waarom we elkaar op het begin zo weinig zagen' in een flits zag hij het mes weer, en het gevoel, het gevoel waarom hij het deed. Hij dacht dat het niks was dus negeerde het.
|
|