|
Post by Madjic on Jul 1, 2007 23:53:51 GMT 2
Carmen keek even verward bij het horen van Miquels naam, maar leek het zich toen weer te herrinderen. "Ik wil niet alleen een vriendje. Wat ik harder nodig heb is een vriend aan wie ik alles kan vertellen. Die ik al zo lang ken dat hij me ook begrijpt. Ik ken ROc al wel, maar hij begrijpt me vaak niet. Voor hem ben ik vaak een vervangend zusje."
|
|
|
Post by ruka on Jul 2, 2007 12:46:24 GMT 2
'Ja..., maar je hebt me nog steeds laten vallen voor hem, dus je zal hem wel eerder nodig hebben dan mij' Hij gooide een blok hout in het vuur en keek hoe het vuur knisperde.
|
|
|
Post by Madjic on Jul 2, 2007 17:38:52 GMT 2
Carmen zuchtte verdrietig. "Ik begrijp het al. Je bent het met je vader eens, je wilt me niet meer spreken." Ze staarde naar de grond. "Misschien... is het beter als ik ga." Ze wilde niet gaan. Ze wilde bij Hunter blijven. Haar lichaam schokte even, door de verbazing van het gevoel dat ze had. Het gevoel, wel iets minder, maar hetzelfde als ze altijd had als ze bij Miquel was.
|
|
|
Post by ruka on Jul 2, 2007 22:10:22 GMT 2
'Ik ben het niet met mijn vader eens, maar ik begrijp je niet helemaal, ik ben anders dan Miquel, en je wil nog steeds mijn vriend zijn? Ik zou zeggen dat je meer vrienden wil zoals hij is. Jou spreken wil ik nog wel, maar het voelt nog steeds klote dat je me hebt laten zitten' Hunter keek om naar haar, een twinkeling was in zijn ogen te zien, en een traan rolde over zijn wang.
|
|
|
Post by Madjic on Jul 2, 2007 23:28:25 GMT 2
"Ik weet het allemaal niet meer. Ik hou van Miquel, maar...." Carmen keek Hunter aan. "Ik weet het niet meer. Ik weet niet meer hoe ik me voel." Haar ogen waren gevult met tranen. Van wie hield ze nou? Van Hunter of van Miquel?
|
|
|
Post by ruka on Jul 2, 2007 23:35:19 GMT 2
'Je hebt voor hem gekozen, ik deed vast te weinig om jou te krijgen. Daar had ik ook geen kans voor, want als ik iets met jou wou doen zat Miquel er tussen. En als die mij dan een klap geeft, dan vind jij het allemaal maar al te grappig' Hij ging met zijn hand door het vuur, en hij voelde de warmte, de warmte die hij kreeg als hij bij Carmen was. Hij schudde even zijn hoofd, nee, dit mocht hij niet voelen.
|
|
|
Post by Madjic on Jul 2, 2007 23:43:56 GMT 2
Carmen kon niet onderwoorden brengen hoe ze zich voelde. Ze kon het al helemaal niet tegen Hunter vertellen. "Ik weet niet meer wat ik moet denken, doen en vooral voelen. Ik weet niet meer wat ik wil... ik ben weer terug bij af." De tranen stroomde over haar wangen.
|
|
|
Post by ruka on Jul 2, 2007 23:49:33 GMT 2
'Het is heel simpel, je vind mij niks, je vind Miquel het einde, mij vind je maar een stomme zak. Zoiets? Je bent te laat, je hebt hem nu, en zover ik weet kun je niet veel meer doen, en vooral, omdat ik nu nog maar een klein beetje voor je voel, als wat ik voor je voelde' Hij stond op en liep naar haar toe. Hij wou haar omhelzen, zeggen dat hij nog wel van haar hield. Haar troosten, maar iets in hem hield hem tegen.
|
|
|
Post by Madjic on Jul 2, 2007 23:53:23 GMT 2
Carmen keek op naar Hunter en schudde traag haar hoofd. "Nee, dat is het juist niet. Dat is nou juist het probleem." Haar stem beefte. Wat kon ze doen? Ze wilde wegrennen, maar dat kon ze niet maken. Dan zou Hunter al helemaal het verkeerde denken.
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:02:39 GMT 2
'Wat dan? Je hebt voor hem gekozen Carmen. Ik zou wel te min voor je zijn geweest, maar je zult het ooit wel merken. Je zou het gaan merken, merken dat ik de machtigste ben' even gloeide de ogen van Hunter rood op, maar daarna ging het gelijk weer weg. Hij keek haar aan. 'Je moet het zelf weten' mompelde hij rustig.
|
|