|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 0:07:37 GMT 2
Carmen voelde de neiging om Hunter te kussen. Ze boog een klein beetje naar voren. Maar toen ze dat merkte deed en ze enkele stappen naar achteren. "Nee, dit mag ik niet doen." Mompelde ze zacht tegen zichzelf. "Waar ben ik mee bezig?"
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:16:42 GMT 2
Toen Hunter zag dat Carmen hem wou kussen, wou hij haar terugkussen.
'Wat is er Carmen?'
vroeg hij en keek haar met een lachje aan.
'Het komt allemaal wel goed'
hij leek op de Hunter van eerst, toen de problemen nog niet op hem af kwamen stormen, en toen hij nog niet in de trans was.
Hij liep weer een stukje naar haar toe en streelde haar even over haar wang.
'Er is niks'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 0:23:11 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd en dook onder Hunters arm door. "Nee, dit mag niet." Ze schudde nu hevig haar hoofd, haar haren vlogen alle kanten op. "Ik ben zo niet. Ik ben trouw aan Miq." Ze voelde haar hart koortsachtig bonsen.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:26:25 GMT 2
'Wat mag niet?
Hoe ben je niet?
Ik snap het niet meer'
hij leek nu uit het bereik van Voldemort te zijn, en het leek nu alsof hij weer zichzelf was.
Hij kreeg weer het gevoel, het gevoel van liefde, liefde voor Carmen.
'Sorry'
dat was het enige wat hij wist te zeggen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 0:31:11 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd opnieuw. "Ik had niet moeten beginnen. Ik had mijn mond moeten houden. Het spijt me, ik wilde niet... Ik wil..." Ze keek naar de grond, waar net een traan was neergekomen.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:35:26 GMT 2
'Carmen doe is rustig, er is niks, je hebt een goede keuze gemaakt.
Ik kom er wel overheen'
Hunter meende het niet, hij was er kapot van, maar wat moest hij anders zeggen?
Een pijnscheut ging door de borst van Hunter.
En een rode vlek verscheen in zijn shirt, hij viel op zijn knieën en begon zwaar te ademen.
De kracht van Voldemort was er niet meer, dus ook niet zijn kracht die zijn wond dicht hield.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 0:40:26 GMT 2
"Hunter!" Geschrokken rende Carmen naar hem toe. "Hunter, wat is er? Toe, wat is er nou?" Ze keek hem smekend aan en liet zich bij hem neervallen.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:44:38 GMT 2
'Dood, bloed, wond'
zei Hunter met moeite, hij kon bijna niet praten en pakte zijn toverstok.
Hij mompelde een spreuk, maar het lukte hem niet.
Hij probeerde op te staan maar viel achterover.
De rooie plek in zijn shirt was nu goed te zien.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 0:52:08 GMT 2
Carmen gaf een gilletje van schrik. "Hunter, nee! Alsjeblieft." Met een bevende hand pakte ze haar stok en richtte deze op de vlek. "Balsemio." Zei ze met een bevende stem.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 0:54:50 GMT 2
De wond was een klein beetje dicht gegaan, maar ver genoeg dat er geen bloed meer uit kwam.
Hunter ging zitten en ademde zwaar.
Zijn hart ging tekeer, en zijn ogen zochten om zich heen.
Wanhoop was in zijn ogen te zien, wanhoop en angst.
'Hel...'
verder kwam hij niet, hij viel achterover neer, hij leefde nog, maar hij was nu alleen bewusteloos.
|
|
