|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2007 23:14:18 GMT 2
Carmen aarzelde. "Maar..." Ze zuchtte wanhopig. "IK wil je als vriend niet kwijt. Ook al zal Miquel er niets van snappen en je vader het niet goedvinden." Ze keek Hunter wanhopig aan.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 4, 2007 23:16:44 GMT 2
'Niemand begrijpt het, en niemand zal het goed vinden.
En ik houd nog steeds van jou, dus dan is het al helemaal geen goed idee'
Dat laatste floepte hij er prongelijk uit.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2007 23:19:43 GMT 2
Carmen versteef en keek knikkerde verbluft met haar ogen. "W-Wat? Nee, dat kan niet." Ze schudde haar hoofd. "Jij hebt... dat meisje en ik en Miquel..." Haar gevoelens voor Miquel waren de afgelopen dag alleen maar sterker geworden.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 4, 2007 23:22:23 GMT 2
'Nee, dat kan zeker niet'
zei Hunter en pakte een boek en ging in een hoek zitten lezen, hij wist niet waarin en waarom, maar hij had maar het grootste boek gepakt.
'Laat maar, vergeet het maar'
zei hij en tranen stroomde over zijn wangen.
Alleen kon Carmen die niet zien, omdat hij zijn boek ervoor had.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2007 23:25:32 GMT 2
"Dus vriendschap is ook uitgesloten?" Carmne kon het bijna niet geloven.
Ze zou Hunter echt als vriend kwijtraken! Dit mocht niet, dit was oneerlijk!
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 4, 2007 23:28:54 GMT 2
Hunter probeerde zo normaal mogelijk te praten.
'Misschien is dat wel het beste.
Ik zorg alleen maar voor problemen'
hij beet op zijn onderlip.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2007 23:35:25 GMT 2
Carmen schudde driftig haar hoofd. "Niet waar. Nu zorg je niet voor problemen! Ik moet gewoon wat je zegt negeren... als je niet je zelf bent bedoel ik. En dan lukt het wel." Ze keek naar Hunter. "En we kunnen hier afspreken, dan weet je vader van niets..." Ze zweeg even. "En Miquel ook niet." Voegde ze er fluisterend aan toe.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 4, 2007 23:39:16 GMT 2
'Nee, ik hoor niks tegen je te zeggen waar jij je slecht door gaat voelen, ik kan niet met je omgaan wanneer hij in mij kan zitten'
De stem van Hunter kraakte, hij had het moeilijk om dit te zeggen, en hij probeerde niet meer te huilen.
'Ik wil jou geen pijn doen Carmen'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 4, 2007 23:41:22 GMT 2
Carmen zuchtte. "Te laat. Dit doet al net zoveel pijn als iemand met woorden zou kunnen bereiken. Maar als het is wat je wilt, kan ik je niet overhalen."
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 4, 2007 23:44:17 GMT 2
Hunter liet het boek uit zijn handen vallen en begroef zijn gezicht in zijn handen.
'Het moet zo, het kan niet anders, ik doe jou pijn, jij geeft niks om mij, zo heeft het geen zin Carmen.
Ik kan niet leven als ik jou pijn doe'
tranen stroomde over zijn wangen
|
|
