|
|
Post by ruka on Jun 24, 2007 22:01:44 GMT 2
'Roc, gaat het een beetje?'
vroeg Hunter en keek naar hem, en liep naar hem toe.
'Heb jij al een idee wat er is?'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 24, 2007 22:06:13 GMT 2
Roc schudde zijn hoofd. "Ze kan geen siiseltong... dat kan ze helemaal niet. Hoe kan het dat ze het wel kon? Dat kun je toch niet zomaar leren?" Hij keek Hunter aan. "En volgens mij had ze het tegen jou."
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 24, 2007 22:25:39 GMT 2
'Ja, maar ik kan zelf niet echt goed sisseltaal'
zei Hunter snel, hij kon niet vertellen wat er was, dat lukte hem gewoon niet.
'Het enige wat ik heb meegekregen was dat hij het had over dat hij zijn zoon terug wilde'
kraamde hij maar uit.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 24, 2007 22:28:01 GMT 2
"Wat zei je dan tegen haar? Je sprak terug in de zelfde taal. Ik wist niet eens dat je dat kon." Roc keek Hunter ernsig aan.
Carmen staarde Hunter aan. Wat moest ze nou doen? Ze kon niet zomaar naar hem toe, dat zou alles erger maken.
|
|
|
|
Post by ruka on Jun 24, 2007 22:39:35 GMT 2
'Ook maar half, ik zei zoiets van dat ik de helft niet kon verstaan'
Hunter wist niet echt meer wat te doen.., maar hij kon het moeilijk vertellen.
Zijn blik schoof naar Carmen maar ging toen snel weer weg, hij moest niks met haar doen, en niet met haar praten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 24, 2007 22:49:26 GMT 2
Carmen trok zich op het bed. Ze had bijna geen kracht in haar benen en plofte op het bed. Ze staarde naar het plafond, tot ze zich beseft dat ze Miquel had geslagen. Nouja, hij had hem geslagen.
Ze keek naar Miquel en ging moeizaam rechtop zitten. "Miq... gaat het?" Vroeg ze voorzichtig en zacht.
Roc zuchtte. "Ik hoop dat dat het is." Mompelde hij en wierp een blik op Carmen. "Dit zint me totaal niet. Wat wilde hij... of het van haar? Waarom zat het in haar lichaam? En wat ik belangrijker vind, laat het haar nu met rust?"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 25, 2007 15:29:17 GMT 2
Miquel trilde een beetje. Hij bekeek Carmen onderzoekend. Ze lijkt weer zichzelf... Hij knikte licht en liet zich weer op een knie bij haar bed zakken. 'Met mij wel. Ik heb wel meer klappen gehad van vrowuen in mijn leven. Maar hoe gaat eht emt jou? Je... leek niet jezelf te zijn. Sorry... dta ik je uit bed gooide...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 25, 2007 19:10:00 GMT 2
Carmen glimlachte. "Met mij gaat het wel weer, alleen een beetje zwak... en ik denk dat er iemand gebruik maakte van mijn lichaam. Ik weet het eigenlijk wel zeker." Ze schudde haar hoofd. "EN ik moet je eigenlijk bedanken dat je me van het bed afduwde. Daardoor ging hij weg denk ik. Want toen voelde ik weer dingen."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 25, 2007 19:32:41 GMT 2
Miquel haalde opgelucht adem. 'Ik ben blij dat te horen. Je leek bezeten. Ik werd er bijna bang van...' Hij zweeg even en gaf haar toen een kusje op haar hand. 'Maar ik ben blij dat je weer terug bent. Ik maakte me erge zorgen om je.' Hij keek haar onderzoekend in de ogen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 25, 2007 20:29:48 GMT 2
Carmen glimlachte vaag. "Het is nu weer goed..." Ze wierp even een blik op Hunter maar keek toen weer naar Miquel. "Ik wil dit zo snel mogelijk vergeten. Het is niet leuk om geen controle over je lichaam te hebben."
|
|
