|
|
Post by melien on Jun 11, 2007 9:27:45 GMT 2
Mara liep de trap op richting Uilenvleugel. Ze kwam vanuit de leerlingenkamer waar ze haar broer had begroet. Op dat moment had ze niks te doen dus had ze maar verzonnen dat ze een briefje naar huis zou sturen. Ze had wel is waar nog helemaal geen briefje geschreven maar ze had schrijfgerei bij zich. Ze zou in de uilenvleugel wel even een briefje schrijven. De deur naar de uilenvleugel kwam in zicht. Ze bleef er even voor staan maar duwde dan de deur open. Ze glimlachte. De uilen lagen (naja eigenlijk zaten  ) rustig te slapen. Ze liep zachtjes naar binnen en deed zachtjes de deur dicht. Ze ging naar een raam toe en ging op de vensterbank zitten. Daar bego´n ze te schrijven. |
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 12, 2007 22:30:46 GMT 2
Lili dwaalde wat door de gangen van de school. In haar hand hield ze een perkament en een ganzeveer. Het perkament was half volgekladderd maar abrupt opgehouden. Ze beklom de trap naar de Uilenvleugel, daar zou ze het perkament afschrijven en aan Mi geven. Na de deur geopend te hebben keek ze even naar de tientallen uilen en zag Mara zitten. Ze kende haar niet en schonk er weinig aandacht aan. Ze liet zich in een hoekje op de grond zakken en las de brief over. 'Tiwe, vreemd, sfeer en missen' waren de kernwoorden op het papier. Lili zuchtte en krabbelde met de ganzenveer nog wat woorden op het perkament.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 13, 2007 16:10:48 GMT 2
Mara keek op van het stukje perkament toen ineens iemand binnen kwam. Ze kende het meisje wat ze zag niet. Het boeide haar ook niet. Op dat moment had ze alles behalve zin in vervloekingen. Ze glimlachte even naar het meisje maar daarna boog ze zich weer over het stukje perkament wat op haar benen zat. Dat duurde echter niet lang want ze voelde twee bekende klauwtjes op haar hoofd en twee grotere op haar been. Ze keek voorzichtig op. Op haar been zat Spotje. Haar uil. Ze begon te lachen. Dan zat Veertje waarschijnlijk op haar hoofd. Het dwerguiltje van haar zusje. Ze legde de ganzenveer neer en ging met haar hand naar haar hoofd. Ze stak haar vinger uit en Veertje hupte meteen op haar vinger. Ze aaide haar even voorzichtig. Op Mara's gezicht was een glimlach verschenen. Ze was gelukkig. Want dat haar zus haar uil hier was betekende dat haar zus ook weer op Zweinstein was. Het meisje was ze alweer vergeten.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 13, 2007 16:57:26 GMT 2
Lili wierp tussen het schrijven door wel eens een blik op het meisje wat aan de andere kant van de vleugel zat maar negeerde het meer. Ze leek gelukkig met de 2 uilen maar het maakte haar niet uit. Ze eindigde de brief met een tekening van haar naam. Haar zus en zij tekende hun naam onderaan een brief altijd met speciale letters. Dit was alleen als ze naar elkaar een brief sturen en het was gewoon een tik geworden. Lili las de brief over en stond op, zoekend naar Mi of een andere uil.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 13, 2007 17:03:26 GMT 2
Mara keek op. "Hoi. Ik ben trouwens Mara." zei ze met een glimlach. Die stilte was ze nu een beetje zat. Ze keek op haar stuk perkament en zag dat ze niet verder was gekomen dan, met ons gaat het goed. Ze moest lachen. Ze aaide Spotje over haar veren. Veertje zat inmiddels naast Spotje.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 13, 2007 17:55:34 GMT 2
Lili had eerst niet door dat het meisje het tegen haar had maar uiteindelijk wel. Ze glimlachde en knikte met de woorden 'Lili, aangenaam.'. Ze had Mara nog nooit gezien op school en had dan ook geen idee dat ze bij Zwadderich zat. Ze floot even en een uil kwam afgedaalt naar haar toe. 'Mi' fluisterde ze terwijl ze de uil over zijn kopje aaide.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 13, 2007 18:14:26 GMT 2
Mara glimlachte naar Lili. Ze kon zich niet herinneren dat ze haar ooit had gezien. Ze keek naar de uil die naar Lili toekwam. "Wat een mooie uil." zei ze. Het was eruit voordat ze het merkte. Ze moest lachen. Ze moest toch een beetje opletten dat ze haar gedachten niet altijd uit sprak.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 13, 2007 18:25:59 GMT 2
Lili keek Mara even vreemd aan maar grijnsde daarna even. 'Ooit gekregen als eerstejaars van me ouders, Mi. Vraag niet waarom ze zo heet.' zei Lili licht grijnzend. Mi vloog even een paar rondjes door de vleugel en keek daarbij verdacht naar de 2 uilen die bij Mara waren.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 14, 2007 14:49:06 GMT 2
Mara bleef naar de uil kijken. Ze wist niet waarom maar ze had altijd al een zwak voor uilen. Toen ze Mi achterdochtig zag kijken naar de twee uilen bij haar moest ze lachen. "Ze doen je niets hoor. Ze zijn hartstikke lief. Toch Spotje?" Toen ze de vraag stelde keek ze naar Spotje en die bracht een geluid voort. Mara vatte het maar op als bevestiging.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jun 14, 2007 14:56:23 GMT 2
Lili glimlachde even. 'Mi is altijd bang dat ze minder aandacht zou krijgen dan anderen.' zei ze vervolgens lachend. Mi landde weer op haar schouders en keek met een schuin hoofd naar Mara. Lili bewoog haar schouder zodat Mi wel opmoest vliegen. 'Ga dan, watje' zei ze tegen de vogel terwijl het laatste woord zacht lachend klonk.
|
|
) rustig te slapen. Ze liep zachtjes naar binnen en deed zachtjes de deur dicht. Ze ging naar een raam toe en ging op de vensterbank zitten. Daar bego´n ze te schrijven.
