|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:36:21 GMT 2
Aan het eind van de gang, net om de hoek, plofte Chantal neer tegen een muur. Waarom gaat alles zo? Waarom moet alles op deze manier? dacht ze, terwijl ze haar knieeën optrok. Waarom... Ze verborg haar gezicht in haar knieeën.
Zacht snikte ze, terwijl ze hoopte dat de tijd terug werd gedraait. Terug naar vanochtend, naar het tijdstip waar alles de soep inliep. Terug, helemaal terug. Geen herrinneringen aan dit, gewoon alles weg. Bij deze gedachte schudde ze haar hoofd; aan het onmogelijke moest je niet denken.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 18:39:17 GMT 2
Hij zuchtte en schopte boos tegen de tafel terwijl hij weer aan zijn ketting voelde. Alles was verpest, had hij nou maar niet zo gedaan, was hij maar gewoon koel gebleven. ''Rot op'' Zei hij boos tegen iemand die wat vroeg over wat er met hem was. Zo had hijz ich nog nooit gedragen. Hij had spijt en hoopte dat God het hem zou vergeven.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:48:05 GMT 2
Zachtjes snikte Chantal, terwijl ze de tranen op haar gewaad voelde vallen. Ze slikte en keek naar de muur tegenover haar, terwijl ze de neiging om hem te schoppen weerstond. Ze kon zichzelf wel sláan om alle domme dingen die ze die dag had gedaan, alles wat ze had gezegt zonder na te denken.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 19:06:11 GMT 2
Hij moest het goedmaken, wel nu. Hij hat nu even 'schijt' aan de leraar en hij stond op. Hij liep zonder zijn tas weer de gang op en toen hij de hoek omging, zag hij haar zitten. Zijn maag draaide om. ''Chantal'' Zei hij zacht en keek naar haar. Hij wist niet hoe hij moest doen tegen haar. ''Het spijt me zo'' Zei hij terwijl hij zich weer ongemakkelijk voelde.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 19:11:55 GMT 2
Chantal schudde haar hoofd. "Je begrijpt het gewoon niet" mompelde Chantal, al sloeg het op weinig. "Dit- is allemaal gekomen door dingen die je niet begrijpt". Ze sloeg haar armen om haar benen en zuchtte, wat een geluid gaf dat standhield tussen een zucht en een snik.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 19:13:48 GMT 2
Hij knikte. ''Inderdaad begrijp ik het niet, en dat wil ik ook niet'' Zei hij terwijl hij naast haar ging zitten en haar hand vastpakte. ''Hou alles maar lekker bij je, dat is beter. En ga alsjebleift rusten. Dat is goed voor je'' Zei hij zacht en sloeg een arm om haar heen.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 19:25:08 GMT 2
Chantal wist haar tranen niet meer binnen te houden; in één week tijd was ze van een nooit-huilend persoon in een huilebalk veranderd. Ze schudde haar hoofd en leunde zwakjes tegen Manuel, terwijl ze haar ogen sloot. "Ik weet het niet meer..." snikte ze. Ze schudde haar hoofd, terwijl ze een pluk uit haar gezicht veegde.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 19:26:38 GMT 2
Eigenlijk had hij vette medelijden met haar. ''Ik ook niet'' Zei hij en keek even naar voren. Hij zuchtte even, was vrouw zjin zo moelijk? ''Volgens mij is vrouw zijn erg moeilijk'' Zei hij terwijl hij zjin hoofd op de haarre legde en haar zacht streelde.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 19:29:24 GMT 2
"Dat valt wel mee, maar tweeling zijn is erg" mompelde Chantal, terwijl ze haar knieeën wat hoger optrok. "En al helemaal met Chris als tweelingbroer, erger kan echt niet". Ze zuchtte en schudde zachtjes haar hoofd.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 19:32:20 GMT 2
Hij deed zijn hoofd omhoog. ''Ik ken hem niet zo goed, maar hij lijkt me wel vervelend, voor de eerste keer dat ik hem zag'' Zei hij zuchtend. Waarom liet die Chris haar niet gewoon met rust ofso? Hij zuchtte opnieuw. ''Misschien, als je je weer beter voelt, kunnen we iets ergens afspreken, even weg van alles.'' Zei hij en keek haar vragend aan.
|
|
