|
|
Post by Madjic on Jun 12, 2007 23:00:19 GMT 2
"Als U dat nou eens tegen haar zegt, en niet tegen mij. Het is belangrijker dat zij het weet dan ik." Er verscheen een glimlach op Rocs gezicht.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 12, 2007 23:02:17 GMT 2
Shirie slikte. 'Misschien zou ze geen idee hebben wat ze meot antwoorden,'zei ze zacht. Terry hield haar ahnd vast. Ze stond echt wankel op haar benen. Ze voelde verdriet, woede, maar ergens.... Ze kende de kwelling van de volle maan even goed als hij.
Lupin keek geschrokken op. Even staarde ze elkaar, beiden zonder eits te zeggen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 12, 2007 23:04:08 GMT 2
Roc keek om naar Shirie en Terry en glimlachte. Hij deed enkele stappen terug.
Hij twijfelde even of hij beter weg kon gaan... Uiteindelijk besloot hij nog eventjes te wachten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 13, 2007 20:14:46 GMT 2
Shirie trilde hevig. Ze liet haar hoofd zakken en keek naar de grond. Lupin rilde. Hij stond op. 'Je ziet eruit alsof je flauwvalt...' Hij wilde naar haar toe lopen, maar Shirie stak haar hond op. 'Het gaat wel. Ik red mezelf wel. Ik heb mezelf altijd gered...'
Ze slikte en voelde hoe haar vader geschokt een stap achteruit deed. Ze schudde haar hoofd. 'Zo bedoel ik het niet,'zei ze zacht. 'Ik beschuldig mijn moeder erger dan jou.. u... U had een reden... een die ik begrijp..'
Ze keek op met tranen in haar ogen. Waarom was hij zo lief?
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 13, 2007 20:24:34 GMT 2
Roc keek van Shirie naar Lupin. Hij snapte er niet alles van, maar wel een gedeelte.
Hij hield zijn adem in, hij durfte geen geluid te maken of maar een beetje te bewegen. Hij moest eigenlijk gaan... maar hij durfte niet op te staan en weg te lopen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 13, 2007 21:07:17 GMT 2
Lupin leek zo mogelijk nog geschokter. 'Hoe bedoel je, je moeder? Wat heeft Acry dan gedaan?'
Shirie schudde haar hoofd. 'Eoigenlijk vrij weinig. Ik denk dat dat het probleem is. Ik heb haar maar weinig minder gezien dan u...'
Lupi liet iets dichter naar haar toe. terry knikte bemoedigend en ging toen bij Roc staan. 'Noem me geen u, alsjebleift. Ze... was te druk met Zwerkbal?' Shirie knikte. Ze slikte even en zei toen luid, alsof Terry en Rc er niet bij waren: 'Zijn jouw veranderingen ent pijnlijk? Ik hoorde dat weerwolven hun verstand verliezen als ze transformeren. maar ik weet altijd precies wat ik doe... waarom?'
Ze keek hem recht in de ogen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 13, 2007 21:13:45 GMT 2
Roc kneep zijn ogen halfdicht. Hij had er moeite mee niet te vragen waar ze het in hemelsnaam overhad. Weerwolven, veranderingen... ze zou toch geen....? Nee, dat was niet mogelijk.
Maar toch, wat was het anders?
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 13, 2007 21:18:12 GMT 2
Lupin keek haar aan. Hij schudde zijn hoofd en omhelsde haar toen krachtig. Shirie hing slap in zijn armen en beantwoordde toen zijn omhelsing. 'Zeg em dat ik je niet heb besmet! Het laatste wat ik wilde... wat ik ooit hb gewilt...' Hij huilde.. drong het met een schok tot Shirie door. 'Het is neti zo erg... ik bedoel, ik ben.. neit anders gewend. Ik ben geboren als half wolf, half mens, al ziet niemand dat. Ik verander al sinds mijn vijfde elke volle maan, maar... het is wel in orde. Ik... everwijt je dat neit.' Lupin schokte. Hij jammerde dat het zijn schuld was.
Terry keek angstig naar Roc. Niet alleen was ze geschrokken van eht nieuws, je ze was ook doodsbang dat hij ht iemand zou vertellen of hen opeens als minderwaardig zou zien.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 13, 2007 21:24:09 GMT 2
Roc staarde stomverbaast naar het tweetal, zijn mond een beetje open. Dus toch...
Hij dwong zichzelf ergens anders naar te kijken en zag toen Terry. Hij legte een hand op haar schouder en knikte geruststellent. Hij was geen verrader.
Hij durfte nog altijd niets te zeggen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 13, 2007 21:36:15 GMT 2
'Het is al goed... echt... Zo erg is eht niet. De anderen om mij heen hebben er meer problemen mee. Als de volle maan te dichtbij komt... nou jah...' Ze bloosde. Ze was neit trots op haar gedrag bij de zandpaden. Lupin leit haar los en kek haar aan. 'Dat snap ik. Je voelt hem al eerder opkomen dan de maan. Geen zorgen, dat is heel normaal.'
Shirie knikte. Even voelde het vertrouwd. Toen keek ze weg. 'Ik.. ga maar. Ik zie je wel.. bij de volgende les. Kom je, Ter?'
Terry knikte. Ze bewoog zich ruchting de deur, stak haar hand op naar de professor en verdween. Lupin keek hen na.
|
|
