|
|
Post by melien on Jun 10, 2007 16:16:40 GMT 2
"Weet je, lieve Thomas, ik geloof er echt geen snars van. Er is wel degelijk iets, iets wat niks met misselijkheid te maken heeft. Dat zie ik toch.". Ze gooide met haar hand, die niet op Thomas' schouders rustte, haar bruine krullen over haar schouder naar achteren. Er speelde een halve glimlach om haar lippen, haar ogen keken echter zo eigenwijs als wat.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 10, 2007 16:20:13 GMT 2
"neehee.." zei Thomas en probeerde op een of andere manier de jongensslaapzaal te bereiken. Vrijwel onmogelijk, want de gehele leerlingenkamer was volgepakt en onrustig door de spreuken van Rachanna.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 10, 2007 16:27:08 GMT 2
Mara haalde haar arm van zijn schouders en haalde haar schouders op. "Dan niet. Wat jij wilt. Ik ben niet degene die ermee loopt.". Ze draaide zich van hem af en liep weer naar de bank toe. Daar ging ze weer zitten. Wat haar betrof moest hij het zelf maar uitzoeken als hij er niet over wilde praten.
|
|
|
|
Post by Merel on Jun 10, 2007 16:31:52 GMT 2
Rachanna keek Thomas raar aan. Ze schudde hem even door elkaar. "Je kunt het gerust tegen me zeggen hoor." zei ze. Daarna haalde ze haar schouders op. "Nouwja, je moet het ook maar zelf weten." Zei ze en liep richten Draconic.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 10, 2007 17:07:50 GMT 2
"Ik weet het zelf ook" zei Thomas een beetje boos. Heel leuk hoor, dat iedereen hem wou helpen, maar daar had hij nog niet behoefte aan. Hij moest eerst zelf even doorhebben waar hij nu eigenlijk mee bezig was.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 10, 2007 17:17:51 GMT 2
Mara draaide zich naar hem om en glimlachte toch even naar hem. Ze was toch een beetje bot geweest en dat wilde ze helemaal niet. Ondertussen vroeg ze zich af waar haar broer naartoe verdwenen was. Het kon haar echter neit echt schelen.
|
|
|
|
Post by Merel on Jun 10, 2007 17:20:15 GMT 2
Rachanna schudde haar hoofd en mompelde iets wat veel leek op, "jongens.. ?!" En ze plofte op de bank naast Draconic neer. Toen keek ze naar Mara. "Volgens mij is die Robert weg." Zei ze, tenminste ze dacht dat ze hem zocht. Zo niet, dan jammer.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 10, 2007 17:24:56 GMT 2
Thomas zuchtte en plofte op de bank neer, griste zijn huiswerk van de tafel en begon op volle snelheid dingen op te schrijven. "Het.. moet.. af" mompelde hij geconcentreerd in zichzelf.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 10, 2007 17:28:01 GMT 2
Mara keek naar Rachanna. Ze glimlachte. "Dat had ik ookal gezien. toch bedankt dat je het zegt.". Daarna keek ze naar Thomas. Niet normaal meer hoe snel hij huiswerk aan het maken was. Ze keek even mee. Maar dat verveelde haar al snel. Ze begon zachtjes te zingen.
|
|
|
|
Post by admin. on Jun 10, 2007 17:31:49 GMT 2
"Een enige begravenis sfeer hebben jullie gecreeërd, maar ik vond het laats toch gezelliger. Kom op mensen, waar is het plezier heen?" brulde Jesse vrolijk. Hij sprong even op en neer en plofte uiteindelijk neer in een fauteuil.
|
|
