|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:06:37 GMT 2
Carmen keek Hunter met een wit gezicht na. Tranen verschenen in haar ogen. "Het zou je toch niets uitmaken?" Fluisterde ze tegen zichzelf.
Ze begon te trillen. Dit was een slecht plan, een heel slecht plan. Ze had gewoon haar mond moeten houden en gewwon gaan zwemmen, dan was er helemaal niets aan de hand. Hou kon ze ook zo stom zijn?!?
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:09:52 GMT 2
Miquel zag de tranen. Hij sprong op. hij wilde naar har toe rennen en haar troosten. Maar wat als ze dat neit wilde? Wat als ze... Hij schudde zijn hoofd dan sloeg ze hem mar weg! Ze zou haar nu neit alleen laten! Hij sprong over de bank heen, liep naar haar toe en sleog zijn armen zacht om haar heen, zodat ze zich niet gevangen zou voelen.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:13:49 GMT 2
Een traan gleed over Carmens wang. Toen ze Miquels armen voelde keek ze hem aan. "Ik had het niet zo bedoelt... ik dacht dat hij het zou begrijpen." Fluisterde ze en drukte zich een beetje tegen Miquel aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:16:59 GMT 2
Nu nam hij carmen stevig in zijn armen en gaf haar zachtjes een kusje op haar haren. 'Soms voelen mensen dingen sterker dan je verwacht. Hij toonde zijn gevloenes neit, al zei hij ze wel. Je zag ze neit, en daarom hoorde je ook alleen zijn woorden toen hij zei dat eht hem niet meer kon schelen. maar eigenlijk...' Miquel had het wel gezienn. Dat kon neti anders. Hunter en hij... waren lang neit zo verschillend. 'Waarom denk je... dat ik nooit verliefd durfde te worden?'vroeg hij zacht.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:20:44 GMT 2
"Het was gewoon stom van me! Ik had gewoon mijn mond moeten houden." Snikte ze.
"Dan was het allemaal anders gelopen, dan waren we nu aan het zwemmen.
Of ik had gewoon nooit naar de leerlingenkamer moeten komen. Of het aanbod om te zwemmen af moeten slaan. Of..." Ze schudde verslagen haar hoofd.
"Ik heb het verpest."
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:26:41 GMT 2
Miquel liet haar zachtjes los, maar liet zijn handen op haar schouders rusten. Hij keek haar diep in de ogen. 'Dat is neti waar. Je ahd een van ons, of zelfs beiden gekwetst, hoe dan ook. Dat is eht elven van een mooi meisje nou eenmaal. Je zal nog wel meer jongens van je af moeten slaan. Maar zodra dat zo is, en je ehtb een vriendje, dan kan hij het voor je doen. Hunter komt er wel voerheen, uiteindelijk..' Hij moest er zelf neit aan denken. Hij was zelf veel te bang dat zijn hart werd gebroken. Toch... Hij zou haar nooit laten valen, zoals Hunter had gedaan. Wode borrelde in zijn binnenste, maar hij toonde het niet.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:30:05 GMT 2
Met een zucht sloot Carmen haar ogen."Misschien." Mompelde ze.
Toen ze haar ogen weer opende keek ze Miquel aan. "Wat nu?" Vroeg ze voorzichtig.
Ze had het gevoel dat haar hersenen in drab waren veranderd, geen zinnig idee kwam er meer uit.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:34:55 GMT 2
Miquel lachte onzeker. 'Ik weet eht niet. Dat hangt van jou af denk ik. Ik bedoel, je weet wat ik van je denk... en hebt misschien een idee van wat ik voor jou voel. het is nu aan jou. Wat zijn jouw gevoelns voor mij.. en tot hoeverre zit Hunter i de weg?'
Hij durfde haar eigenlijk niet aan te kijken, mar wegkijken kon hij ook neit.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:40:36 GMT 2
Carmen aarzelde. "Ik weet het niet. Ik weet niet wat ik nog van Hunter moet verwachten. Maar ik weet wel.." Ze slikte. "Dat ik, zeg maar, meer voor jou voel." Ze veegte haar wangen droog en keek Miquel vragent aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:42:30 GMT 2
Miquels mond viel open. 'ben je gek? Wie valt er nou op mij?' Vanbinnen maakte zijn hart salto's. Van die slato's die hij zelf ook graag maakte als hij van een ebrg aprong. Tien achter elkaar voor hij eraan dacht weer op te trekken. Hij voelde een glimlach op ijn gezicht groeien. Als ze zijn vriendin was.. dan zou hij nooit meer naar nadere meisjes kijken!
|
|
