|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:45:06 GMT 2
Carmen glimlachte zwak. "Ik, blijkbaar. Maar wil je dat... het.... wel?"
Ze keek hem een beetje onzeker aan en voelde een angst groeien.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:46:58 GMT 2
Miquel keek haar aan en grinnikte toen. 'Carmen mijn roosje, wat denk je zelf? Denk je echt dat ik mijn gevoelns opzij zou zetten voor een meisje dat neti heel belanrijk voor me is, zodat ik kan acceteren dat zij gelukkig is? Heb ik je neit duidelijk genoeg gemaakt hoeveel ik voor je voel?' hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Ik zou graag willen, dat je mijn vriendin werd.'
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:50:19 GMT 2
Carmen glimlachte en sloeg op haar beurt haar amren om hem heen. "Dank je." Zei ze en in haar stem weerklonk haar vreigde. Al voelde ze zich nogsteeds vreselijk over Hunter, maar daar zou ze later wel wat aandoen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:52:08 GMT 2
'Dus... wat is jouw antwoord?' Ergens wist hij eht wel. Jammer, zoveel mooie meisjes die hij nu nooit meer mee uit zou vragen... Het was heel vreemd, mar zo jamemr vond hij dat eigenlijk niet. Een meisje was wel genoeg, wel als ze goed genoeg was. En Carmen was beter.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2007 23:54:23 GMT 2
Carmen liet Miquel los en keek hem aan. Ze glimlachte en kuste hem op zijn lippen.
"Antwoord genoeg?" Vroeg ze toen ze haar hoofd terug getrokken had.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 31, 2007 23:57:03 GMT 2
Miquel keek haar eerst verbijsterd en toen lachend aan. 'ee, eigenlijk neit. Zo zoen ik miesjes die niks voor me betekenen! Kijk, - Hij plaatste zijn mond zacht tegen haar lippen en kuste haar teder- dit is hoe je een antwoord geeft op een vrag als die van mij en die betekend:'Oh ja Miquel, ik wil nisk liver! Neem me toch voor altijd en altijd!'' Dat laatste zei hij emt ne hoog piepstemmetje en wist ook zijn lachen erbij neit in te houden.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 1, 2007 0:00:36 GMT 2
Carmen lachte. "Ja zoiets." Ze voelde zich voor het eerst daadwerkelijk gelukkig en veilig.
"Dank je, Miquel, voor alles." Ze drukte zich weer tegen hem aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 1, 2007 0:02:09 GMT 2
Miquel beantwoorde haar knuffel en trok zich stevig tegen zich aan. 'het is al goed. Ik zal er altijd zijn. Als vriend.. en zelfs als iets meer dan dat.' Hij had een vrindin... Het drong tot hem door en hij zag opeens Tyra's gezicht voor zich. Hij zuchtte diep. Wat zou ze hem vreselijk uitlachen... Maar hij was blij. Meer dan blij... hij was.. gelukkig?
|
|
|
|
Post by Madjic on Jun 1, 2007 0:06:07 GMT 2
Carmen kon een grijns niet onderdrukken. "Ik doe niets liever dan dat geloven. Maar niets is zo onvoorspelbaar als de toekomst." De grijns verdween weer en maakte plaatsvoor een glimlach.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 1, 2007 0:08:27 GMT 2
Miquel knikte. 'Dat is waar, maar dit weet je wel zeker, je hebt me nu -hij liet har los en keek ahar aan- en ik wil niemand adners meer dan jou! Vanaf nu, beter ik mijn elven. Nog amar een meisje! nee.. twee, ik meot wel eerlijk blijven.'
Hij keek haar even grijnzend aan gaf haar toen een kus op haar mond. 'Je meot ahar trouwens echt ontmeoten. Het tweede meisje in mijn leven. Kom op, we gaan Tyra zoeken!'
|
|
