|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 22:19:02 GMT 2
De jongen keek haar verbaasd aan. Hij ging met zijn hand door zijn verwarde, rode krullen. De verf was nog aan het uitlopen. Zou hij het weer zwart maken? Of zou hij het zo laten...
'Waarom zouden ze je neti mogen? Volgens mij ben je heel lief. Dat is toch mooi in een meisje?' Hij dacht even na. 'Sommige jongens zijn abng voor stille meisjes, omdat ze neit weten wat ze kunnen verwachten en sommige meisjes worden jaloers als ze een mooi meisje zien.. dat zou het kunnen zijn.... Ik zie geen andere reden. Waarom zou iemand je neit mogen?'
Hij was oprecht verbaasd.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 20, 2007 22:22:41 GMT 2
Carmen keek verdrietig naar het vuur. "Omdat ze denken dat ik hetzelfde ben als de rest van mijn familie. Omdat ik zeggen dat ik hier niet thuis hoor. En zo kan ik nog wel wagt redenen bedenken." Zei ze verdrietig.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 22:26:38 GMT 2
Miquel liep op haar af en legde zacht zijn hand op haar schouder. 'Ik geloof dat je je oduers neit kan kiezen. Iemand meot verandering brengen toch? Als jij hetzelfde was als je ouders, dan zouden jullie nog vijf generaties van Zwadrich zijn. Maar nu ben jij er en misschien komen er nu wel vijf of meer generaties van Griffoendor. Toch? Jij bent een neiuw begin.'
Hij draaide haar zachtjes om.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 20, 2007 22:35:52 GMT 2
Carmen keek Miquel aan. "Alleen heb ik niet overal zelf de keus over. Daarom hebben mijn ouders me een tijdje weg gehaalt, ze wilde me eerst niet eens terug sturen. Gelukkig stuurde Perkamentus een brief en daarom ben ik hier weer."
Ze zuchtte. "Ik heb bijna niets zelf meer in de hand."
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 22:38:21 GMT 2
Miquel grinnikte. Hij legde ook zijn andere hand op haar schoduer en kneep er zacht in. 'Je bestaat toch? Hoe meer heb je in de hand? Soms meot je gewoon opkomen voor jezelf. Je kan anderen jouw leven neit laten leven. Het is van jou! Geloof me. Hoe eng en streg en erg je ouders misschien zijn... Je kan alles aan. Maar dan moet je neit wegkruipen als een wezsel. wees een hert. Wee een tijger, wees een vogel. Laat je zien! Jij bent jij!'
Hij werd helemaal gepassioneerd van dit gesprek. Hij wilde haar helpen. Heel graag!
|
|
|
|
Post by Madjic on May 20, 2007 22:47:30 GMT 2
Carmen slikte en voelde zich bang worden. Waarom werd ze nou weer bang?
Ze schudde haar hoofd. "Je kent mijn ouders niet, zes taan niet toe als ik ze ongehoorzaam ben. Ze staan ook niet toe dat ik..." Ze wende haar blik af. Ze ging te ver, ze moest gewoon ophouden met praten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 22:50:45 GMT 2
Miquel knikte. 'Ze hebben je al jaren in hun greep. Waarschijnlijk al je elven lang. Angst in begrijpelijk. Daar kan je je alleen maar overheen zetten als je wil.' Hij knipoogde even. 'En met wat hulp van een vriend. Je bent niet alleen. Misschien dat eht helpt als je dat weet. Kom ook vaker naar de lessen. Word sterker! Word beter! Je zal zien, dat je dan ook meer zelfvertrouwen krijgt. Echt, je hoeft neit abng te zijn voor je ouders. Niet als je niet alleen bent.'
Hij zou er zijn. Hij was toch iemand die graag vocht. Maar hij meost wel weer gaan trainen. Hij wierp een blik op zijn armen. Uithongering was niet erg goed voor je...
|
|
|
|
Post by Madjic on May 20, 2007 22:56:20 GMT 2
Carmen sloot haar ogen. Ze kon wel janken, maar dat mocht ze niet. Ze mocht nu geen emotie toe laten, al wist ze dat het daar te laat voor was.
"Ik doe toch al wat ten strengste verboden is van mijn ouders. Dus ongehoorzamer kan ik toch niet zijn."
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 23:00:18 GMT 2
Miquel keek haar vragend aan. 'Wat doe je dan? Ik zou neit weten wat dat voor mij zou zijn.. ja, mijn broers om zeep helpen ik denk dat ik dan een probleem zou hebben...' Hij dacht na.
Eregsn zat dit hem helemaal niet lekker. Die ouders waren neti gewoon streng.. dat kon niet. Kwam die naam hem neit ook bekend voor?
|
|
|
|
Post by Madjic on May 20, 2007 23:04:13 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd. "En het zou nog erger zijn als ik het je vertel." Ze merkte dat haar stem een beetje bibberig was. Was ze nou nerveus?
|
|
