|
|
Post by CherryOnTop on Jan 12, 2008 20:01:21 GMT 2
x____} } Alex } }____x
"Vraag je me nu om te dansen?' Eerst was hij nogal verbaast maar hij glimlachtte toen. "Goedmaken hoeft niet hoor, maar dansen lijkt me leuk" Alex glimlachtte nogmaals "maar..dan zou je beter eerst tegen je vriendin zeggen wat je van plan bent, straks krijg je het idee dat je haar laat stikken" Aangezien Angelina en zij samen waren gekomen klopte dat wel.
|
|
|
|
Post by resego111 on Jan 12, 2008 20:24:54 GMT 2
Emma zuchtte opgelucht...hij leek het goed op te vatten, lief ook. Ze kon zich voorstellen dat dit hem zou afschrikken...maar dat viel mee. ''En nou...toen heb ik zes jaar gewoond op een kostschool voor meisjes...ik had verder geen familie meer en mijn ouders hadden weinig vrienden, dus dat was de enige oplossing...'' Emma hield steeds even korte pauze tussen haar zinnen en keek dan een beetje onzeker naar Karl. ''Maar toen...op de dag dat ik elf werd kreeg ik per uil een brief. Je wilt niet weten hoe blij ik was, in zes jaar had niemand mij ooit een brief gestuurd! En toen ik de inhoud las, was ik helemaal weggeblazen van blijdschap, ik heb ook geen enkel moment getwijfeld...ik wist het zeker, ik was een heks. Ik dacht namelijk: ik heb in mijn leven al zoveel naars meegemaakt, nu is het tijd voor iets goeds...en ja...nou...toen ben ik eerst naar de wegisweg gegaan...ik kreeg een brief over hoe ik die moest vinden...ik ben in mijn eentje de kostschool uitgeslopen omdat de begeleiders er niets van wisten en toen heb ik heel londen doorgestruind op zoek naar een donker cafe genaamd de lekke ketel...daar eenmaal aangekomen waren er mensen die me aanboden te helpen met dingen uitzoeken...bovendien wezen ze me op mijn startersgeld...ik had natuurlijk niets...dus dat kreeg ik van zweinstein....'' Emma stopte even, ze was wel erg aan het kakelen, maar toen ze opzij keek leek het haar dat Karl ook dit niet erg leek te vinden, en dus ging ze verder. ''Na dat ik inkopen had gedaan ben ik direct doorgegaan naar het station. Daar heb ik een nacht geslapen, wachtend tot een heks zou komen die mij vertelde waar station 9 3/4 was. Toen dat eindelijk gebeurde ging ik in de trein...zoals jij natuurlijk ook...op weg naar zweinstein...en ja, daarna was het allemaal niet zo interessant....'' Ze glimlachte naar Karl en wachtte tot hij wat zou zeggen.  |
|
|
|
Post by admin. on Jan 13, 2008 13:52:27 GMT 2
♦PRUE
Prue schrok lichtelijk toen Dark op haar schouder tikte, draaide zich om en glimlachte. 'Ach, er zijn moeilijkere plaatsen om elkaar te vinden, nietwara?' Ze haalde hara schouders even op en keek om zich heen.
♦LUCY
Lucy grijnsde even bij Ambers opmerking. 'Ik heb niemand gedropt, heb alleen geen tijd gehad om hem te spreken. Ook geen uitnodiging voor het gala ofzo gekregen van hem, dus ik ging er maar vanuit dat we samen gingen. Waar is Troy?' barstte ze meteen uit. Ze grinnikte even. 'Dit jasje is speciaal gemaakt in een land verweg, Italië. Heeft Leonardo meegenomen. Dat licht is een simpele spreuk, maar ach- Hij is illegaal.' Kort haalde ze haar schouders op.
♦RON
'Ik zie er verschrikkelijk uit in een pak, zeg het maar gewoon.' zei Ron grijnzend. Hij haatte nette kleding, dus een pak ook. Toch was het beter als een galagegewaad. 'Zó lang duurde het niet, hoor,' Hij haalde zijn schouders op en knikte naar de deur. 'Kom.'
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 13, 2008 17:48:48 GMT 2
(wow Rens, als je zulke lange stukken schrijft, kan ej er dan even alinea's ofzo in doen, leest makkelijker.)
Karl keek haar helemaal verbaasd aan. Wat een verhaal. ''Wow, je moet het wel heel zwaar hebben gehad. Op een kostschool en dan alles zelf moeten uitzoeken.'' Karl blies even een zucht uit van alle informatie die hij net had gekregen. Ze had het echt moeilijk gehad. Niet dat hij het nou bepaald makkelijk had gehad.
''Ik ben geboren in Australië. Dat kan je waarschijnlijk ook wel horen.'' zei hij met een glimlach. Hij had een ontzettend Australisch accent. ''Ik ben gewoon rustig opgegroeid met mijn ouders en mijn zus, totdat mijn zus op haar elfde bijna omkwam in een auto ongeluk. Mijn oom en tante zijn bij dat ongeluk wel omgekomen en we kregen mijn neefje Thoas in huis. Mijn zus zit in een rolstoel en is haar magie kwijt. Maar ik ben gewoon blij dat ze nog leeft.'' zei Karl.
Hij dacht terug aan zijn zus die nu alleen met zijn ouders in Australië zat. Ze zou het wel ontzettend saai hebben. ''Ik voel me best wel schuldig dat ik haar ieder jaar achterlaat in Australië.'' zei hij zachtjes. Emma zou waarschijnlijk de hechte band met zijn zus niet snappen.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 13, 2008 19:29:36 GMT 2
( Geldt dan ook voor jou XD Een alinea is vooral 5 tot 7 zinnen. Als ik mijn nederlands boek goed bekijk )
x____} } Dark } }____x
"tja, eigenlijk wel, maar het ligt eraan waar dan eigenlijk" Hij zag dat ze rond keek, zocht ze iets of iemand anders? "Ik heb nog iets voor je, van het kerstfeest, maar de kans kreeg ik niet om te geven" Hij hield het doosje voor haar, hopelijk vondt ze de ketting leuk.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 13, 2008 22:12:12 GMT 2
Tatyanna knikte. Ze keek om en knikte. 'Heel even wachten." Ze liep naar Angelina. "Heey, vin dje het goed dat ik even ga dansen, want tja. Dat ben ik hem wel verschuldigd' Ze gaf een kus op Angelina haar wang. "Alvast bedankt" Ze grinnikte en liep weer terug. Ze pakte zijn hand vast en trok hem mee.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 14, 2008 0:51:57 GMT 2
"Maar het mag uberhaupt wel vaker voorkomen hoor. Ik vind het heerlijk om met je te dansen." Fluisterde Xander in Kayleighs oor en glimlachte. 'Alleen als er zoveel mensen bij zijn is het wat minder.' Dacht hij er in stilte achterna.
William legde eeen beetje onhandig zijn armen op haar middel. "Dan moet ik er maar voor zorgen dat niemand die kans krijgt he."
|
|
|
|
Post by resego111 on Jan 14, 2008 17:55:29 GMT 2
(xD Als je op de helf van de regel een enter doet is dat ook een alinea hoor. Dit is zelfs gebruikelijker, als je in je tekst schrijft over iets wat op één moment gebeurde...als iets op een heel andere plek is, of op een ander tijdstip, dan zit er vaak een witregel tussen...mijn moeder is nedelands lerares... ;D) Emma keek Karl met grote ogen aan. Het was óók niet weinig wat hij had meegemaakt. Het moest een treurige boel zijn geweest bij hem thuis, met een zus die in een rolstoel zat en haar krachten was kwijtgeraakt (en bovendien waarschijnlijk een trauma had opgelopen), en een neefje waarvan de ouders overleden waren. Bovendien was Karl door deze school een jaar lang van zijn familie verwijderd... ''Je zult ze wel missen...ik bedoel terwijl je hier op school zit...'' Met een gefronst voorhoofd keek ze karl aan en wreef even voorzichtig over zijn arm. |
|
|
|
Post by johanneke on Jan 15, 2008 16:45:31 GMT 2
(Het gaat er ook meer om dat het makkelijker te lezen is)
Karl voelde een lichte tinteling door zijn arm trekken toen Emma zijn arm aanraakte. Hij voelde zijn maag een looping maken en keek haar aan. Voor een seconde was hij vergeten waar het ook al weer overging en kon alleen haar gezicht zien. Toen herinnerde hij zich weer dat het over zijn familie ging. het vreemde loopinggevoel in zijn maag veranderde in een gevoel van heimwee. ''Ja ik mis ze heel erg. Ik heb een erg goede band met mijn zus en nu moet ik haar het hele jaar missen. Ik kan ook niet zo makkelijk heen en weer gaan in de kerstvakanties, dus ik blijf altijd maar hier.'' zei Karl. Hij dacht aan de oude kerstavonden met zijn familie. Kaarsjes overal, een mooie kerstboom met cadeautjes eronder, kerstkransjes en zijn moeder die kerstliedjes zong. Hij miste het wel ja.....
|
|
|
|
Post by resego111 on Jan 16, 2008 16:16:16 GMT 2
''Ik snap het...''
Emma glimlachte meelevend naar hem.
''Mijn ouders stierven toen ik nog heel jong was, ik kan ze me al haast niet meer goed herrrineren...''
Emma zweeg en ze sloegen af. Het was wonderbaarlijk hoe stil het was in het kasteel. Echt iedereen was naar het bal.
''Laten we weer teruglopen, we zijn al zo'n end weg'' stelde Emma voor en keek opzij naar Karl. Ze strond stil en wachtte tot hij wat ging zeggen...
|
|
