|
|
Post by greenlightning on Dec 10, 2007 19:48:47 GMT 2
Shirie knikte even. Ze had haar beslissing genomen. Ze haalde het stukje perkament uit haar broekzak en begon te schrijven. Soms moest je duidelijk zijn...
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 10, 2007 19:51:22 GMT 2
"Maar ik ga weer,huiswerk hé" Hij keek toen eventjes naar Shirie en verliet toen de grote zaal. Het was haar keuze en niets kon dat veranderen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 10, 2007 23:55:44 GMT 2
Shirie knikte. 'Ga maar. Ik zie je hopelijk snel weer. Dank je voor je hulp!'
Ze zette haar naam onder de enkele zin en rolde het briefje op. Ze floot naar een uil die op een tafel zat en lokte hem naar zich toe. Ze bond het rolletje aan de poot en keek toe hoe hij weg vloog. Nu was het maar wachten...
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 11, 2007 15:59:50 GMT 2
Hij had een slecht voorgevoel over de brief,maar wist ook deels waar het over zou gaan. Zachtjes zuchtte hij in zichzelf en zag net Bill de zaal verlaten. Deze keek hem eventjes aan en liep verder zonder iets te zeggen. Was hij maar niet zo gevoeloos..soms.. Nog een zachte zucht voordat hij de grote zaal inliep. Toen hij Shirie zag liep hij naar haar toe en ging zitten. "Ik denk dat ik weer waar dit over zal gaan" mompelde hij enkel.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 11, 2007 21:26:53 GMT 2
Shirie knikte, zonder hem aan te kijken. 'ik dacht wel dat je eht zou begrijpen... ik wilde gewoon weten.. wat vind jij dat ik moet doen? Ik weet eht echt niet.'
Ze keek hem even aan en voelde de steek in har hart. Ze hiedl echt van hem...
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 12, 2007 19:13:42 GMT 2
Tom keek Shirie enkele tellen aan maar bevestigde toen zijn blik op het plafond. "Ik weet niet...ik heb gemerkt dat je met Bill hebt gesproken en dat hij waarschijn deels heeft uitgelegt dat ik er nog aan moet wennen echte gevoelens te tonen" mompelde hij zachtjes. Zo zachtjes,dat Shirie het nog net kon verstaan. "Maar..ik vindt niet dat het mijn keuze moet zijn over hoe dit verdergaat of afloopt"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 23:40:58 GMT 2
Shirie voelde boosheid. Ze draaide zich naar hem om, haar ogen zwart van woede en verdriet.
'Dacht je? Ik vind van wel. Jij moet de keuze maken of je mij gaat laten zien dat ik niet gewoon een nutteloos aanhansel ben, maar echt iemand van wie je houdt. Of dat je blijft zoals je nu bent...'
Ze draaide haar hoofd weer weg en staarde naar de grond. '... en dat je me kwijt raakt.'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 13, 2007 14:57:37 GMT 2
"Shirie,het is niet zo dat het leuk is,dat ik mijn gevoelens haast niet kan tonen!" Hij begreep wel waarom ze kwaad was,het was tenslotte merendeels zijn schuld. "Ik wil niet dat we uit mekaar gaan enkel omdat ik het lastig vindt te tonen wie ik werkelijk ben! Iedereen denkt altijd dat ik met alles heel simpel omga,maar alles is anders dan iedereen verwacht" Met een droevige blik staarde hij naar de tafel "In ieder geval ben je geen nutteloos aanhangsel"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 13, 2007 15:01:17 GMT 2
Shirie liet haar blik even onderzoekend over zijn gezicht gaan.
'Ik ben nlij dat je dat zegt, want ik heb de afgelopen week wel het gevoel gehad dat ik dat was. GEvoelens tonen is oook moeitelijk, omda je niet weet hoe een adner ermee omgaat. Toch, ik had gedacht dat je me goed genoeg vertrouwde om tenminste mij te tonen wat je voelt.'
Ze stond op.
'VErtrouwen geven is vertrouwen krijgen. De keuze is aan jou. Als je mij niet kan tonen wat je voor me voelt, dan is het wat mij betreft voorbij. ik wil geen vriend om me verdrietig en onzeker te voelen.'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 13, 2007 15:04:34 GMT 2
Tom stond in tegenstelling tot Shirie niet op. "Ik vertrouw je wel...maar ik probeer toch iets te laten zien?" Zijn stem klonk zacht en leek bijna te breken. Hij had een hekel eraan dat hij bijna niks meer durfde,maar vondt dat hij het ook moest oefenen om het wel te tonen. Uiteindelijk stond hij op,hij keek haar aan maar zei nog niks. "Ik wil niet dat we uit mekaar gaan enkel omdat ik bang ben om iets te zeggen en dat jij je gekwest voelt omdat ik niks durf maar dat moet veranderen"
|
|
